Wachtbankje

Jep. Daar is hij dan. Hoewel ik dus ak maanden heb gewacht, tot we voor nr 3 zouden gaan(ik wil nl niet hoogzwanger zijn of bevallen als de oudste begint aan zijn mijlpaal, naar de basisschool) begint het nu op t wachtbankje wel een beetje te kriebelen. Schreef ik in mijn vorige Blog nog dat ik de spanning miste bij een 3e omdat ik t allemaal wel ken ondertussen, was ik de afgelopen dagen wel stiekem bezig met in de agenda kijken en wanneer ik nou het beste zou kunnen testen.

Bij de jongens testte ik bij allebei al 4 dagen voor NOD positief. Veel vinden dat risky, omdat er van alles nog mis kan gaan. Maar ik ben iemand die gewoon graag alles wil weten. Ook als het mis gaat wil ik dat weten. Maargoed, mijn NOD is over anderhalve week. Nou heb ik het vermoeden dat mijn ei eerder is geweest dan verwacht deze maand(jaja, dat lijf gaat gelijk gek doen als je zwanger wilt raken) en ik verwacht dus eigenlijk dat ik volgende week zondag al ga menstrueren tenzij ik zwanger ben. Dus... Wanneer nou testen. Zaterdag avond komen we pas terug van een midweek op visite bij familie in het buitenland. En daar ga ik ook niet lopen testen.

Ondertussen ben ik eruit dat ik waarschijnlijk gewoon die zondag ochtend dan maar ga testen. Maar goed... Zo mellow als dat ik de afgelopen weken was, ben ik nu niet meer dus. Ik heb wel meer rust wat betreft kunnen zwanger raken, symptomen etc. Maar ik ben ee nu wel achter, dat ik niet bepaal geduldig ben. En veel te nieuwsgierig.