Nieuwe ronde, nieuwe kansen

Helaas is die vorige poging, de cryoterugplaatsing van ICSI 1 (qua verzekering ) niks geworden. Eigenlijk was het wel al de 2e poging, want de eerste is afgebroken voor punctie.

Maar op moment dat ik nog net niet ongesteld was van deze mislukte poging, hadden we weer een afspraak in dusseldorf. En we mochten meteen starten. Yes.
Flink gestimuleerd, maar waarschijnlijk door mijn longontsteking wilde er amper iets van de kralenketting groeien. Dus onverwachts nog 4 extra bezoeken naar dusseldorf, nog tig keer gewisseld van dosering en zelfs opeen dag 5 spuiten, omdat ik twee verschillende stimulatie hormonen kreeg. Maar woensdag 25 maart was dan toch eindelijk de punctie.

Niet omdat ik zo'n geweldige groei van eitjes had, maar omdat we niet meer konden wachten en al veel te lang gestimuleerd hadden. Beetje een domper.
Gelukkig toch nog 5 eitjes
De dag erna het goede nieuws dat er 4 bevrucht waren en toen begon de spanning.
Tot vandaag moesten we wachten om te weten wat er van die vier overgebleven was.

Vol spanning zaten we ( inmiddels alweer 3 kwartier ) in de wachtkamer. En daar was dan ineens de verlossende oproep. We mochten binnen komen. De assistente liet een foto zien van twee goed ontwikkelde Morula ( die ochtend tenminste, zou tegen die tijd al wel beginnende Blastocyst zijn) en ze vertelde even tussen neus en lippen dag ze die gingen terugplaatsen.
Wij meteen de gedachte dat ze niet zo mooi waren en dat er verder niks over was.

Maar gelukkig kwam daar die lieve dokter Cuypers aan en vertelde dat dit goede Morula waren en de andere twee Morula wilden ze nog even door laten delen om ze misschien woensdag in te kunnen laten vriezen.

Wauw. 4 van de 5 bevrucht was al super,maar ook nog eens alle 4 prima doorgedeeld tot en met dag 5.
Dat is echt een superscore
Vol hoop gingen wij dus vandaag naar huis!

Zou het dan nu eindelijk gaan lukken een brusje of misschien zelfs twee, voor Stan?

Donderdag 9 april mag ik testen. Spannend!