Gebruik je een magnetron voor t opwarmen van je eten? lees dit

Lees dan eerst even dit...



Magnetron ovens

Deze informatie is gedurende dit jaar verspreid aan diverse instanties, tot de Tweede Kamer aan toe. Niemand lijkt actie te willen nemen. U kunt nu het ware verhaal achter de magnetron lezen en uw eigen keuzes maken.

Een recept voor kanker

Tien jaar oud bewijs, onderdrukt door Zwitserse rechtbanken, laat zien dat voedsel uit een magnetron verontrustende veranderingen kan veroorzaken in uw bloed. Recentere studies voegen nog meer bewijs toe dat magnetrons een risico vormen voor uw gezondheid.

In 1989 deed een Zwitserse voedseldeskundige genaamd Dr. Hans-Urich Hertel enige verontrustende ontdekkingen over magnetron ovens. Desalniettemin vecht hij al meer dan tien jaar voor het recht om de wereld te laten weten wat hij voor ontdekking heeft gedaan. Het punt dat hij publiekelijk probeert te maken is vitaal voor de belangen van consumenten: Ieder voedsel dat gegeten wordt, gekookt of ontdooit in een magnetron kan veranderingen in het bloed veroorzaken dat een indicatie geeft van een ontwikkelend pathologisch proces dat ook wordt gevonden in kanker. Desalniettemin, gedurende deze tijd is Hertel in te tang gehouden door de fabrikanten van Magnetrons die handelswetten en het Zwitserse gerecht effectief gebruiken. Ze proberen hem zelfs persoonlijk te ruïneren. In maart 1993 verbood het Berner Handelsgerecht Dr. Hertel te publiceren over Magnetrons die gevaarlijk zijn voor de gezondheid. Het proces was aangespannen door de Zwitserse Vereniging van Dealers van Electrotechnische apparaten voor huishouden en industrie. Overtreding leverde hem een boete op van SF5000 of één jaar gevangenis. De federale rechtbank in Lausanne bevestigde dit vonnis in 1994. De rechtbank baseerde dit vonnis op de Zwitserse wet tegen oneerlijke mededinging, die 'discriminatie, onwaar, misleidende en onnodig schade aanrichtende beweringen tegen een fabrikant en zijn producten' verbiedt (Journal of Natural Sciences, 1998; 1:2-7) ? een wet dat alleen de belangen van de handel behartigen. Deze wet snoert de Zwiterse pers ook de mond, zodat ieder uitspraak die kon worden gezien als kritiek op magnetron ovens kon gemakkelijk leiden tot een proces. De mening van de Zwitsers over Dr. Hertelís bevindingen worden niet gedeeld door de rest van Europa. In Augustus 1998 oordeelde het Europees Gerechtshof voor Mensenrechten dat het vonnis door het Zwitserse gerechtshof tegen Dr. Hertel nietig was omdat het tegen de vrijheid van meningsuiting indruiste. Zwitserland moest volgens het Europese Gerechtshof een compensatie betalen van SF40.000. Ondanks deze overwinning, van twee jaren geleden, wacht Dr. Hertel nog steeds op de Zwitserse rechtbanken om hun vroegere besluit terug te draaien en de boete van SF8000 kwijt te schelden. In de tussentijd worden zijn explosieve ontdekkingen bevestigd door bewijsmateriaal dat over de gehele wereld opduikt.

Hoe begon het?

Sommige mensen geloven dat magnetrons werden ontwikkeld gedurende W.O. II door de Duitsers om gemakkelijk voedsel te produceren in hun onderzeeboten. Anderen zeggen dat dezelfde wetenschappers ze ontwikkeld hebben om mobiele operaties te kunnen ondersteunen gedurende invasie in de Sovjetunie. Wat het ook moge zijn, hun uitvinding dateert uit W.O.II. Na de oorlog werd de technologie teruggebracht naar de Verenigde Staten, waar het werd ontwikkeld, met als resultaat een magnetron oven voor thuisgebruik die op de markt kwam in 1952 door Raytheon. Sindsdien is de technologie gepromoot over de gehele wereld met vrijwel geen onderzoek door de relevante autoriteiten in ieder land naar mogelijke schadelijke effecten. Het was pas in de zeventiger jaren dat de eerste rapporten kwamen die twijfelden aan de veiligheid van voedsel, gekookt in een magnetron. Studies m.b.t. weefselleer met broccoli en wortel, gekookt in de magnetron, lieten zien dat de moleculaire structuren van de voedingsstoffen werden vervormd tot het punt van het verwoesten van de celwanden, terwijl bij conventioneel koken de cel-structuren intact blijven (Journal of Food Science 1975; 40:1025-9.)

Hoe een magnetron werkt

Een magnetron oven gebruikt een component dat een magnetron-buis wordt genoemd, die ervoor zorgt dat een electronenbundel gaat oscilleren op een hele hoge frequentie, hierbij wordt microgolf straling geproduceert. Huishoudelijke en commerciële apparaten gebruiken een frequentie van 2,45 GHz bij een vermogen van 90-1000 watt voor een huishoudelijke magnetron, waarvan de voeding ontworpen is om 4000 volt pulsen te geven aan de magnetron-buis. De 2,45 GHz frequentie wordt gebruikt omdat water de electro-magnetische energie het snelst en maximaal absorbeert, waarmee voedsel dat water bevat snel kan worden opgewarmd. De moleculen binnen het voedsel worden gedwongen om zichzelf te richten naar het heel snel veranderende veld en te oscilleren rond hun as. Warmte wordt geproduceerd door de aanmerkelijke hoeveelheid intermoleculaire wrijving. Microgolven worden vanuit de magnetron-buis gestraald naar het ovengedeelte, waar ze het voedsel opwarmen van binnenuit, terwijl gewone ovens dat andersom doen. Opwarmen van binnenuit kan een aantal koude plekken geven, waardoor het bord constant moet draaien. Het maximum lek-niveau wat is toegestaan onder de huidige standaarden is een vermogensdichtheid van 5 mWatt per vierkante centimeter op een afstand van 5 centimeter vanaf de oven deur. Deze limiet is gebaseerd op standaarden voor microgolf straling die worden aangevochten door hen die aangeven dat met niet-thermische effecten van microgolf straling en de overeenkomende stralingsniveaus (zoals, bijvoorbeeld, met mobiele telefoons.) rekening moet worden gehouden. De deur zelf moet periodiek worden gecontroleerd om u ervan te verzekeren dat hij niet heel erg lekt.

Hertelís onderzoek

Elf jaar geleden bundelde Dr. Hertel, een voedseldeskundige die al verscheidene jaren voor een van de internationale Zwitserse voedsel-bedrijven had gewerkt, zijn krachten met Professor Bernard Blanc van het Federal Institute of Technology om een uitgebreid onderzoek te leiden over het effect van voedsel bereid in magnetrons op mensen. Alhoewel het programma stopgezet werd door het Zwitsers Nationaal Fonds besloten de twee wetenschappers om een kleiner onderzoeksprogramma zelf te betalen. Ze selecteerden acht mensen van het Macrobiotisch Instituut in Kientel in Zwitserland. Zij allemaal, inclusief Dr. Hertel zelf, ondergingen een streng macrobiotisch dieet om de aanwezigheid van beïnvloedende elementen in de bloedmonsters te minimaliseren. Behalve Hertel, die 64 was op dat moment, waren ze allemaal tussen de 20 en de 40 jaar oud. Zoals Hertel vertelde aan 'What Doctors don't tell you': We leefden allemaal in hetzelfde hotel gedurende acht weken en er was geen roken, geen alcohol en geen seks. Met tussenpozen van 2 tot 5 dagen, de vrijwilligers ontvingen een van de acht mogelijke voedselbronnen op een nuchtere maag: onbewerkte melk van een biologisch-dynamische boerderij; dezelfde melk op gewone wijze gekookt; dezelfde melk gekookt in een magnetron oven; gepasteuriseerde melk uit gewone bron; rauwe groente van een biologisch-dynamische boerderij; Dezelfde groente gekookt op gewone wijze; dezelfde groenten bevroren en ontdooit in een magnetron en dezelfde groenten gekookt in de magnetron. Bloedmonsters werden van iedere vrijwilliger genomen voordat ze aten, dan een bepaalde tijd na het eten van de bovenstaande preparaten. Belangrijke veranderingen werden gevonden in het bloed van mensen die magnetron voedsel hadden gegeten: o.a. een vermindering in alle hemoglobine en cholesterol waarden, zowel het hoge-dichtheid cholesterol (HDL; 'goed' cholesterol) als het lage-dichtheid cholesterol (LDL; 'slecht' cholesterol.) (Nexus, 1995; April-May: 25-7.) Lymphocieten (witte bloedcellen) lieten een opvallende vermindering zien, direct na het eten van voedsel uit de magnetron. Bij het eten van ander voedsel was dat niet het geval. Bovendien ontdekte Hertel een heel belangrijk verband tussen de hoeveelheid magnetron energie in het testvoedsel en de helderheid van bacteriën die oplichten als er naar gekeken wordt onder een speciale lamp, als men het bloed hiermee belicht werd van degenen die het voedsel gegeten hadden. Hertel concludeerde dat deze energie doorgegeven wordt aan degenen die magnetron voedsel eten. Behalve deze effecten van het opwarmen met de magnetron van voedsel, vond Hertel ook niet-thermische effecten die, zoals hij beweert, de permeabiliteit van het celmembraan veranderen door de electrische potentialen tussen de binnenkant en de buitenkant van de cel te veranderen. De beschadigde cellen worden een gemakkelijke prooi voor virussen, schimmels en andere micro-organismen. De natuurlijke reparatiemechanismen van cellen wordt ook verstoord, wat uiteindelijk de cel dwingt om naar een 'noodtoestand' energie voorziening om te schakelen van aeroob (op zuurstof gebaseerd) naar anaeroob (geen zuurstof) ademen. In plaats van water en kooldioxide te produceren, produceren ze waterstofperoxide en koolmonoxide. In zoín situatie, neemt Hertel aan, vallen de cellen terug van 'gezond verbranden' naar een ongezond 'gist' proces van energie opwekken. Hertel verklaart dat als voedsel wordt bereid in de magnetron, dat de oven een ingangsvermogen van ongeveer 1000 Watt of meer gebruikt. De resulterende verwoesting en deformatie van de voedselmoleculen produceert nieuwe 'radiolytische' chemische verbindingen, onbekend in de natuur. De huidige kennis in wetenschappelijke kringen is dat magnetron en ander bestraald voedsel geen hogere niveaus van radiolytische chemische verbindingen bezit dan voedsel op de traditionele manier gekookt, maar Hertelís resultaten laten het tegengestelde zien. Bloedonderzoek van de deelnemers bevestigde ook dat het bloed niet goed was bij degenen die voedsel uit de magnetron aten. Monsters, genomen om 7.45 elke morgen, 15 minuten na de voedselinname en twee uren later lieten zien dat erythrocyte, hemoglobine, hematocriet en leucocyte waarden allen op het laagste niveau van normaal waren bij degenen die magnetron voedsel aten. Deze resultaten zijn gelijk aan degenen die bloedarmoede lijken te krijgen; de resultaten werden zekerder en statistisch van betekenis in de tweede maand van de studie. Bovendien, als bovenstaande waarden naar beneden gaan, gingen de cholesterol waarden in het bloed dienovereenkomstig omhoog. Het is niet moeilijk te begrijpen waarom de publicatie van deze resultaten in 1992 een succes zou hebben betekend in Zwitserland. Desalniettemin was de reactie van de Zwitserse autoriteiten en industrie om hem te berechten en beschuldigen van oneerlijke competitie. Dit blijft een zwarte bladzij in de Zwitserse geschiedenis. Zo was de druk op Professor Blanc zo groot dat hij zich gedwongen voelde om afstand te nemen van de interpretatie in hun gezamenlijke publicatie kort hierna. Onder elkaar bekende hij aan Dr. Hertel dat hij bang was voor de veiligheid van zijn familie. (Journal of Natural Sciences, 1998: 1:2-7.) Ondanks pogingen om hem zijn mond te snoeren, blijft Dr. Hertelís onderzoek beschikbaar aan het publiek buiten Zwitserland door post of zijn website. (kopieën beschikbaar van The World Foundation for Natural Science, Box 632, CH-3000, Bern, Zwitserland tel: 0041 33 438 1158 fax: 437 48 16. Website: www.wffns.org).

Russen weerden magnetrons

Na W.O. II experimenteerden de Russen ook met magnetron ovens. Vanaf 1957 tot nu toe werd hun onderzoek gedaan in het Radiotechnologisch instituut in Klinsk, Byelorussia. Volgens U.S. onderzoeker William Kopp, die veel van de resultaten van het Russische en Duitse onderzoek bij elkaar zocht ? en werd eerst vervolgd omdat hij dit deed (Journal of Natural Sciences, 1998; 1: 42-3) ? werden de volgende effecten waargenomen door de Russische teams:

Opgewarmd vlees in magnetrons, geschikt voor menselijke consumptie veroorzaakte:

d-Nitrosodiethanolamine (een bekende kankerverwekker);

Destabilisatie van actieve biologische eiwit verbindingen.

Creatie van een bindend effect met de radioactiviteit in de atmosfeer.

Creatie van kankerveroorzakende stoffen binnen eiwit-hydrolisaat verbindingen in melk en granen.

Microgolfstraling veroorzaakte ook een wijziging in het afbraakproces van glucoside en galactoside, elementen binnen bevroren fruit als ze op deze manier worden ontdooid.

Microgolven veranderden het verteringsgedrag van plant-alkaloïden als ze rauw, gekookt of bevroren hieraan werden blootgesteld voor een hele korte tijd.

Kankerveroorzakende vrije radicalen werden gevormd in bepaalde mineraal-moleculaire formaties in plant substanties, vooral in rauwe groenten uit plantenwortels.

Innemen van magnetron voedsel veroorzaakte een hoger percentage kankerachtige cellen in het bloed.

Door de chemische veranderingen binnen het voedsel, gaan storingen ontstaan in het lymfesysteem, een aftakeling van de capaciteit van het immuunsysteem om zichzelf te beschermen tegen kankergroei

De onstabiele vertering van magnetron voedsel wijzigt het elementaire voedsel, wat leidt tot storingen in het verteringssysteem.

Degenen die magnetron voedsel aten lieten statistisch gezien een hogere maat van maag en ingewandskanker zien, inclusief een algemene aftakeling van celwandweefsel met een geleidelijke afbraak van de vertering en darm functie.

Microgolf straling veroorzaakte significante vermindering in de voedingswaarde van alle voedsel waarover de studie ging, in het bijzonder:

Een vermindering in de biologische beschikbaarheid van vitamine B-complex, C en E, essentiële mineralen en 'lipotrophics'

Verwoesting of de voedingswaarde van nucleïnezurenproteïnen in vlees.

Verminderen van de stofwisselingsactiviteit van alkaloïden, glucosiden, galactosiden en nitrilosiden (basisingrediënten in fruit en groenten.)

Merkbare versnelling van structurele ontbinding in al het voedsel (Perceptions, 1996; May/June: 30-3.)

Daarom werden magnetrons geweerd in Rusland in 1976; dit verbod werd opgeheven na Perestrojka

Recent onderzoek

Terwijl sommige van de bovengenoemde resultaten nog moeten worden bevestigd, heeft ander onderzoek in Engeland en de U.S. andere mogelijke risico's ontdekt. In 1990 op de Universiteit van Leeds hebben twee onderzoekers in het Departement van Medische Microbiologie de ongelijkmatige verhitting onderzocht dat kan worden veroorzaakt door magnetrons. Ze vonden uit dat de hoeveelheid zout in een bepaalde portie aardappelpuree de temperatuur binnenin beïnvloedde ? Zoveel te groter de hoeveelheid zout, zoveel te lager de temperatuur. De auteurs concludeerden dat 'de slechte doordringing van microgolven in het testvoedsel met hoge ionenconcentraties kon resulteren in de inductie van electrische / ionische stroom in de oppervlakte van het voedsel. Dit zou ook verklaren waarom commercieel voedsel opgewarmd in magnetrons kookt aan het oppervlak en nog steeds koel is aan de binnenkant.' (Nature, 1990; 344:496.) Een geval werd gerapporteerd in 1991 van een patiënt in het ziekenhuis van Tulsa, Oklahoma, die dood ging aan 'anaphylaxis' nadat ze een bloedtransfusie had gekregen die was opgewarmd in de magnetron. De straling lijkt het bloed op een bepaalde manier veranderd te hebben waardoor de patiënt stierf. (Journal of Natural Sciences, 1998; 1: 2-7.) In augustus 1989, onderzoek in opdracht van de Britse regering liet zien dat Listeria en andere potentieel dodelijke bacteriën kunnen overleven in magnetron voedsel, zelfs als instructies worden opgevolgd. ( Food Business, 1989; 20:12.) Ander onderzoek in de V.S. heeft aangetoond dat de praktijk van opwarmen van overgebleven voedsel in de magnetron gevaarlijk is. Onderzoekers onderzochten een uitbraak van Salmonella onder mensen die een picknick hielden in 1992 en zagen dat mensen die overgebleven vlees mee naar huis namen en met de magnetron opwarmden ziek werden. Geen van degenen die een conventionele oven of fornuis gebruikten werd ziek. De onderzoekers concludeerden dat, vergeleken met conventionele methoden van opwarmen van voedsel, magnetrons geen preventieve bescherming boden tegen ziektes. (American Journal of Epidemiology, 1994: 139: 903-9.)

Warm geen melk op in een magnetron

Opwarmen of ontdooien van menselijke melk door een magnetron veroorzaakt een vermindering van het aantal antilichamen in de melk, zelfs als hele lage temperaturen (20-53°C) worden gebruikt (Paediatrics, 1992; 89:667-9.) In een studie, uitgevoerd op Stanford University in California, werd duidelijk dat warm maken op hogere temperaturen dan 72°C een aanmerkelijke vermindering in alle geteste afweerfactoren veroorzaakte. De onderzoekers verwierpen het gebruik van magnetron in ziekenhuizen om menselijke melk op te warmen, zelfs op lage temperaturen. Een andere studie, uitgevoerd in Wenen, concludeerde dat koken in de magnetron een groot aantal wijzigingen in de eiwitten in het voedsel veroorzaakte die niet werden waargenomen na conventioneel koken. D-proline en cis-D-hydroxyproline werden in aanmerkelijke hoeveelheden gevonden in de magnetron opgewarmde melkpoeder voor baby's, terwijl normaal alleen L-proline wordt gevonden in biologisch materiaal. (L staat voor Laevo-rotatie, D voor dextro-rotatie, refererend aan de richting waarin electronen roteren in hun baan van optische polarisatie.) Lubec en zijn collega's waarschuwden dat 'de conversie van trans naar cis vormen een groot risico kon vormen omdat als de cis-aminozuren worden ingesloten in peptiden en eiwitten in plaats van hun biologische tegenhangers, kan dit leiden tot structurele, functionele en immunologische veranderingen' (Lancet, 1989; 9: 1392-3.) Ander onderzoek heeft ook aangetoond dat het opwarmen in de magnetron van melk voor baby's moleculaire veranderingen in aminozuren in melkeiwitten, giftigheid veroorzakend of de voedingswaarde van de melkformule verlagend. Desalniettemin was het aantal veranderde eiwitten heel laag. (Journal of the American College of Nutrition, 1994; 13:209-10.) Niet al het bewijsmateriaal is negatief. Wetenschappers op het voedingsinstituut in Zeist voerden een 13 weken lange studie uit naar de effecten van magnetronvoedsel op de bloedsamenstelling en andere gezondheidsindicatoren van ratten. Zij vonden geen verslechterde effecten. (Food Chemical Toxic, 1995; 33: 245-56.) Desalniettemin waren dit dierenstudies en die hoeven niet noodzakelijk van toepassing te zijn op menselijke gezondheid.