Het is dan eindelijk zover. Na 25 maanden proberen gaan we een traject in. Wanneer ik jonger was geweest was ik vanwege alle positieve resulaten uit de andere tests weer naar huis gestuurd om het nog een jaartje op eigen kracht te proberen. Maar ja... de 40 begint echt hard te naderen, dus krijgen we een een duwtje in de rug.
Komende maand eerst een foto van de eileiders. Daar verwachten we geen vreemde dingen te vinden (ik heb tenslotte al een dochtertje). Daarna mag ik beginnen met het spuiten van hormonen om een dubbele eisprong op te wekken. IUI dus.
Ik vind het ontzettend spannend, maar ben blij dat we na dit lange wachten wat hulp krijgen. Hopelijk met deze hulp dit jaar eindelijk een keer een positief bericht van mij.
Wat zou het mooi zijn wanneer ons gezinnetje uitgebreid wordt.
Nog mooier... dat het deze maand (dus nog voor de hormonen, het onderzoek etc) helemaal op eigen kracht raak zou zijn.
Ik duim er hard voor. Duimen jullie mee? :-)
reacties (0)