Waarom de laatste loodjes het zwaarst wegen..

Ik moet even van me afschrijven. Waar doe je dat beter dan anoniem op babybytes?

Vandaag 37 weken en 4 dagen zwanger. Afgelopen vrijdag leek het alsof de bevalling was begonnen. Ontzettend hevige krampen in mijn buik en rug en veel overgeven. De verloskundige stuurde me naar het ziekenhuis omdat ik nog net geen 37 weken zwanger was. Eenmaal in het ziekenhuis zwakte de weeen weer af, maar zag de verloskundige wel dat ik al 2 cm ontsluiting had. Ze namen me op met de verwachting dat het snel zou doorzetten, aangezien er ook op de ctg activiteit te zien was. Helaas gebeurde er (op onregelmatige krampen na) niets..

Ik kreeg medicatie om de nacht goed door te komen, zodat we zaterdag verder konden kijken. In de ochtend verloor ik een grote bloederige slijmprop. Volgens de verloskundige een teken dat de bevalling toch wel redelijk snel door zou gaan zetten. Ik mocht kiezen: of daar nog even afwachten of naar huis om af te wachten en terug als de weeen op gang komen. Ik koos voor de laatste optie. Eenmaal thuis gekomen geen krampen meer gehad en leek het er dus toch op dat het vals alarm was! Sinds zondag echter weer op en af krampen. Vooral harde buiken die bovenin het meest pijn doen en zorgen voor een samentrekking van m'n maag waardoor ik dus dagelijks meerdere keren moet braken. Erg vervelend...

Gisteren weer controle gehad. Op die ctg opnieuw zichtbaar dat er weeen activiteit is, maar niet doorzet. Mijn lichaam verbruikt wel veel energie om dit constant te verwerken. Het overgeven, de oefenkampen, het blijft maar rommelen... Ik merk dat ik niet alleen lichamelijk heel moe begin te worden, maar ook mentaal. Iedere ochtend denk ik: zou het dan nu wel door gaan zetten? Ik probeer het los te laten, maar dat is lastig als je daar door overgeven en pijn constant mee bezig bent..

Naast het vele dikke slijmverlies en de harde buiken merk ik dat de baby ook zo druk beweegt, dat zelfs deze bewegingen heel pijnlijk beginnen te worden. Het voelt af en toe alsof er iets door m'n vagina heen boort wat naar buiten moet..

De laatste loodjes, ja ze wegen echt het zwaarst ....

738 x gelezen, 2

reacties (4)


  • KCAMAB

    Het is net alsof ik mijn eigen verhaal lees. Wilde net ook hier even lekker van me afschrijven. Maar een reactie op jou blog helpt mij ook 😇

    Vandaag 37+2 met een hele drukke baby die nog niet volledig is ingedaald. Ligt beweeglijk in het bekken. En met de kont en voeten zo hoog nog. Schrik soms zo van de bewegingen die dan ook nog wel eens pijnlijk zijn. Hier had ik bij de eerste echt geen last van.

    En dan die harde buiken/voorweeën. Het maakt me ook misselijk soms en zo ontzettend moe. Vreselijk, alle energie gaat daar naartoe. Plus dan nog de nachten dat ik eerst niet in slaap kom om dan na 1 uur slaap weer 3/4 uur wakker te liggen en pas rond een uur of 6 weer in slaap val. Ik hoop zo dat ze besluit eerder te komen. Anders in week 39 een geplande keizersnede.

    Succes met de laatste loodjes!

  • kayhjj

    Herkenbaar! Nu 40+5 en ook al zoals jij beschrijft vanaf wk 37 een feestje daar binnen. Het sloopt je echt.

  • misssd

    Zo herkenbaar, hier nu 40,2 en elke mini beweging van ons kleine meisje wordt bijna een harde buik door de weinige ruimte die ze nog heeft gevolgd door een paar onregelmatige weeën.

    Zal zo blij zijn als het eens doorzet en we eindelijk kunnen gaan genieten. Slaap s`nachts zo slecht, elke nacht tussen 1 en 2 wakker en val pas weer tussen 5 en 6 in slaap.

    Voel mij zo gebroken na 3 weken deze nachten.