... NIET ongesteld, maar ook NIET zwanger!
Na vanochtend twee keer naar de wc te zijn geweest zonder tekenen van ongesteld te (zijn) geworden, heb ik er net tóch maar een test tegenaan gegooid...
Hartstikke negatief dus!
En precies waar ik bang voor was gebeurt weer: m'n hart wordt écht verscheurd door de teleurstelling en verscheurd door verdriet. Hoe lang (hoe vaak) moet ik dit nog volhouden? En dan zijn er mensen die nog veel langer bezig zijn dan wij... Ik snap niet hoe deze meiden het doen en het volhouden.
Het stomme is gewoon dat je, doordat je een miskraam hebt gehad, ergens in je achterhoofd de gedachte hebt dat het wel goedkomt, het is immers al een keer gelukt. Dat is dan ook de reactie die wij van velen hebben gehad na de miskraam. Ook al is dat absoluut niet hetgene wat je wilt horen, al HELEMAAL niet als je net een miskraam hebt gehad, toch weet je dat er een kern van waarheid in zit.
En dan nu telkens die teleurstelling.
Dan maakt die kerel van mij ook nog eens de opmerking: 'Je gaat toch niet weer chagrijnig zitten doen he?!'
Nou meiden, ik kan hem wel schieten! Ik ben niet CHAGRIJNIG, ik heb gewoon verdriet en het doet pijn! Hoe ondoordacht kan je zijn?
Hij heeft blijkbaar niet door dat ik al twee dagen letterlijk met het hart in de keel loop en dat de zenuwen en spanningen door mijn lijf gieren!
Het is nu dus wachten op mijn menstruatie en dan gaan we sinds de miskraam alweer ronde 6 in...
Ik ga steeds meer twijfelen aan m'n lichaam en krijg steeds minder vertrouwen in m'n lichaam. Zijn er meiden die dit herkennen? En ik ben ook wel benieuwd naar de meiden die een miskraam hebben meegemaakt, hoe lang zij daarna opnieuw zwanger waren...
Dikke kus, Xx
reacties (0)