Zo, de eerste 14 weken zijn voorbij.
De eerste blog op 6 weken werd geschreven omdat ik me niet zwanger voelde. Nou, die twijfels werden daarna snel weggenomen. Misselijk, elke dag maar steeds pas na de middag maar dit stopte niet tot ik ging slapen. Ook de hormonen speelde enorm op, super gelukkig kon ik zijn maar even goed ook super kwaad om niets. Kon huilen om alles, leuke dingen, gekke dingen, erge dingen.
Gelukkig ben ik zo goed als helemaal van de misselijkheid af, de hormonen die blijven hoor. Die blijven nog zeker 6maand denk ik.
De niptest ging door op 25 juni, daarna volgde de 2 langste weken in mijn leven. Al had ik niet echt bang voor de uitslag, toch spookt er ergens in je hoofd nog een stemmetje dat zegt ; hopelijk komt alles goed.
En wel ja, gisteren precies om 16u01 zag ik de mail in men mailbox verschijnen!
Uitslag nipt ; oordeel geen aanwijzingen voor trisomie 21,18,13.
Eveneens heeft de test aangetoond dat het geslacht vrouwelijk is.
WE KRIJGEN DUS EEN MEISJE !!!!
Nu aftellen naar de 16 weken echo! Dan kan ik haar gezichtje nog eens zien!
reacties (0)