Toch anders dan gehoopt.

Ik zie dat ik al een hele tijd niet meer heb geschreven, en dus schrijf ik vandaag maar weer een neiuwe update. 

Levi

Met Levi gaat het gelukkig goed. Hij zit nu in groep 1 en gaat met erg veel plezier naar school. In een eerdere blog heb ik al verteld dat Levi een taalachterstand heeft, en deze is toch groter dan we dachten. Door deze taalachterstand gaat zijn algehele ontwikkeling ook langzamer en dat maakt dat Levi niet goed kan mee komen. Hij is vaak snel afgeleid, en kan zich nog niet goed uitdrukken op communicatief gebied. We zijn afgelopen maart begonnen met logopodie en gelukkig maakt hij stappen vooruit, alleen deze stappen zijn kleiner dan gehoopt en dus moeten we weer stoppen omdat de zorgverzekeirngen de macht hebben om te bepalen wanneer een behandeling zinvol is en wanneer niet.. 

Ook op school maakten ze zich oprecht zorgen en ik moet zeggen, school heeft ons echt heel goed betrokken bij het proces dat Levi door maakt en we hebben afgelopen maand besloten dat het beter is dat Levi naar speciaal onderwijs zal gaan. Voor ons was dit wel even slikken. Niet omdat Levi er zelf minder door wordt, maar gewoon, omdat je het voor je kind zo anders gewnst had. 

Gelukkig hebben de leerkrachten van school maar ook de anderen die zich hebben gebogen over het vraagstuk wat nu het beste voor Levi zou zijn gezegd, dat ze goede hoop hebben dat Levi wellicht 1 of 2 jaar naar speciaal onderwijs zal moeten gaan, en dat hij daarna gewoon weer op de basisschool kan instromen. Levi heeft echt even een duwtje in de rug nodig wat taal betreft, maar wij als ouders en gelukkig ook de school hebben goede hoop dat het uiteindelijk gewoon goed gaat komen en dat deze 2 jaar hem alleen maar zal helpen om het tot een goed einde te brengen op de gewone basisschool. Wanneer hij precies over gaat, is nog niet helemaal bekend. Wij verwachten dat dit pas begin februari volgend jaar zal zijn. We wachten rustig af. 

Over ons

Ik ben inmiddels begonnen met een opleiding en het bevalt me echt heel goed. De eerste tentamenweek heb ik doorstaan en ik ben nu alweer hard onderweg naar het tweede toetsmoment. Ik heb leuke studiegenootjes en dat maakt het studeren extra leuk. Gelukkig valt het goed te combineren met mijn gezin. Mijn man heeft vorige maand zijn verkorte opleiding afgerond en hij is nu druk bezig met solliciteren. Binnekort horen we of hij is aangenomen. Ik had nooit kunnen denken dat het jaar 2017 een jaar zou zijn van veranderingen. Levi die voor het eerst naar de bassischool gaat, mijn man die zich heeft laten omscholen en nu aan heet solliciteren is, en dat ik mijn studie weer zou gaaan hervatten. 

Ook hebben jullie kunnen lezen dat onze vriendengroep uit elkaar is gevallen omdat er enorm veel ruzie en geroddel was. Ik en mijn man hebben toen besloten er een punt achter te zetten en hebben maar met een paar mensen het contact behouden. Ook dit lijkt zich weer te gaan herstellen en gelukkig is iedereen volwassen geworden en kunnen we er nu over praten en erkennen mensen nu ook hun gemaakte fouten. Erg prettig om weer verder te kunnen. Dus kortom, het is een jaar met veel veraderingen en eigenlijk alleen maar positief. Zelfs dat Levi voor een paar jaar naar een andere school zal gaan, beschouw ik als positief. Op deze manier wordt hij heel goed begeleid en klaargestooomd om weer terug te keren naar het regulier onderwijs. En dat nu eenmaal het beste voor hem en dat is toch wat je wil als ouder, het beste voor je kind!