Peuterspeelzaal

Wat worden ze snel groot... Vandaag ging ze voor het eerst naar de Peuterspeelzaal. Ik was veel te vroeg (de eerste dag mag je wat later komen), maar het ging best goed. Ik had zelfs het idee dat de drukte haar wel goed deed. Meteen sprong er een groter, nogal druk jongetje op haar af. Maar onze dame kennende, liet ze zich daar niet door van de wijs brengen. Ze beet meteen van zich af.

Na even wat gepraat te hebben met de leidster heb k afscheid van haar genomen, maar ze was al zó druk bezig (en ontzettend eigenwijs) dat ik geen kusje kreeg, en ze ook niet naar me zwaaide. Enkel toen ik de deur uit liep, riep ze een paar keer quasi verontwaardigd "Mama!". Maar een drama werd het niet.

Ook toen ik haar kwam halen was ze helemaal in haar element. Ze was net in de speelzaal geweest, en lep al meteen aan de hand van de leidster. Geen dramatisch geroep, geen op me af komen rennen, nee, ze liep zo het lokaal binnen, snoerstraks naar de boekjes toe. Onze kleine boekenwurm.

Volgens de juffrouw heeft ze in de ballenbak gespeeld, en voornamelijk boekjes zitten lezen. Zo ken ik haar wel. Ik ben behoorlijk blij dat het al meteen zo goed ging. Ze wilde ook niet mee naar huis... Nu ligt ze even boven uit te rusten, ze is zonder morren naar boven gegaan en in haar bedje gekropen. Grote meid.

Alsof de peuterspeelzaal al niet indrukwekkend genoeg was, heeft ze vandaag ook voor het eerst bij mama achterop de fiets gezeten. We hebben speciaal voor de gelegenheid een fietsstoeltje gekocht. Ze zit er met een mengelmoes van angst en plezier in. Spannend hoor! En het motiveert mij alleen maar, vaker met haar erop uit te gaan!