Hallo week 30, wat heb je ons laten schrikken!

soms hoor je verhalen van andere zwangere dat ze een super zwangerschap hebben.wat ben ik dan jarloers? dit is mijn 3de zwangerschap en bij alle drie ben ik vanaf begin af aan ziek geweest.en heb ik bij de  andere 2 er echt naar uit gekeken om hun eindelijk in me armen te kunnen houden, niet alleen uit nieuwschierigheid maar vooral omdat ik dan me zelf weer gewoon ben. al die mooie verhalen van andere dat ze de bewegingen van hun kleintje zo fijn vonden, ik heb het gevoel of dat er 1 of ander monster van binnen zit die probeert via me buikwand naar buiten te komen. die me maag richting me hersens trapt waardoor ik na iets eten vaak mezelf rustig moet houden om alles binnen te houden. en dan nog het ritme van me kleine meisje, als ik besluit lekker te gaan slapen besluit zij om op onderzoek uit te gaan wat er nou eigenlijk zo tegen haar aan drukt, met als gevolg dat ik het gevoel heb of dat ze via mijn buik door het matras heen duwd wat vaak gewoon pijnlijk is. ondanks alles ben ik super blij dat ik weer een mooi mensje op de wereld mag zetten, alleen mogen van mij die 9 maanden wel iets korter. ik ben afgelopen zondag heel erg met mijn neus op de feiten gedrukt waardoor ik toch wel waardeer dat ze toch nog steeds in me buik zit. want wat zijn wij geschrokken! na een super fijne en leuke dag met de andere 2 kinderen heb ik snachts een flinke bloeding gekregen. ik wist al dat mijn placenta laag lag, maar tot nu toe had ik daar gelukkig geen last van. wist al wel dat je daar door een bloeding kan krijgen. zoals iedere nacht slaap ik slecht door maagzuur en last van mijn benen (restless leggs) dus ik denk ik ga effe naar beneden een rondje lopen en op zoek naar iets tegen het maagzuur want wat is dat een ellende! ik sta in de keuken, en ik denk bij me zelf, sta ik nou gewoon in me broek te plassen!? ik kijk naar beneden en er lag een hele plas bloed op de grond. op 1 of andere manier vond ik het op dat moment belangrijk om het meteen schoon te maken met als gevolg dat helemaal alles onderzat. het leek wel of er iemand in mijn keuken vermoord was! in paniek heb ik een theedoek tussen mijn benen gestopt en ben ik naar boven gelopen om mijn vriend wakker te maken. ik stond helemaal in paniek naast hem, ik dacht dit is niet goed!! zometeen kan ik me meisje afgeven! gelijk me moeder gebelt die meteen binnen 2 minuten gelukkig hier bij ons was. wij naar het ziekenhuis. aan de ctg gelegd en gelukkig hoorde wij het hartje van ons meisje mooi kloppen. wat een geruststelling was dat!! maar waar komt dan in godsnaam al dat bloed vandaan! dat kan toch nooit goed zijn denk je dan. en ik was in de veronderstelling dat je baarmoedermond totaal gesloten is, want als bloed eruit loopt hoe zit dat dan met je vruchtwater? na een uur aan de ctg was er niks mis met de baby. een inwendige echo om te kijken hoe het met de placenta stond. en inderdaad daar kwam de bloeding vandaan. ik moest in het ziekenhuis blijven tot het bloeden gestopt zou zijn. dus ik werd opgenomen. als ik ergens een hekel aan heb is het wel het ziekenhuis! vind het al vervelend als ik 2 uur bij de gynecealoog moet wachten dus laat staan dat ik moet blijven zonder dat ik weet voor hoelang. ik moest totale bed rust mocht alleen de wc en douche inlopen en verder niks. nog iets waar ik zo goed in ben... gelukkig is het bloeden eigenlijk direct gestopt en mocht ik de volgende dag weer naar huis, maar moest wel beloven dat ik rustig aan deed. lekker makkelijk met 2 andere kids in huis die nou niet bepaald rustig zijn... geen dagjes meer winkelen en geen zware huishoudelijk taken. dus eigenlijk zo veel mogelijk rust. terwijl ik normaal alles zelf doe zonder hulp! maar ja ik zal nu wel moeten om dingen te laten liggen of om hulp te vragen want ik wil heel erg graag dat mijn meisje toch nog minimaal 6 weken blijft zitten en dat ze er gezond uit komt.  we hebben nog genoeg te doen. ik ben nog nooit zo geschrokken als afgelopen zondag. en dit is mijn eerste zwangerschap dat ik hoop dat ze er nog even langer inzit. ondanks alle kwaaltjes die ze mij bezorgt. een lang verhaal maar moest het even van me afschrijven...