Zo, de ellende is weer voorbij ;)

Hallo dames! 

Al een aantal weken is het gips gelukkig weer van onze pols. Levi had er direct al helemaal geen last meer van toen het gips eraf ging. Ik daar in tegen nog wel. Ik moet langzaam aan weer alles op bouwen. Op het moment kan ik me weer prima redden maar bij sommige bewegingen schiet de pijn er nog wel in en kan ik nog niet al te zware dingen vasthouden. Maar al met al mag ik niet klagen en gaat het gelukkig met sprongen vooruit. Naast dat Levi en ik allebei onze pols hadden gebroken, hadden we ook tegelijk een longonsteking te pakken, ook dat is gelukkig weer verleden tijd! 

Het enige wat nog wel tegen zit is dat degene die mij aangereden heeft, en die ook aansprakelijk is gesteld, het incident nog niet bij zijn verzekering heeft gemeld. Het is een jongen van 18 die van Nederlandse afkomst is maar in België woont. Waarschijnlijk denkt hij dat hij toch niet hoeft te betalen omdat ie in Beglië woont. Op het moment zijn we nog aan het wachten op zijn respons. Ik had hem een zelf maar eens gsmst en daarop had hij gereageerd. Hij zei dat hij die volgende dag meteen zijnv erzekering zou inlichten maar tot op heden niks meer van vernomen. Volgende week bel ik mijn letselschadeadvocaat maar weer eens op om te vragen hoe nu verder. Ik wil toch wel graag mijn schade vergoed zien, we hebben in ieder geval al een schade post van 1000 euro. 

Verder gaat het goed met ons. Mijn man was vorige week lekker een week vrij en we hebben de week bij mijn ouders doorgebracht. We hebben leuke dagjes uit gedaan en het was weer rezue gezellig ;) 

Ooit heb ik geloof ik al eens in een blog geschreven dat wij geen ocntact meer hadden met mijn schoonvader.. daar is inmiddels verandering in gekomen. Mijn man had van z'n zusje gehoord dat zijn vader alleen maar wat wilde zeggen en dat dan volgens hem alles weer goed zou zijn.. mijn man is maar gegaan aangezien zijn pa te koppig is om te komen. Ik mocht er niet bij zijn en daar was ik flink pissig om. Hij is daar wezen praten en hij heeft z'n pa zijn verhaal laten doen. Gelukkig heeft hij ook heel geod duidelijk gemaakt dat hij er geen fijne jeugd gehad heeft, en dat de punten die zijn pa had, nergens op sloegen. Onder andere had hij ons een verwijt gemaakt dat hij op ons huwelijk de hele dag chagrijnig was omdat wij niet zijn broer als getuge hadden gevraagd, maar een geode vriend van hem.. Belachelijk gewoon, maar anyway.. hij zag nu (2 jaar later) ook wel in dat het inderdaad nergens op sloeg. En zo waren er nog een paar dingen meer. Voor mijn man ben ik blij dat hij weer contact heeft met z'n pa en daarmee ook weer met z'n opa en oma (ouders van z'n pa). We hebben de rest van de familie nog niet echt gezien, maar we waren in ieder geval niet van plan hen uitleg te geven. Ook van hun hebben we de veel gezeur gehad, maar ik heb toen voor eens en altijd duidelijk gemaakt dat we er niet van gediend waren, en sindsdien niets meer van gehoord. 

Een hoop veranderingen in korte tijd. Ik heb zelf verder niets met zijn familie maar gelukkig hebben we nergens verplichtingen aan. Wij bepalen naar wie we wanneer heen gaan. Levi moet nog wel heel erg wennen. Mijn ouders kent hij en daar vliegt hij op af als we naar hen toe gaan of als ze hier komen. Bij de andere opa wil het nog niet echt... blijft alleen bij ons en opa mag er niet in de buurt komen.. Zal vanzelf wel beter gaan denk ik maar dat heeft tijd nodig. Gelukkig is hij wel een leuke opa voor Levi en daar zijn we heel blij mee.