Bevaling, voor en na sleep!

Hey meiden..

Nu het eindelijk allemaal een beetje rustig is, en ik tijd heb gevonden, Kan ik eindelijk mn bevallings verhaal met de voor en na sleep bloggen! Pas op het is erg lang!!

De week voor mn Bevalling 

Wat een ellende, ik had veel weeen, en was veel aan de diaree en overgeven.. ook was ik veel moe , maar slapen lukte gewoon niet, zelfs niet op mn eigen bed, (sliep op mn kraambed) Mn Controles bij de vk waren verder allemaal goed, en die voelde zich ook nog niet genoodzaakt, ondanks dat ik dood op was, nog niet in te grijpen!

Zondag 18 Januari... weer een dag vol weeen en diraree, gadverdamme wat een ellende, als ik er ook weer aan terug denk wat was ik moe, en ik kon echt niet meer, Gebeld met Verloskundige en maandag zou ik worden Gestipt! Yes met een beetje hoop zet het door..
 

Maandag 19 Januari, OP tijd de vk er al, maar grrr wat doet stippen pijn!!! nu bleek wel dat het bij mij wat meer pijn deed omdat ik dankzij misbruik een zeer gevoelige baarmoedemond heb...  Maar opzich is het redelijk gelukt 1 cm ontsluiting!!!!

Dinsdag 20 Januari, Wat een vreselijke dag!!!! alles deed pijn, ik was dood op, en niks maar dan ook niks lukte! ik zou bellen met vk als het niet ging, of als er wat was, mocht het verder ook niet veranderen, moest ik Woensdag weer gestipt worden! maar savonds begonnen de weeen al mooi op gang te komen...en volgens de weeen timer om de 3a 4 minuten.. Maar toen moest ik de nacht in... Hel op aarde brak los echt waar.... om 1 uur snachts ik er uit vreselijke weeen, die al heftiger werden! tot half 8 mee gelopen en toen was ik dood en dood op, en heeft mn man de verloskundige gebeld, die kwam gelukkig snel!

Mijn Bevalling!!!!
WOensdag 21 januari... Sochtens om half 9 was de vk er, gevoeld, en weeen getimed en 2 cm ontlsuiting, wilde ze me eigenlijk nog een keer strippen,  Nou nee hoor zeiden mn man en ik we gaan nu naar UMCG...... Dus gebeld naar UMCG maar was geen plek, nou dan maar naar Martini, had ook weinig keus...
Was daar om half 10 gelijk naar een verloskamer, op bed, en daar was de gyneacoloos, een in opleiding, en een verpleegkundige, Situatie uitgelegd, ook dat ik zo min mogelijk gecontroleerd wilde worden op ontsluiting, en dat ik graag de ruggeprik wilde, Sorry maar ik was echt op!!! 
Dus gekeken, op ontsluiting, en die was al 3cm Lang leve de auto rit!! vliezen gebroken zo maar das fijn!!! Druk was van de ketel!!! en toen was het wachten!!
Na een half uurtje kon ik al voor de ruggeprik, en ondertussen had ik ook al een infuus, met weeenopwekkers, en had ik mn ct ook al aangesloten, inclusief dopje voor de beeb!!
Wat een verlichting die ruggeprik, jammer dat ineens mn Bloeddruk onderuit ging, en ik ineen keer niet goed werd, moest overgeven, en ik acuut en oppep mildeltje kreeg, wauw dat was wel ffies eng, als ik er nu ook aan terig denk voel ik me weer draaierig!
Toen Kwam het lange wachten... en ooh wat heb ik lekker geslapen!!!

Maar er gebeurde genoeg, al voelde ik er niks van!! om 13,00 ongeveer, had ik 5 cm rond half 4 zat ik op 8 cm en om half 5 zat ik op 10 cm... en toen... NIKS!!!!
pff dus ruggeprik uit, en weeen opwekkers aan!! en Godzijdank werd er van Team gewisselt en had ik een fijn bevallings team!!, alles er voor en na was PIEP maar die 3 vrouwen wauw!!! 19.00 nog geen persweeen,,, 20,00 nog niks.... 20.30 he daar voel ik wat... en eindelijk pm 21.00 Persweeen!!! en toen kwam het harde werken.. ik voelde niet veel en durfde eerst niet, maar het kwam op gang, en om 22.00 zat ik volledig in de persweeen en stond mn ruggeprik uit!! maar ik heb oprecht geen pijn gevoeld, om 22.15 kwam er meer schot in wand ons kleintje kon niet onder mn schaambodje door ik noem het onder de brug door hih!! 
Toen eindelijk om 22.30 Stond het hoofdje en ik wilde persen mocht het niet, ik moest puffen!! ik scheeuwde niks niks ik wil persen!!! Maar moest eerst puffen en wachten op een weee, keek ik die verpleegkundige aan,,, die zetten snel dat ct ding op mn buik, knipoogde en zei ooh meid een wee, dus ik persen en er gebeurde iets heel moois, en 1 perswee en 1 schreeuw en daar was ZE dan!!! Gelijk huilen!! Wauw!!! Geweldig om 22.32 was daar eindelijk na 9 maand en bijna 2 week wachten Martina Sophie!!!
Wat een SUper gevoel!!!!
 

Een gevoel dat snel weg was...

De uren na mn bevalling gingen op het nieuwe Team na super!
Hendrik ging naar huis ik na een andere kamer, om even te kunnen slapen en bijkomen.. om zoals gepland de volgende dag te douchen en naar huis te kunnen!
Maar die vlieger ging niet op!
Sophie begon de volgende dag om 9 uur Groen gal te spugen! en ik snapte niet hoe dat kon... DUs de verpleegkundige kwam met een kinder arts, wand het was echt veel en echt gif groen wat ze spugde.. DIe onderzochten haar, en zeiden verder niks, gingen weg kwamen met een andere arts weer, en ineens heel snel werd me verteld dat ik Sophie een kus kon geven, en dat ze naar een kinderafdeling ofzo ging! Verder werd me niks verteld en doe daar gaat ze!! en dus vandaag niet naar huis!!!!
KOmen we op die afdeling, blijkt het een soort kinder ic te zijn, lag ze al aan de hart bewaking, en waren ze bezig met een Infuus aan te leggen in dr hoofdje!!! Nou dan ga je als kers verse moeder op een nog halv roze wolk keihard onderuit!!! weg fijn gevoel weg mama gevoel!!!
Gesprek met een kinderarts gehad, die ik tevens alle drie zeer arrogant vond, en daardoor ik ook echt niet meer in het Martini kom ook niet om te bevallen!!!! WIl er dood niet meer gevonden worden!!!! OOk al ben ik mn bevallings team en Gyn wel dankbaar voor mn zwangerschap en hun steun voor mn bevaling!!

Maar goed ineens lag SOphie in een bak klaar om met een ambu naar het umcg te gaan!!!
Ik mocht niet mee, dus snel spullen gepakt en zonder ontslag brieg of wat dan ook in de auto en naar UMCG. Daar moest ik me eerst melden op de kraamafdeling, waar ik nog 1 dag als patient kon zijn!! en daarna snel naar de ic!! wand daar lag ze! en er waren al foto's gemaakt... mn man is eerst maar naar huis gegaan om te eten, en weet ik wat nog meer! Ik kreeg van de wereld niks meer mee, 

Savonds is mn man nog geweest met zn ex en beide grote broers, maar ik kon nergens van genieten!!! het was allemaal zo onwerkelijk! ook was ik een beetje jaloers, maar ik denk ook meer dat dat komt omdat ze nog zo klein was, en de jongens zo graag aan haar wilde zitten en na mijn mening te druk waren voor haar! Maar ik moest weer naar die kamer, met nog 3 andere meiden, en ik voelde me zo niet op mn gemak, dus overleg gehad, en mn man kon terug komen en dan konden we in het Zotel dat is een soort hotel boven in het ziekenhuis! DUs ik hem opgebeld kom maar terug, maar toen ineens uit het niks, Miranda je moet nu komen de doktoren willen met je praten NU!!!!!! Huh  Slik waarom wat is er... alles schiet er door je hoofd!!! Maar Hendrik is er nog niet, ja daar gaan we niet op wachten was het andwoord tis nu of we gaan zonder uw toestemming opereren..
Dus ik het gesprek in, gelukkig kwam hendrik er snel bij, en werd ons verteld dat Sophie geen doorgang heeft! Ze hadden gezien dat ze ene heel groot maagje had, en dat dat kwam door lugt en gal, omdat er na haar maagje geen doorgang was! er waren 3 opties.. 1 ze heeft een knikje in dr darm 2 haar darm is gedraaid, of haar darmen waren mede omdat ik overtijd liep kapot en dan konden ze haar niet meer helpen!!! Maar ze gingen uit van het 1e! Ik zal jullie het gsprek met de Anestesist besparen.. maar het enige wat ik toen ook wilde was hup niet lullen maar opereren, en hopen dat het goed komt, en dan loop je mee midden in de nacht met je dochtertje die de ok in gaat en jij daar staat als machteloze ouder! Dat Gun ik echt niemand, op 3 mensen uitgezonderd!!!!!
Om kwart voor 1 snachts ging ze de ok in en wij naar onze kamer, wetende dat het lang zou duren, en we toch niet konden slapen!
Maar om kwart voor twee werden we gebeld, Ze was uit de operatie kamer, en de operatie was goed gegaan, het was een knip boven in haar Darm.

Wat betekend dat nu
De Banden waarmee haar darmen aan de maag vast zitten hebben ze los geknipt, waardoor haar darm vanzelf terug draaide, en ze niet aan dr darmpjes hebben gezeten (wat een echte opluchting was van ons allemaal) het enige naadeel is, dat haar dunnedarm eerst komt en dan dr dikke darm dat is bij ons net anders Om, en haar Blinde darm ligt in het midden inplaats van rechts zoals bij ons! en later zou ze evt last kunnen krijgen van OPstipatie!!!
NOU ALS DAT ALLLES IS pfff!!!!!

Hoe het Nu gaat!!!
Na dat sophie 2 weken op Neonatologie ( ic) heeft gelegen, ging het steeds beter waardoor ze nu op de Kindergeneeskunde afdeling ligt sinds Donderdag, Donderdag  had ze een terug val en kreeg ze een Zonde, en geen flesje meer, ze was ook erg onrustig, en huilde veel, Afgelopen weekend heb ik daarom bij haar geslapen, naast haar, en ging gelukkig de roemoerige buurvrouw weg met haar nog lawaaierige ouders!!! waardoor voor haar de rust er weer in kwam!!!
Waardoor ze Sinds gister zo ver vooruit ging dat eigenlijk vandaag haar fles volledig zou zijn en haar Zonde en haar Lange lijn er uit zouden.. Maar helaas toen ik vanmorgen belde had ze geen zin in drinken waardoor haar flesjes tocht weer terug zijn gezet, op 8 x 20 cc, en ze nog steeds 24x 20 cc via de zonde krijgt! Gelukkig is haar doorgang wand daar was het wachten op goed dat betekend dat ze nu eindelijke zelfstandig peotp sinds een paar dagen en goed ook!!!! HIHI
Hoe blij kun je zijn met poep!!!!
HEt is nu even kijken wat ze gaat doen! en of ze aangeeft dat ze toch weel meer drinken wil! waardoor ze misschien over 3 daagjes toch naar huis mag!
Had zelf altijd het gevoel eind deze week begin volgende week!!! Verder doet ze het ontzettend goed en is ze mega tevreden en Helder!
Het heeft zeker in haar voordeel gespeeld dat ze overtijd was, en niet ziek!!!
 

Iedereen heel erg bedankt voor jullie berichtjes en felicitaties! en ik hoop dat julli ehet niet erg vinden dat ik of heel laat of niet reageer,
Maar ik heb geen kraamtijd gehad, en daardoor komen mn kraamtranen nu af en toe flink om de bocht zetten!!!!
Ook zit ik er heel erg mee dat dit natuurlijk achteraf al heel lang bekend was, Terug denkend aan mn 20 week echo het te grote maagje en de verdenking op down wat dus geen down was, maar zoals nu bekend malrotatie!!!
En of het niet aan mij heeft gelegen of ik misschien iets verkeerd heb gedaan, Gelukkig heb ik met haar vaste arts dit kunnen bespreken, en ligt het Zeker niet aan mij en mijn stress, en mn drukke doen tijdens mn zwangerschap! 
EN ook is al bekend dat als ik ooit weer zwanger wil worden of ben dat ik onder controle blijf van het UMCG om een tweede trauma te besparen!!!

Nogmaals heel erg bedankt voor alle lieve berichtjes en reacties!!
 

xxx MIranda