Mijn besluit staat vast. Ik wil nu echt geen tweede kindje, nog niet in iedergeval.
Onze relatie hangt op dit moment aan een zijden draadje. We hebben volop gesprekken over “Hoe gaan we nu verder?”
Eventueel scheiden hebben we al besproken. We zijn er beiden over uit dat we alles eruit willen halen en nog niet op willen geven. Maar het is zwaar.
Heel zwaar. Voor beide partijen. Mijn man loopt al bij een psychiater en is hard aan het werk om zichzelf te verbeteren. Hij heeft ook medicatie gekregen en daarmee zien we al welwater vooruitgang. Maar hetgeen waar die medicatie voor is, is nu nog niet eens het grootste probleem meer.
Het is met name ook zijn gedrag/karakter/taalgebruik. Maar goed, om een lang verhaal kort te maken. Ik wil wachten op betere tijden. Als die komen..
reacties (0)