`We wachten tot ze een jaar is`.

Al toen onze dochter een paar maanden oud was zaten mijn man en ik al na te denken over een 2e. Ja het leek ons wel verstandig te wachten tot minimaal een jaar, zo kunnen we optimaal genieten van onze dochter en kon ik zelf ook goed herstellen.
De maanden vlogen voorbij en ons meisje is bijna elf maanden. Nog steeds een kinderwens, maar wederom wilde we daar rustig de tijd voor nemen. Ik heb ook afgelopen maand de grote stap genomen om te wisselen van baan , waar ik volgende week ga beginnen.
Heel spannend maar ik zag uit naar een nieuwe start! Omdat ik christen ben heb ik alles in gebed gebracht en heb ik echt mogen ervaren dat mijn nieuwe baan is gegeven. Alles in ons leven verliep weer wat meer in de rust, blij dat mijn schildklier operatie achter de rug
Is en we ook in ons kleine gezin weer rust mogen ervaren en weer goed op een lijn zaten. Een eerste kindje is niet zo maar wat en zet best wel het e.e.a. op zijn kop!

Tot zo verre. 😅Afgelopen zondag en maandag voelde ik mij in de ochtend ineens wat misselijk. Ik rekende op een naderende menstruatie, wat overigens altijd een gok is vanwege mijn ongeregelde cyclus. Toch maar een testje gedaan, en niets vermoeidend de test uitgevoerd. Binnen NO time waren er 2 streepjes! Vol ongeloof de tweede gedaan en ook hier gelijk een knaller!
Uiteraard was mijn man werken en wist überhaupt niet dat ik ging testen. Ik had ook echt niet hier op gerekend! Manlief ingelicht, en oh oh hij wist even niet waar hij het moest zoeken maar ik hoorde aan zijn stem dat hij heel blij was! 😍
Later op de dag , stiekem nog niet volledig overtuigd, een digitale gedaan en die gaf aan 3+! Wat een wonder, er groeit weer een kleintje in mijn buik!

Terugkijkend in mijn cyclus app zou ik een hele vroege eisprong gehad moeten hebben. Hoe dan ook , een nieuw leven is al een groot wonder maar nu voor ons voelt het als een driedubbel groot wonderlijk cadeau 🥰🥰🥰
Heel dankbaar en volgende week dinsdag hopen we ons kleintje te mogen bewonderen op de echo! Het voelt gek om weer zwanger te zijn, en ik hoop dat ik niet zo misselijk mag zijn als bij mijn dochter. Maar niet te ver vooruit kijken en eerst genieten dat mij dit opnieuw is gegeven!