13. 2012

M wordt deze week alweer 3 weken dus hoogste tijd om mijn bevallingsverhaal te plaatsen. Mijn bevalling zou worden ingeleid.

Om 7.30 mochten wij ons melden op de verlosafdeling in het ziekenhuis. Vanuit daar werden wij naar de verloskamers begeleid. Verloskamer 3, dat zou hem worden. De opname werd gedaan door verpleegkundige waarna ik aangesloten werd aan de CTG. Hier heb ik 45 minuten aan gelegen en om 8.30 kwam de verloskundige toucheren en mijn vliezen doorprikken. En werd er een hartzendertje op het hoofd van de baby gezet. Ik had 3 cm ontsluiting en de baarmoedermond was rijp maar nog niet volledig verstreken.
Nu was het wachten op de weeen.... er gebeurde niks. Om 9.30 kreeg ik daarom een infuus met weeenopwekkers. Deze werd gezet door verpleegkundige J, welke bijna 3 jaar geleden ook bij de bevalling van mijn oudste is geweest. Hoe toevallig is dat. Ook nu gebeurde er weinig, op wat harde buiken en een enkele wee na. Om 10u werd de pomp omhoog gezet en weer gebeurde er te weinig. Daarom werd hij om 10.30 nogmaals verhoogd. Die sloeg aan... en hoe.

Ik ben absoluut niet kinderachtig met pijn maar deze weeen waren zo intens. Op de CTG waren de weeen soms niet te meten, zo heftig. Het was niet te vergelijken met natuurlijke weeen. Deze weeen die ik nu voelde die kwamen zonder aanloop en bereikte direct zijn piek waar hij een tijdlang op bleef. Na een uur was ik al wanhopig van de pijn. Wanhoop is een emotie die ik tijdens de bevalling van de oudste nooit gevoeld heb. Om 11.45 werd ik wederom getoucheerd en werd de wanhoop nog groter toen ik nog steeds 3cm ontsluiting had. Welliswaar met een nu volledig verstreken baarmoedermond en heel gunstig en soepel, volgens de verloskundige. Hoe ging ik dit volhouden? Deze weeen waren onmenselijk, dit ging ik niet nog uren volhouden. Ik vroeg om pijnstilling maar de verloskundige vond dat ik eerst moest gaan douchen, haar verwachting was dat het daarna wel eens heel snel kon gaan. Ook omdat de oudste zo snel ter wereld kwam (van 2 naar voledige ontsluiting in 5 kwartier)  Ik kreeg dus nu ook niks tegen de pijn.

De douche was heerlijk. Ik kon me er aardig ontspannen maar na een uur werden de weeen ook daar te pijnlijk waarna ik weer in de kleren ging en terug naar de verloskamer. Staand tegen het bed ving ik nog een wee op en toen voelde ik die enorme druk. Verloskundige kwam erbij, het was 13.15u. 7cm ontsluiting maar ik begon persweeen te krijgen. De verloskundige zou bij me blijven maar moest toch nog heel even weg. Ondertussen moest ik persweeen wegpuffen. Vreselijk. Mijn nagels stonden in mijn benen tegen het verzetten van die oerkracht. Ik hield het echt niet meer en toen kwam op dat moment de verloskundige binnen, ze kon nog net haar handschoenen aantrekken. Ik moest blijven puffen want ik mocht niet weer uitscheuren of ingeknipt worden omdat ik daar bij de eerse veel problemen en last van gehad had. Ondertussen hing het hoofdje er al half uit, heel bizar om te zien en te voelen. Heel voorzichtig en in 1 perswee is hij uiteindelijk om 13.30 geboren, ik heb hem zelf aan mogen pakken. Wat bijzonder, wat een natuurgeweld en vooral wát een prachtig gezond mooi kereltje hebben wij erbij!! Tranen van ontroering en verbazing. Ik had het maar weer mooi geflikt, kleine M die met zijn 4020gram toch nog flinker was dan verwacht. De geboorte is gefilmd. Waar ik heel blij mee ben. Dit moment ging zooo snel maar was ook zo mooi. Fijn om terug te kunnen zien. Het mooiste moment van mijn leven, voor de 2e keer mee mogen maken. 

Ik kijk terug op een heftige maar prima bevalling. In totaal heeft het begin van de weeen tot een de bevalling 3uur geduurd dus is het heel snel gegaan. Het persen ging fantastisch, en volgens de verloskundige was dit een droombevalling, 1 uit een boekje. Het is heel bijzonder dat een kind in 1 perswee geboren wordt. Ik had een piepklein scheurtje welke, geheel volgens afspraak, door de gynaecoloog gehecht is en waar ik totaal geen last van heb. Ik kon direct zitten, lopen en zelfstandig douchen en er is zelfs geen zwelling ontstaan. Nu na 3 weken is de eerste heftigheid wel wat weggeebt en kan ik nu ook zeggen dat ik een goede bevalling gehad heb. Al zeg ik nu wel dat ik een natuurlijke bevalling veel minder intens vond qua pijn dan een ingeleidde bevalling. Toch ben ik blij met hoe het gegaan is. Lichamelijk voel ik mij nu zoveel beter dan na de bevalling van de eerste.

geboren op 8 november 2012 om 13:30. Hij woog 4020gram en was 52cm lang. Wij zijn apentrots en zielsgelukkig met onze zoon en broertje.

Mijn wolk is blauw, heel mooi lichtblauw en hopelijk blijft hij dat nog lang