Jeeej! Weer een mijlpaal bereikt!

Alweer 26 weken zwanger! Nu is de baby officieel levensvatbaar verklaard! Wat een mijlpaal! Het zou nu een overlevingskans van 81% hebben op de intensive care. Maar we gaan natuurlijk voor de 40 weken zwangerschap dus lief klein meisje blijf gewoon nog maar lekker zitten in de warme buik van mama.

Ik ben nog volop aan het genieten. Op het werk gaat het ook goed. Ik probeer altijd even anderhalf uur te slapen tussen de middag en dan ben ik weer redelijk voldoende opgepept voor de rest van de middag. Dat is het fijne aan Nanny zijn en voor en na schoolse uren te werken, je kan dan tussendoor nog even op adem komen. De kinders houden gelukkig wel goed rekening en weten precies wat ik wel en niet mag (zoals tillen en eten) ik heb ze al goed op de hoogte gebracht en de ouders (die beide arts zijn) hebben de kinderen ook al veel bijgebracht. De laatste keer had ik bij de verloskundige als tip mee gekregen om het nog rustiger aan te doen. Had toen veel last van harde buiken in zowel rust als tijdens het bewegen. Ook voelde ik me vaak een 85jarige in de avond. Dus moest ik nog meer rust houden. Van mijn moeder al een ondersteuningsband gekregen wat zeker iets of wat verlicht. Deze deed ik dan aan als ik intensiever bezig was. Ook lastte ik de middagdutjes in. Nu gaat het gelukkig wel wat beter en heb ik er een gewoonte van gemaakt. Het is niet echt iets voor mij want ik ben graag bezig. Sowieso met de kinderen. Maar ja dan maar wat vaker even pauze op de bank en ze even verplichten om zichzelf te vermaken. Het is niet anders. Gelukkig begrijpen ze het wel. Maar ik vind het nog steeds niks maar het moet wel want anders weet ik de consequenties. Ook heb ik een blaasontsteking te pakken, wat ook erg fijn is, dus zit aan de antibiotica. Maar al met al gaat het prima en geniet ik nog steeds super erg van het kleine mensje in mijn buik. Ik voel haar nu al super goed en zie ze ook wel eens aan de buitenkant verschijnen. Leuk al die bergjes die aan de buitenkant verschijnen. Morgen weer naar de verloskundige. Helaas geen echo maar wel weer controle. Ben benieuwd of ze nog op schema loopt. De volgende keer is het als het goed is de 30 weken afspraak en dan gaat mijn papa mee. Die wilde zo graag zijn kleindochter zien. Mijn moeder had dat toen bij mijn zus gedaan (hun eerste kleinkind) en nu wilde mijn vader met mij mee kijken naar hun tweede kleinkind. Dan is er weer een echo. Ben zelf ook erg benieuwd hoe groot ze nu inmiddels is. Nog even geduld. Misschien met wat geluk wilt de verloskundige morgen al een echo maken. Ze had al gezegd dat ze dat wel eens deed als ze nog tijd over had. Dus misschien als we het lief vragen dat ze het nog wel wilt doen. We zullen zien.