Nieuwe baan en twijfels

De afgelopen periode is een heel hectische periode voor mij geweest. Ik kwam toevallig een vacature tegen die helemaal was wat ik wilde. Na bijna 10 jaar bij deze werkgever was ik wel toe aan iets nieuws.

Dus ineens mijn CV updaten en een brief schrijven. Vrij snel kreeg ik bericht dat ik op gesprek mocht komen, daarna op 2de gesprek en ineens had ik een nieuwe baan. Wauw.... wat ging dat snel!!

Nu dus heel veel dingen aan mijn hoofd: afronden op het werk, spanning rond nieuwe baan en ik merk dat ik nu toch wel heel even anders kijk naar een tweede zwangerschap. Het duurt al heel wat langer dan verwacht (had gehoopt op een leeftijdsverschil van ongeveer 1,5 jaar, maar mijn dochtertje is inmiddels al bijna 2), ik word er niet jonger op, wat als het niet gezond zou zijn, wordt zo'n 2de kindje met 3 jaar verschil nog wel een speelmaatje, 't zou niet zo heel handig zijn om in mijn eerste jaar al zwanger te worden etc....  

Ik laat het dus even allemaal bezinken. Vandaag nog even met mijn vriend besproken, maar die denkt er echt nog niet anders over (wil heel graag een tweede).

Herkennen jullie dit? Zo'n plotselinge twijfel? Ik merk dat ik het heel vervelend vind er ineens zo dubbel in te zitten.

Oh ja, 27 oktober een eerste afspraak bij de gynaecoloog ivm niet zwanger raken en vreemd gevoel in onderbuik in week 3-4 van mijn cyclus.

585 x gelezen, 1

In Overig

reacties (0)


  • langkous

    Hoi Mama73,

    ik herken het zeker! Toevallig heb ik ook net een nieuwe baan (erbij, dus niet in plaats van, maar goed), en dat is heel erg leuk, maar levert zeker vergelijkbare gedachten op! Ook mijn baan kwam een beetje uit de lucht vallen en heeft er voor gezorgd dat het kinderverhaal niet meer helemaal alleen de boventoon voert. En inderdaad: meteen zwanger worden is niet ideaal. Ik heb een jaarcontract, dat bij wederzijds welbevinden in een vast contract zal worden omgezet na dat jaar. Op zich mag zwangerschap natuurlijk ook geen reden zijn om een contract niet te verlengen, maar toch.
    Ik heb de keus niet meer om het zwanger worden uit te stellen, mag héél blij zijn als het überhaupt nog lukt, als ik een kind wil moeten we gewoon blijven proberen. En dat ik dat wil staat buiten kijf, dus nou ja... Maar ik merk wel dat die gedachten spelen en dat ik voortdurend het gevoel heb heel erg mijn best te doen en nu al meteen alles uit de kast te trekken om te laten zien wat ik allemaal in huis heb, zodat ze als ik misschien zwanger zou raken al zo overtuigd zijn van mijn kwaliteiten dat ze graag het verlof betalen en mijn terugkeer op de werkvloer met het volste vertrouwen tegemoet zien. Pfff...

    Spannend, een bezoek bij de gynaecoloog! Sterkte ermee. En wat was dat voor onderbuikgevoel?

  • totti

    Jaaaaaa, dat herken ik. Na al dat wachten, begon ik me af te vragen of het mij misschien niet gegund was omdat ik niet geschikt zou zijn... BELACHELIJK! Hahahahah. Het geeft inderdaad een heel vervelend gevoel om te gaan twijfelen aan iets dat je altijd al zo zeker wist. Maar zolang je niet zwanger bent, is het ook geen probleem... hoe lullig dat ook klinkt. Je energie is nu even op je nieuwe baan gericht, maar zodra je daar weer lekker in zit, zul je zien dat je waarschijnlijk wel weer je oude ik zult zijn. Geef het inderdaad wat tijd.
    liefs totti