5weken!!

Neem het per een zo klein mogelijk moment.

Ik had de instelling, elke dag die ik niet over hoef te geven is een goede dag.

En toen ik moest overgeven, elke dag die ik maar 1x overgeef is een goede dag.

Ik at elke 2 uur een kleine maaltijd. Zo voorkwam ik prikkels van misselijkheid en dus kokhalzen en overgeven wat veel energie kost.

Echt elke middag naar bed gaan om te slapen als je de mogelijkheid hebt. Ik sliep soms 2-3 uur en snachts ook gewoon nog 10 uur.

Vroeg naar bed gaan. Soms lag ik er na het zakken van het avondeten al in. Ik las dan een boekje tot mijn ogen dichtvielen.

Mijn partner nam de taken over zoals wassen en ophangen. Ik hoefde minder te koken, hij bracht me vaker iets te eten en drinken. Kortom hij lette goed op mij.

Wandelen is echt heel fijn. Soms even een drempel over, maar nu het zulk fijn weer is (niet te warm en niet te koud) is in de natuur zijn vaak erg ontspannend.

Kortom: kijk waar je prikkels van krijgt (in je lijf of in je omgeving) en probeer dit even zo klein mogelijk te maken voor jezelf en neem het zoals het komt per dag.

Gefeliciteerd!

Hier chronisch ziek en gezin met 4. Net een baby erbij. Ik heb gezorgd dat ik voor ik zwanger werd zo goed mogelijk in conditie was en spieren zo sterk mogelijk. Chronische ziekte was rustig en goed onder controle. Kon mijn werk van 32u volhouden net als zorg voor kids (samengesteld gezin dus 2 kids volledige zorg voor). Ik heb schoonmaakhulp 3-4u per week en die strijkt ook. Een glazenwasser en boodschappen laat ik grotendeels bezorgen. Eten kook ik in het weekend vers en dan kook ik extra voor in de vriezer voor doordeweeks. Op die manier durfde ik zwanger worden (eerste van ons samen) aan. De situatie die jij beschrijft had ik het niet gekund om zwanger te raken en vooral een kindje te kunnen geven wat die nodig heeft ondanks dat wij ook echt wel support netwerk hebben. Jullie hebben de inschatting gemaakt dat jullie dat goed kunnen dus ik weet niet wat je precies bedacht hebt hoe je dat dan straks gaat doen als je te moe bent etc. Want mijn ervaring is dat als ze groter worden dat het wel gaat dan kunnen de meeste dingen even wachten maar juist zo klein heb je niet altijd de beoogde rustmomenten. Dus bedenk dat vooral van tevoren. Voorbeeld: Stel je denkt hier slaapt de baby dan rust ik mee maar hij heeft een off day en wil meer gedragen worden, wat doe je dan? Voor best wat van dit soort situaties heb ik namelijk geen oplossing gevonden en is de conclusie tijdelijk overbelasten en dan goed met partner doorspreken waar je later ontlast kan worden. Ook hielp het hier dat ie volledig vaderschapsverlof nam die hij verdeelde in halve dagen vrij zodat hij de moeilijke krampjesweken er in de middag was en ik een slaapje kon pakken

Gefeliciteerd

Enige wat ik je kan adviseren is, blijf naar je lichaam luisteren. Vooraf bedenken waar je in je energie zit, ik gebruikte de stoplicht methode. Zat ik lichamelijk in groen, oranje of rood en daar stelde ik dan de activiteiten etc op af.