Maat 62

Deze week was het dan eindelijk zover. Ik zat er al een poosje tegenaan te hikken, maar nu moest het toch echt gaan gebeuren. Ruben heeft namelijk maat 62!

Ik had alle kleertjes al wel klaar liggen, netjes op maat gesorteerd, zodat ik het in één keer in de kast kon hangen. En deze week heb ik het dan ook eindelijk gedaan. Alle maat 56 eruit en alle maat 62 erin. Ik vond het eerst wel een beetje moeilijk, omdat hij zoveel leuke kleertjes heeft. En hij heeft zoveel dat hij sommige dingen maar 2 of 3 keer aan heeft gehad. Dat vind ik dan erg jammer, niet alleen omdat het hem zo leuk staat. Maar ik voel me soms een beetje schuldig om de grote hoeveelheid. Hij heeft natuurlijk helemaal niet zoveel nodig en dat vind ik dan een beetje zonde van het geld. Maar goed….hij heeft ook veel gekregen van een vriendin die al 2 zoontjes had en nu een meisje kreeg, dus zo erg is het nou ook weer niet.

Gelukkig was ik snel over het sentiment heen, want zodra de 62 in de kast hing ging ik meteen kijken wat hij wanneer aan zou kunnen. Want ja, ook in maat 62 heeft hij veels te veel en veels te leuke kleren.

En alsof de lieve schat dat weet zou hij mama wel even een handje helpen. Hij heeft in de afgelopen 4 dagen dat het in de kast hangt, al maar liefst 10 verschillende outfits aangehad!!!

Dan had hij weer zo erg gespuugd dat het naar spuug ging ruiken en toch echt verschoond moest worden. En dan had hij weer zo erg gepoept dat het z’n luier uit kwam lopen en hij weer helemaal verschoond moest worden.

En ja, mama wil natuurlijk alles wel mooi combineren. Dus bij een schoon shirt moet ook een andere broek, anders staat het niet. En dan moeten er ook weer andere sokjes bij, etc., etc.

Dus Ruben doet goed zijn best om straks, als hij maat 62 niet meer past, alles gedragen te hebben, hihi.