Toch de stap gezet

Vandaag heb ik me relatie verbroken..

Hij misbruikt mij gevoelens, en 1 ding wat ik op dit moment eigenlijk nooit accepteer is dat er met me gevoelens gespeeld word.

Hij reageer nergens op en heb doormiddel van vele smsjes en voicemail berichen hem erop gewezen dat ik me spullen terug wil, maar krijg letterlijk geen antwoord of enige medewerking terug.

Ik liet hem in me leven, terwijl ik nog zwanger was, na veel denken om toch een relatie aan te gaan, hij beloofde het echt te accepteren dat ik een kindje kreeg van een ander.

2 mnd in de zwangerschap ging echt leuk samen, en hij kwam ook in het ziekenhuis mij bezoeken.

Eenmaal me dochter geboren ging het ook gewoon goed, tot ik ging verhuizen. Hij ging zich anders gedragen, en ik merkte aan hem dingen. Hij kwam met opmerkingen dat ik van me ex hielt terwijl ik die allang vergeten ben als me vriend of als persoon. Alleen dat hij de vader is van me docher thats it.

Doormiddel van een vriendin ben ik erachter gekomen dat tie met andere meiden afspreekt.

Dat heeft bij mij de bom gebarstte.. Het is klaar het is uit. Ik hou niet van ontrouwe personen. En zeker niet als me dochter ook er bij betrokken is ze is nu nog jong en ze weet gelukkig nog niet wie hij is.

Ben er klaar mee echt doodmoe van hem.

Ik ga alleen nog in het leven verder met me kleine meid, zij is me steun en toeverlaat. Zij is de enige die telt.

Geen man meer voor mij..