Pfffff.....aankomende vrijdag ben ik 35 weken zwanger van onze dochter.
Maar de dagen gaan tergend langzaam en zijn ZWAAR!!
Met een drukke dreumes van bijna anderhalf, en een dikke buik die me in alles inmiddels beperkt, voel ik me gewoon ronduit kut!
Ik zie elke dag op tegen de lange dag....als ik wakker wordt denk ik al...oeeee...straks hopelijk weer even slapen.....ik kijk en leef van slaapje naar slaapje.
Lopen lukt me niet zo goed vanwege een heel beurs gevoel van onder.
Geen idee of dit bekkenklachten zijn, of dat de kleine meid is ingedaald....en dan nog de vraag hoe, aangezien ze eigenlijk nog nooit goed heeft gelegen, maar vaak dwars of in stuit.
De stress voor de bevalling begint op te lopen en weet niet hoe ik m'n concentratieloze dreumes kan vermaken overdag. Hij vind niet veel leuk,....ja, alles voor 2 minuten.
Buiten is dus niet echt een optie, aangezien ik niet zoveel/zo ver meer kan.
Hulp is er niet echt, en manlief moet helaas gewoon werken.
Een kort lontje door vermoeidheid...en dus een schuldgevoel naar m'n zoontje....brrrrr!
Pffffff.....voor haar is het beter dat ze nog minstens twee weken blijft zitten, voor mij......voor mij mag ze er NU uit!!
Sorry voor 't klagen, maar zie 't gewoon even niet meer zitten.....
reacties (0)