BEVALLINGSVERHAAL
De bevalling
Dinsdag 11 januari 2011
Vandaag zijn we lekker wezen shoppen.. Ookal ben ik al ruim 41 weken zwanger, naar de stad gaan kunnen we best! Nog even een nieuwe toilettas gekocht want we gaan er vanuit dat ik vrijdag 14 januari ingeleid moet worden. Wie weet lig ik dan het hele weekend wel te wachten op jou! Klein prulletje.. je hebt het maar al te fijn bij je mama en het ziet er niet naar uit dat je uit jezelf gaat komen, helaas.
Vanavond komen je ome Melvin en zijn vriendinntje Amber langs! En phoe ey, wat ben je ontzettend druk vanavond! Zo druk heb ik je nog niet eerder gevoeld. Je schopt zo hard, het doet op een gegeven moment echt pijn. Zo ga ik dan ook naar bed, met veel buikpijn! Zou je dan eindelijk komen? Of toch niet?
Woensdag 12 januari 2011
04.30 Uur word ik wakker. Auw.. buikpijn, krampen! Ik moet vast heel erg plassen. Weer terug in bed besef ik me dat de krampen steeds terugkomen. Aangezien jij klein ding al ruim 41 weken en 3 dagen in mijn buikje zit begin ik te tellen.. zijn dit weeën? Ze komen om de 3 a 4 minuten en duren zo’n halve seconde, misschien langer? Na een half uur maak ik je lieve papa wakker. De laatste weken wordt hij overal wakker van, zelfs als ik mij omdraai. Nee, nu niet. Hij ligt heerlijk te slapen en heeft niks in de gaten. Ik wil je papa niet laten schrikken dus ik doe zachtjes mijn nachtlampje aan en lig naar hem te kijken. Als ik heel liefjes over zijn arm wrijft wordt hij langzaam wakker. Schatje, ik denk dat ik weeën heb! Echt?? Uhm, en nu? Ja, tellen? Bijhouden hoevaak en hoelang! Samen houden we alles bij. Ik geef aan wanneer het begint en stopt en hij schrijft alles netjes op. Ze zijn helemaal nog niet heftig en kan ze met gemak wegpuffen. Rond half 8 denk ik bellen we de verloskundige op. Zij verteld ons dat ze rond 12/13 uur even komt kijken. Ondertussen bellen we ook het ziekenhuis af. Vandaag moesten we weer op extra controle. Ctg e.d Om te kijken of het allemaal wel goed met je gaat.
12 jan 08:43 Je lieve papa houd ondertussen al onze hyvesvriendjes op de hoogte!
Oehhh Nikita heeft flinke weeën sinds vannacht! Zou het dan vandaag eindelijk zover zijn?! Wish us luck!
12.30 De verloskundige komt langs, samen met een stagiaire. Gelukkig hadden we haar al ontmoet eerder deze week en vonden we het niet zo erg dat er een stagiaire was. Mama kwam net onder de douche vandaan en lag alweer in bed. De verloskundige kijkt naar me en zegt: “Nou volgens mij is het allemaal nog niet echt begonnen! Uh.. niet? Ik heb al weeën vanaf half 5 vanochtend!! Ja, het kan echt doorzetten maar ook afzwakken..” Ja, fijn is dat. Ze gaan weer en beloven me te bellen rond etenstijd.
12 jan 13:24 We moeten nu wachten tot de weeën erger worden als het doorzet moeten we naar het ziekenhuis. Voorlopig zijn we dus nog gewoon lekker thuis en komt de verloskundige regelmatig kijken hoe het gaat. Het kan dus ook nog tot ‘snachts duren of tot het weekend...
12 jan 13:27 we houden jullie uiteraard op de hoogte en als ik foto’s heb van die kleine ukkepuk dan plaats ik ze zo snel mogelijk!
12 jan 16:51 nee het is nog niet gebeurd! Nikita is al vanaf half 5 vanacht aan het puffen....pffffffff......het zet nog niet echt door! Misschien dat we in de loop van de avond of nacht wat ergere weeën kunnen verwachten en dan misschien naar het ziekenhuis....of ook niet jeetje ik dacht dat het weer onvoorspelbaar was maar zwangere vrouwen zijn nóg erger!!! Misschien kan Piet Paulusma een goede voorspelling maken? Ik in ieder geval niet! Maar ik denk dat het dit weekend toch moet gebeuren?!
Hopelijk komt ukkie snel...
12 jan 17:09 Dankjulliewel! We genieten op dit moment erg van de weeën! Ze doen heerlijk pijn
12 jan 17:10 Al moet ik zeggen dat Nikita er nog iets meer van geniet dan ik. Ik kan er alleen maar een beetje bij zitten en voor kelner en zorger spelen...
Om 18.00 belt de verloskundige inderdaad naar je lieve papa en die legt uit dat het wel iets heftiger is geworden maar dat je mama het zo nog wel volhoud. Helaas is haar dienst zometeen voorbij en verteld ze dat vanavond rond 23.30 een andere verloskundige langs komt met die stagiaire.
Pff.. zo lang moeten we dus in ieder geval nog wachten! En dan maar hopen dat er meer vordering in zit.
12 jan 19:54 Wooo wat een weer weer buiten regent en waait het wel! Jij weet zeker niet hoeveel weeën je moet weerstaan om een wonder op deze wrede wereld te zetten? Wij wachten al weken wakend over dit wezentje. Wat een weergaloos aantal weeën in deze Wee Wee Wee! Weet jij trouwens waar Willem Wever woont? Hij weeft warme witte wollen babywinterwanten! Sorry ik ben een beetje wwwwwwwwappie!
Ppfffffffffffffffffffffffffffff................
12 jan 21:32 Ik heb nog nooit zo ontzagwekkend ontiegelijk ongelofelijk ongetwijfeld onbetwistbaar veel respect gehad voor de zwangere vrouw!
Het vroedvrouwke is denk ik verdwaald in de regen of nie?
12 jan 21:42 Ik vind het nu al heel erg knap en het kind is er nog niet eens uit! Ik ben zelf al doodmoe en ik heb geeneens die pijnen
23.30 de bel! Hehe.. Inmiddels doen ze meer en meer zeer en wil ik echt heel graag weten hoe ver we zijn. Kunnen we je zo in onze armen sluiten? Eerst gaat de stagiaire aan de slag… eens kijken hoever je bent. Uhm.. moeilijk moeilijk… (en echt fijn is dat niet, dat gewroet!) Nee, sorry, ik weet het niet! Ok, dan maar even de verloskundige. En auww… wat deed dat pijn zeg! Toen ze eindelijk klaar was met haar marteling kwam de teleurstelling.. tjah, zo 1 a 2 cm! Waaatttt?? Heb ik daar ruim 19 uur over gedaan? De moed zakte direct naar mijn schoenen! Hoelang gaan we hier over doen dan? De verloskundige probeerde me een beetje gerust te stellen met meestal komt het s’nachts wel op gang! Tjah, dat mogen we hopen.
De volgende afspraak staat op 06.30 even doorbijten dus!
13 jan 00:20 oh jee de verloskundigen (incl stagiaire jippie!) zijn net weg... nog maar 1 a 2 cm ontsluiting... het kindje ligt ver achterin tegen de rug (sacraal om maar even met vakjargon te smijten ik verbaas me hoeveel woorden je bij leert met zo’n bevalling) maar wel in de juist houding. dit wordt een lange nacht en de weeën doen nog veeeel meer pijn dan 20 uur geleden....
We hebben morgenvroeg om 06.30 uur weer een date met onze nieuwe ‘wroet’vriendinnen
13 januari 2011
In de loop van de nacht wordt het inderdaad veel erger en ben ik maar onder de douche gekropen. Tegen half 2 wordt ik dan lichtelijk paniekerig en vraag aan je papa of hij alsjeblieft even de verloskundige wilt bellen. Om een uur of 2 komen ze langs en praten een beetje tegen me. Meer niet en vertrekken dan weer een half uurtje later.
06.30 Na heel de nacht afzien en nog even onder de douche gezeten te hebben zijn daar eindelijk de verloskundige en stagiaire weer! Dat werd tijd want de weeën werden steeds erger en erger. Na wat gewroet is de conclusie.. 4 centimeter. Nah, nog niet wat ik had gehoopt maar er zit wel vooruitgang in. Ze raden me aan om naar het ziekenhuis te gaan en daar zullen hun rond half 12 ook weer zijn. En ik nog denken.. dan ben je er toch al lang?? Little did I know dat het nog een hele lange dag zal worden…
Goed, naar het ziekenhuis. Gelukkig hadden we alles al gepakt en hoef ik alleen nog even een broek, schoenen (dat werden mijn crocs pantoffels) en een jas aan te trekken. Het is zo’n 15 min rijden dus dat wordt even doorbijten kietje! Eenmaal in de buurt staat er file… file ja! Ik zei tegen je paps dat hij maar over de vluchtstrook moest rijden! Ik ga nu echt niet in de file staan.
Om 08.45 uur komen we aan in het ziekenhuis. De kraamverzorgster Angele staat al op ons te wachten. Voordat ik op het bed ga liggen wil ik eerst nog even een beetje rondlopen in mijn kamer. Tussen de weeën door kan ik heel even bijkomen en is er zo nu en dan tijd voor wat geklets of een lachje…
Ik zag er moe uit maar ik was dan ookal ruim 26 uur bezig! 13 jan 09:24 Nu eindelijk aangekomen in het ziekenhuis met 4 cm ontsluiting. Nikita is erg moe maar puft de weeen goed weg. Dankjewel allemaal voor jullie berichtjes wij gaan nog even door...
Ik probeer nog eens een plasje doen, tevergeefs en verplaats me dan in bad. Daar ben ik snel genoeg weer uit en ga dan op bed liggen. Waaaar blijft de verloskundige nou toch? Ik ben het op den duur dan ook best beu en wil weten hoe we ervoor staan. Rond 11 uur belt ze op. Ze is bezig met een andere bevalling!! Er komt dus een verloskundige van het ziekenhuis kijken op hoeveel centimeter we zitten.
13 jan 11:11 Pffffffffffff het genieten is nog ver te zoeken! Over een half uurtje komt de verloskundige en dan kijken we hoe we verder gaan... Leuk he zo’n hele bevalling op Hyves?!
11.30 De verloskundige van het ziekenhuis komt langs: 6 cm. Huh… om 06.30 4 cm en nu 5 uur later nog maar 2 cm verder. Fijn!?
Omdat zij van het ziekenhuis is breekt ze verder niet mijn vliezen, wat misschien een heleboel had geholpen. Enfin.. achterafgelul!
Zij gaat weg en ik ga weer “vrolijk” door met puffen. Ik leefde een beetje van verloskundige bezoek tot verloskundige bezoek. Op die manier had ik een soort van houvast en wist ik enigszins waar ik aan toe was.
13 jan 12:44 Nu 6 cm ontsluiting (wat een raar woord hè) we hebben Nikita onder de douche gezet omdat ze de weeën niet goed meer kon opvangen. Nu gaat het wel weer beter en is ze een beetje tot rust gekomen. We zijn al weer een klein stukje dichter bij het einde... Of kan ik beter zeggen: het begin! dankjewel voor jullie medeleven xx
13 jan 12:50 Alles gaat trouwens nog op de natuurlijke manier maar moedertje natuur is wel hard voor mijn lieffie zeg! 13 januari is eigenlijk wel een mooie dag om vader en moeder te worden. Ik heb net warm gegeten dat was wel even lekker.
Toen de verloskundige van het ziekenhuis weg ging had ik geen idee hoelaat mijn eigen verloskundige er weer zou zijn. Als gevolg dat ik zo nu en dan lichtelijk in paniek raakte.
Omdat onder de douche het fijnste leek te zijn ben ik daar maar onder gaan zitten. Althans jou papa heeft mij daar neergezet! Op een stoel onder de warme douche.
Daar zat ik dan.. als een verzopen katje! Gelukkig konden we er allemaal best om lachen. Nouja, ik niet echt tijdens een wee. De kraamhulp en jou papa wisselden elkaar af. De ene keer zat hij naast me de andere keer de kraamhulp.
Aangezien ik zo lang onder de douche zat wilde je papa eventjes een rondje lopen. Natuurlijk vond ik dat prima, hij zat al zolang naast me en ik gunde hem ook even de ontspanning. De lieve schat was naar het winkeltje geweest om mij op te vrolijken. Een lief kussentje met de tekst:
‘ Keep on smiling!’
13 jan 14:27 Jullie zijn lief!! Dankjewel. Hoeveel geduld kan een mens hebben? Nikita zit nu al 2 uur onder de douche! Hebben we toch nog een onderwaterbevalling! Ik denk dat ze zo de vliezen gaan breken we wachten nog steeds op de verloskundige zij komt zo net terug van een andere bevalling. Ik heb zooooveel respect voor mijn lieve Nikita!!!
Ik heb daar gezeten totdat de verloskundige kwam. En die was er…. Om 14.45! Ookal zat ik dan onder de douche, de weeën waren inmiddels zo sterk dat ik ook daar veel pijn had. Toen ik eenmaal weer kon gaan liggen werd er gekeken naar de ontsluiting. Om 11.30 was dat 6 nu om 15.00 zaten we nog steeds maar op 8! Op dat moment brak ze mijn vliezen en schrok.. ! Wat? “Uhm ja, ze uhm.. heeft in het vruchtwater gepoept! Wat? Nee?!”
Toen de verloskundige keek en zei tegen de stagiaire.. kijk eens goed! Zag ik al aan haar gezicht dat er helemaal niks aan de hand was! Maar eh, ze had me flink laten schrikken! Omdat ik al de hele dag niet meer had geplast..ook niks gedronken by the way, kreeg ik een katheter. Een volle blaas kon het namelijk ook tegenhouden dus alles moest eruit.
Toen de vliezen eenmaal waren gebroken vermoedde ik wel dat het snel zal gaan. I was wrong! Nog geen 2 uur later waren het er nog steeds maar 8. Ook besefte zij dat je met je kleine koppie iets wat schuin lag.
13 jan 18:00 De pijn werd echt te veel ze heeft net een prikkie in dr bil gehad. De verloskundigen hebben alles al geprobeerd en ze wordt nu overgedragen aan de gyneacoloog of hoe je dat ook schrijft... Pfff wat een hel is dit! 9 cm ontsluiting we houden vol!
18.00 De verloskundige vind het genoeg.. Ze heeft voor haar doen alles geprobeerd en vind het tijd worden om ons over te geven aan de gyneacoloog. Ze had blijkbaar al eerder gebeld want de verloskundige van het ziekenhuis kwam niet veel later binnen met een verpleegster. Al heel snel plakte ze soort van stickers op je kleine koppie om je hartslag bij te kunnen houden. Op het moment dat ze bezig was zei ze.. ohh ze heeft haartjes!! De pijn was inmiddels zo erg en ik was zo moe lief meisje van me, dat de verpleester mij een prik in mijn bil heeft gegeven. Papa zei dat het een hele lange naald was en schrok er zelfs een beetje van. Mij maakte het niet meer uit! Ik voelde er nauwelijks iets van en was al lang blij dat er iets van verlichting zou komen.
Eindelijk kon ik eventjes bijkomen. En voelde me zelfs een beetje stoned.
Op een gegeven moment zei ik tegen je papa.. enigszins verdoofd, schat, hoorde je dat ze heeft haaaaartjes!! Door de prik zakte de weeën wat af en werd er een infuus aangebracht om de weeën terug op te wekken.
13 jan 19:17 Ok ze ligt nu aan de CTG ( dat is een of ander apparaat dat de hartslag van de kleine in de gaten houdt) en ze heeft een infuus gekregen met weeopwekkers. Nu hopen dat de persweeën opkomen en dan gaan we er weer voor!! We zijn nu allebei een beetje tot rust gekomen door die verdoving dat is wel heeel fijn. Ik denk dat ik een potje van dat spul mee naar huis neem
20.00 Eindelijk zitten we op 10 cm! Ik mag gaan persen. Ik mag, maar moet ik ook? Wat ik destijds niet besefte maar achteraf, was dat je met persdrang moet persen. Dat je het nauwelijks tegen kan houden en je je lichaam niet onder controle hebt. Maar dat had ik helemaal niet! Door de prik was ik er maar half bij. Ik deed wat er van mij werd verwacht en dacht eigenlijk niet meer echt na. Zo werd ik op een baarkruk gezet met je papa achter mij en een spiegel onder ons. Zo kon ik je zien aankomen. Omdat de weeën er niet echt meer waren maar ik toch af en toe iets voelde ging ik er vanuit dat dit persweeën waren. Achteraf perse ik in het luchtledige. Als er werd gevraagd of ik er nog 1 had hield ik mijn schouders op en persten zo hard als ik kon. Niks hielp en ik zag geen klein koppie tevoorschijn komen. 13 jan 20:14 We zijn aan t persen!!!!!!!! GRRrrrrrrrr
Toch maar weer op bed proberen. Als ik achteraf terug denk aan dat moment realiseer ik me dat hun toen al voorbereidend werk deden. Opeens waren ze weg en lag ik met je papa aan mijn hand een beetje te persen. Toen ze mijn benen in beugels hadden gelegd en ik een verdoving kreeg beneden ging het toch allemaal best snel. Inmiddels was het dan ookal 21.00! En moest je nu toch echt komen kleintje! Je hartslag daalde flink en ik kon echt niet meer.
21.00 Na ruim een uur geperst te hebben ben ik doodop en komt de gynaecoloog binnen. Hij stelt zich vlug voor en pakt zijn tafeltje met allerlei scharen. Ik zag de bui al hangen! Wat ik nog weet is dat ik heel hard moest zuchten en toen weer moest persen en ineens niet meer mocht persen.. enn.. dat het zo ontzettend veel pijn deed. Hij ging je halen! Met de vacuumpomp. Och meisje, dat is echt geen pretje. Ik hield van de pijn mijn ogen dicht en heb heel die pomp niet eens gezien. Naderhand heeft je papa uitgelegd hoe en wat. Bijna mensonterend. Toen de vacuumpomp eenmaal op je hoofdje zat moest ik weer zuchten, diep inademen, persen niet meer persen en toen opeens… riep je papa Nikiet.. kijk dan kijk dan daar komt ze! Ook de gynaecoloog zei kijk kijk daar is het hoofdje.
Ik keek.. en ja, daar was je! Wauww, daar ben je! Ik keek naar je gezichtje en dacht woww is dat van mij??? Een enkele seconde later lag je op mijn buik. Meteen heel hard aan het huilen! Wauw, wauw wauw. Mijn meisje, mijn kleine lieve meisje. Ik keek naar je papa en dan weer naar jou en weer naar je papa. Hij stond zo ontzettend trots te kijken naar je, naar zijn kleine meid!
21.05 Daar ben je! Onze prachtige dochter onze mooie Hailey. Wat zijn we verliefd! Meteen!! Je bent zo’n ontzettend mooi kindje. Die hele bevalling was het oh zo dubbel en dwars waard!! Je keek meteen naar je mama. Ja klein meisje, in mijn buik heb je al die tijd gezeten. Naar mijn stem heb je al die tijd geluisterd.
Je ligt nog heerlijk bij mama uit te rusten van de lange bevalling en niet te vergeten de vacuumpomp! Je hebt voorlopig nog eventjes een toetertje op je kleine hoofdje maar deze verdwijnt wel weer zegt de dokter! Als je een tijdje lekker bij mij heb gelegen mag je worden gewogen en aangekleed.
Echt heel fijn vind je dit niet! Maar dat is ook niet zo gek. Je komt net uit een warme buik en dan lig je daar ineens.
Papa knipt nog even het laatste stukje navelstreng af. Wat overigens echt heel dun bleek te zijn!
Ondertussen wordt ik nog even gehecht. Ondanks ze niet hebben hoeven knippen, ik ook niet ben uitgescheurd had ik toch nog inwendig wat schrammetjes. En een heleboel bloed verloren. Maar het kan me allemaal weinig schelen. Ik hoop dat ze snel klaar is met hechten zodat ik lekker naar jou toe kan!
3110 gram weeg je! Papa heeft je ondertussen aangekleed en je ligt heerlijk te slapen in het ziekenhuis wiegje. We bellen snel je opa’s en oma’s en vertellen het grote nieuws!! Daarna stapt mama even snel onder de douche, met behulp van je papa, want ik ben toch best een beetje duizelig. Dan mogen we eindelijk naar de kamer om heerlijk bij te komen en te genieten van ons kleine wondertje!
Je oma, opa’s en oom komen meteen even kijken naar je en zijn er tranen van geluk. Wat zijn we gelukkig met jou lief meisje.
13 jan 23:36 Hoi allemaal!
Wij zijn super blij om te zeggen dat alles goed is gegaan. Onze mooie dochter Hailey ligt nu lekker uit te rusten van de zware bevalling. Hierbij alvast een fotootje. We vertellen later meer we zijn nu o zoo moe! Bedankt allemaal voor jullie steun. Dit was voor mij een makkelijker manier om iedereen op de hoogte te houden want we werden overspoelt met berichten. Heel veel liefs! We genieten van elke seconde ik had nooit kunnen dromen dat het zooo mooi zou zijn....
Rond middennacht word het tijd om te gaan slapen. Omdat je met de vacuumpomp bent gehaald en mama heel veel bloed was verloren moesten wij nog even blijven. Papa mocht dat helaas niet en moest helemaal naar huis zonder zijn meiden.
14 jan 02:02 Thuis in mijn bed! Ben kapot en mis mijn meiden! Ik ben zo trots op ze. jammer dat ik nu niet bij ze mag slapen in het ziekenhuis. Heb je de hele dag lopen knokken en dan zit je in de auto zonder baby en vriendin dat was even wat minder maar gelukkig zie ik ze snel weer en mag Nikita morgen weer naar huis als alles goed gaat. Ze heeft tenslotte nog heel wat inwendige hechtingen gekregen en een halve liter bloed verloren. net een horrorfilm maar wel met een happy-end! Hopelijk kan ik slapen en zie is ze morgenvroeg snel weer. Jullie waren geweldig en sommige berichten hebben me echt goed gesteund. Ik mocht gelukkig gewoon mijn Iphone bij de hand houden dus kon af en toe in de rust wat sturen. Ik ben blij dat ik geen moment van haar zij ben geweken het was de meest bizarre maar mooiste ervaring van mijn leven. Weltrusten lieve Hailey papa denkt aan je...
Dan word het voor ons ook de hoogste tijd om even wat slaap in te halen. Jij ligt heerlijk naast me bed in het wiegje. Ik kijk nog uren naar mijn mooie meid totdat ik mijn oogjes niet meer open kan houden en ga dan slapen. In de nacht wordt ik nog een aantal keer wakker van je omdat je honger hebt. Dan kan ik nog fijn even naar je kijken!
Nog een aantal uurtjes en dan komt papa ons halen en mogen we samen met z’n 3tjes naar huis. Als gezin, helemaal compleet. Lief klein meisje, mijn mooie Hailey mama is zo blij met jou!! Ik zal altijd van je houden en je de rest van je leven verzorgen. Je kan altijd bij mij terecht, ik zal er altijd voor je zijn. Ik hou van jou
Je mama
Wij zijn super blij om te zeggen dat alles goed is gegaan. Onze mooie dochter Hailey ligt nu lekker uit te rusten van de zware bevalling. Hierbij alvast een fotootje. We vertellen later meer we zijn nu o zoo moe! Bedankt allemaal voor jullie steun. Dit was voor mij een makkelijker manier om iedereen op de hoogte te houden want we werden overspoelt met berichten. Heel veel liefs! We genieten van elke seconde ik had nooit kunnen dromen dat het zooo mooi zou zijn....
Rond middennacht word het tijd om te gaan slapen. Omdat je met de vacuumpomp bent gehaald en mama heel veel bloed was verloren moesten wij nog even blijven. Papa mocht dat helaas niet en moest helemaal naar huis zonder zijn meiden. 14 jan 02:02 Thuis in mijn bed! Ben kapot en mis mijn meiden! Ik ben zo trots op ze. jammer dat ik nu niet bij ze mag slapen in het ziekenhuis. Heb je de hele dag lopen knokken en dan zit je in de auto zonder baby en vriendin dat was even wat minder maar gelukkig zie ik ze snel weer en mag Nikita morgen weer naar huis als alles goed gaat. Ze heeft tenslotte nog heel wat inwendige hechtingen gekregen en een halve liter bloed verloren. net een horrorfilm maar wel met een happy-end! Hopelijk kan ik slapen en zie is ze morgenvroeg snel weer. Jullie waren geweldig en sommige berichten hebben me echt goed gesteund. Ik mocht gelukkig gewoon mijn Iphone bij de hand houden dus kon af en toe in de rust wat sturen. Ik ben blij dat ik geen moment van haar zij ben geweken het was de meest bizarre maar mooiste ervaring van mijn leven. Weltrusten lieve Hailey papa denkt aan je...
Dan word het voor ons ook de hoogste tijd om even wat slaap in te halen. Jij ligt heerlijk naast me bed in het wiegje. Ik kijk nog uren naar mijn mooie meid totdat ik mijn oogjes niet meer open kan houden en ga dan slapen. In de nacht wordt ik nog een aantal keer wakker van je omdat je honger hebt. Dan kan ik nog fijn even naar je kijken!
Nog een aantal uurtjes en dan komt papa ons halen en mogen we samen met z’n 3tjes naar huis. Als gezin, helemaal compleet. Lief klein meisje, mijn mooie Hailey mama is zo blij met jou!! Ik zal altijd van je houden en je de rest van je leven verzorgen. Je kan altijd bij mij terecht, ik zal er altijd voor je zijn. Ik hou van jou
Je mama
reacties (0)