Mn Dushi Germaine Jessleyn

08-07-2010 om 09:45 word heerlijk wakker, en ga rustig met een slaperige kop naar de wc, eenmaal op de wc klaar te zijn, en netjes afveeg zie ik enorme bloedprop, omg dat was het eerste wat ik dacht en zei.. riep me vriendin bij mij die toen bij mij logeerde, ik zei ben me slijmprop verloren..
Ik nogmaals controleren of het echt zo was, kwam er een enorme plons aan vruchtwater.. Toen zat de schrik er echt goed in, tja dan maar me moeder bellen, en die zei bel meteen je verloskundige die hierop zei, U MOET NU METEEN NAAR HET ZIEKENHUIS, want u bent uw slijmprop verloren en uw vliezen zijn gebroken.. Me moeder terug gebeld, die ondertussen me stiefvader belde, die al met 10 min met de auto voor me deur stond. Ik samen met me vriendin alle spullen gepakt, maxi cosi en ziekenhuiskoffertje stond ik beneden, met trillende handen..
Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen was het al snel duidelijk dat ik opgenomen zou worden.. Mja het werd me ook even duidelijk dat ik tot de 37ste week moest wachten want ze zouden niet ingrijpen om de kleine te halen..
Ik was toen 34,2 weken en ik telde zo op me vingers shittt moet gewoon bekant 3 weken blijven liggen als de bevalling niet doorzet..
Tja de dagen waren zoooo lang, en zelfs dachten we het is nu echt aan het doorzetten, wat helaas elke keer valse melding was.. Heb flinke voorweeen gehad,, en die waren toch wel ff schrikken zeker als het de eerste x allemaal is.. Maar ik had 1 wens, want op 26-07 is ook de geboortedag van mijn oma die er helaas niet meer is.. maar dan zou mijn kleine meisje met 36,6 weken gehaald worden,, dit hebben de artsen toch maar onderling bespreken of dit mogelijk was en of dit geen gevaar zou zijn voor de kleine..
Volgende dag hebben ze me goed nieuws gebracht, ik was dolblij en de tranen vloeide over me wangen.. Nu dacht ik bij mezelf die 2 weken kan ik nog wel uitzingen hier in het ziekenhuis al was het elke dag rond de 30 graden,, maarja kreeg elke dag veel bezoek en mocht ook met de rolstoel gewoon naar buiten..
De dag brak aan 26-07-2010 ik werd om 07:00 wakker gemaakt, zodat ze om 07:30 de eerste gel konden inbrengen, ik had nog steeds 1cm ontsluiting dus hier was geen verandering in gekomen, kreeg het advies om lekker te gaan lopen, want dit wekt meer de weeen op.. Nou nog geen uur later begon ik toch een rommelend gevoel te krijgen,, maar ben lekker buiten gaan zitten lopen lekker ouwehoere met me ouders en me vriendin...
Rond 11 uur begon ik toch meer last te krijgen van lichte weeen, en ze waren om de 5 min.. Maar om 12:30 zouden ze me opnieuw aan de ecg leggen en voelen hoeveel cm ik zou hebben..
Heb rustig me middag eten gegeven, toen om 12:30 de dokter met verpleegkundige kwamen,, Nou mocht me broek weer uitdoen zodat de arts kon voelen, ik had al 2-3cm ontsluiting maar nog niet voldoende om meteen naar de verloskamers te moeten. Ze zeiden me dat ze om 16:30 opnieuw zouden komen om te voelen hoeveel het dan zou zijn..Maarja de weeen werden met het uur steeds meer, heb ook een warme douch moeten nemen dit hielp wel, maar na 1 uur werden ze zo hevig en ook omdat ik echt moe aan het worden was, van alle spanning er om heen, riep ik de zuster er maar weer bij die merkte dat de weeen toch om de 1-2 min kwamen.. Zij heeft hierbij de arts erbij gehaald, die nogmaals ging voelen en me maar meteen naar de verloskamers liet verplaatsen want ik had 3cm ontsluiting.. Maar ik moest nog wel even wachten op de ruggeprik, want er was maar 1 persoon aanwezig die bevoegd was dit te mogen geven.. om 18:45 werd ik naar boven gebracht om de ruggeprik te krijgen, om 19:15 kwam ik weer op de verloskamers zodat ze ook de weeen opwekkers konden toedienen.. Om de 20min zou deze verhoogd worden aan dosering, om 20:15 hebben ze nogmaals gevoelt en had al 4 cm ontsluiting, we hadden de hoop ook ondertussen opgegeven dat ze de dag geboren zou worden.. de weeen begon ik toch op 1 plaats enorm te voelen en ze werden steeds heviger, om 21:15 heb ik toch de dokter geroepen omdat ik enorme neiging had om te poepen, maar het was geen poepen het waren de persweeen.. en ja hoor om 21:40 voelde de arts en ik had volledige ontsluiting en mocht beginnen met persen, nog geen 13 min later met 4x te persen is mijn mooie kleine schattige dochtertje om 21:53 op 26-07-2010 geboren..

Op 26-07-2010 om 21:53 is mijn dochtertje Germaine Jessleyn Richter geboren
Gewicht : 2485
Lengte: 47 cm