Vandaag 21 april 2012... Dat betekent dat het vandaag precies 1 jaar geleden is dat ik ontdekte dat ik zwanger was :-)! Na een miskraam en in totaal bijna 2 jaar bezig te zijn geweest had ik EINDELIJK een positieve test in handen! Ik kan het ongelooflijke, onwerkelijke en bizarre gevoel nu nog helemaal voor me halen! Wat was ik gelukkig! Maar tegelijkertijd ook zo verdrietig omdat mijn lieve mams zó ziek was en we nog niet zo lang wisten dat ze ook niet meer beter zou gaan worden... En daarmee wist ik dus ook meteen dat zij ons kindje hoogstwaarschijnlijk niet zou gaan leren kennen... En dat deed en dóet onwijs veel pijn!
Inmiddels dus 1 jaar verder en in dat jaar heb ik mijn zwangerschap nog 26 weken met mijn moeder mogen delen, is zij overleden toen ik precies 26 weken zwanger was, heb ik mijn moeder moeten begraven met bijna 27 weken zwangerschap, heb ik mijn zwangerschap uitgedragen tot het bittere eind (want hoe moeilijk ik het ook vind om toe te geven... Mijn zwangerschap is bitter geweest, zowel emotioneel als lichamelijk, al ben ik me absoluut bewust geweest van deze bijzondere en wonderlijke periode en heb ik op mijn manier ook echt wel genoten van mijn mannetje in mijn buik) en ben ik, na een mega-heftige bevalling van 2 dagen uiteindelijk via een keizersnede bevallen van mijn grote trots, mijn kindje, mijn ZOON! Inmiddels is hij zelfs alweer 4 maanden en wat ben ik gelukkig met hem! Hij is mijn alles! Voor hem heb ik het gedaan en voor hem ben ik altijd doorgegaan en voor hem ga ik ook nu elke dag door, terwijl het me zeker niet altijd even makkelijk afgaat...
Wat een heftig jaar is het geweest met de mega-tegenstrijdigheid van verdriet en geluk, leven en dood, zó dicht bij elkaar!
Veel liefs,
De emotionele maar mega-trotse mama van M.
reacties (0)