Poging 2. In de vorige blog had die me tekst niet bijgezet.
Zoas de titel al zegt hebben wij gistermiddag de schrik van ons leven gehad.
Ik werk normaal in de Catering maar het vele staan en lopen lukte niet meer
vergde veel van me lichaam waardoor ik veel moe en last van rug en buik kreeg.
Dus begonnen met zittend werk, smiddags rond drie uur stond ik in de kantine
voor wat te kopen en voelde ik wat lopen dacht dat wat vocht was, toen ik na
de pauze na de wc ging was me onderbroek nat maar was zwart dus de kleur
zag je niet dus deed met wcpapiertje beetje droog maken, had ondertussen ook
al geplast en leek of er een ballon klapte en al water in 1x uit barste keek op
papiertje was rood, keek gelijk in de ec en was bloed schrok me wild, had er ook biikpijn bij ben
namelijk vandaag 12 weken zwanger gister dus 11w en 6d. In paniek me moeder
gebeld en die kwam gelijk na me werk toe (werkt op zfde bedrijf) in tussentijd ben
ik na me collega's van de kantine gegaan in paniek en hebben me opgevangen en
de afdeling waar zat gewaarschuwd. Eenmaal toen me moeder er was vertelde ze
dat we na ziekenhuis gingen voor controle ze hadden ziekenhuis al ingelicht.
Onderweg na ziekenhuis me vriend gebeld of die wou komen naar het ziekenhuis,
schrok ook vreselijk. Eenmaal in ziekenhuis hebben we een uitgebreide inwendige echo gehad.
Gelukkig alles goed met de baby. Hartje klopte goed, ritme was goed en kleintje bewoog ook.
der was geen bloed te zien in de baarmoeder alles zag er goed uit, waarschijnlijk komt het
doordat mijn placenta laag ligt en er een adertje gesprongen is.
Wat was het een angstige middag, zag even me droom wegvagen, maar gelukkig dat alles goed is.
Maar wat heeft dat impact op je lichaam en emoties.
Wou toch eventjes kwijt.
Vandaag 12 weekjes.
Volgende week de 30e stond zowiezo de van rond de 12 weken echo gepland, dacht eerst die
laten ze vervallen maar blijft gewoon staan de gyn zei al is extra check.
Gelukkig maar.
Hebben wel het hartje kunnen horen voor het eerst.
reacties (0)