Update tijd!!

Hallooooo!!!

Alweer een maand geleden dat ik voor het laatst een blogje hebt getikt... ;-)

Het gaat super hier! Kindjes doen het beide prima, Jelle maakt een hele ontwikkelingsvooruitgang door, praat me de oren van het hoofd, en ongelooflijk wat hij allemaal kan nu hij naar de peuterspeelzaal gaat! 

Jochem doet het ook super sinds een poosje heeft meneer het lopen ontsekt, en treed zijn broer in de voetsporen..;-) Helaas denkt Jochem ook los te kunen lopen, maar dat wil nog niet zo hahahaha... ;-) Heerlijk ventje is het!

26 mei met Jochem naar de kinderuroloog, en dan weten we hopelijk wanneer hij geopereerd gaat worden. Ook eten gaat nu goed, dankzij de logopedie, kan hij steeds beter slikken en eet alles wat een kind van zijn leeftijd hoort te eten.. 

Wat gaat het toch ontzettend snel allemaal! Soms wel jammer dat bij Jochem het babyachtige ook nu begint te verdwijnen zo snel al.... Maar eh nee.... Nog bij lange na geen gevoelens voor een derde kindje oid.. Geen klapperende eierstokken ofzoiets..:P hahaha... Ik vind het heerlijk dat ik nu echt ontzwangert ben, en merk dat echt aan mijn lijf en conditie..

Zo merkte ik ook dat de zwangerschappen erg vroeg op elkaar zijn geweest, omdat ik steeds zo moe en uitgeput was.. Krijg langzaam mijn ouwe ik weer terug en de oude conditie van vroeger. Maar goed, dat was met een redenen dat onze jongentjes zo vlotjes op elkaar zitten, en had ook echt niet anders gewild! Soms best pittig, maar als ik kijk wat ik van hun terug krijg, dan hoor je mij niet mopperen!

Na de zomer ga ik gebruik maken van mijn ouderschapsverlof, word nog berekend hoeveel uren.. Maar de bedoeling is dat ik 16 uur ga werken. Dit omdat ik 2 banen heb, waarvan 1 in loondienst en 2 als zelfstandige. (Thuiszorg en acupressuurtherapeut). Merk dat ik het best druk krijg op deze manier, en ik wil ook graag ergens nog mama kunnen zijn.. ;-) 

Zelf geniet ik volop van alles om me heen en als je me voor een half jaar terug had gevraagd zou ik nog geen dubbeltje voor het leven willen geven... Ben ook dankbaar met de hulp die ik destijds tijdens mijn burn-out heb gehad, en dat ik er zelf open voorstond omdat het niet langer kon zo. Ook geleerd dat ik mij er helemaal niet voor hoef te schamen dat ik het gehad heb.

Zit nog wel aan de medicatie, maar voel me gelukkig niet 'afgevlakt' wat ik voor 2 maanden terug nog wel had.. Ik ben er voor mijn gevoel gewoon echt bij, en geniet echt van de leuke dingen. Ook praten mijn man en ik meer met elkaar, want merk aan hem dat hij soms (logisch) nog weleens bang is dat ik een terugval krijg. Dus elke dag moet ik hem vertellen hoe het gaat. Was voor hem ook geen makkelijke tijd. Maar het heeft ons ook zoveel sterker gemaakt, en toch onze relatie meer diepgang gegeven.. Dus aan al het negatieve zit ook weer een lading aan positieve, en ik hoop dat vast te kunnen houden. Wat? DAT KAN IK! ;-)

Heb erover nagedacht om te stoppen met werken, we dachten misschien dat het teveel voor me zou zijn. Maar we merkten ook dat thuis zitten niet goed voor me is, hoe gek ik ook met mijn kindjes ben, en hoe graag ik ze ook om me heen heb, en bij ze ben. Ik ben een leukere en energievollere mama wanneer ik ook mijn eigen dingentje heb.. En dat zijn mijn banen.. ;-) 

Soms is het gewoon voor werkende moeders een balans te vinden in werk en prive. Gelukkig ook een begripvolle en lieve leidinggevende die met je mee wilt denken. En dat voelt zo fijn en zo goed.. :-) 

Niet ten nadele van thuisblijf mama's.. Maar ik werd er destijds zo vervelend van, als ze zeiden, agh, dat schoonmaken kan je morgen ook wel doen toch? Of dat wasje die dag daarna? Euh... Was het maar waar, als ik het niet doe, komt het in de knoei, en dat zien sommigen niet.. De bedoeling is welliswaar goed, maar hier werkt dat niet. Ik werk overigens vrij onregelmatig, heb vaak dubbele diensten (thuiszorg).. Dus dan kun je sommige dingen gewoon niet uitstellen. Gelukkig heb ik een prettig rooster nu, waar ik me fijn bij voel en valt nu fijn en goed te combineren met het gezin.. ;-)

Had weleens een late dienst om vervolgens in de ochtend weer vroeg te moeten... Maar dat hield ik gewoon (helaas) niet vol.. Dat gaf me een falend gevoel, van waarom kan ik dat niet meer? En dat zorgde ervoor dat ik weer geen piekeren en mezelf slecht begon te voelen. Leidinggevende had daar de volste begrip voor, ook omdat ik nog niet zo lang geleden thuis zat met een burn-out. Dus nu heb ik dit soort diensten alleen, als ik het zelf wil.. 

Dames ik wens jullie een hele fijne dag toe!

Liefs!!