Tranendal kom maar!

Vanmorgen de Vk gebeld met verzoek of ze me wouden terug bellen, voor een uur geleden ging daar eindelijk de telefoon... En mijn situatie uitgelegd dat mijn lijf op is, en het zwanger zijn niet meer trekt.. Heupen die branden, liezen die voelen alsof ze scheuren, en mijn rug is alsof er een vrachtwagen over heen is gedenderd... Kortom de helse BI-klachten die ik nog steeds moet ondervinden, maar zo langzamerhand niet meer kan vinden... De voorweeen waar ik 5 weken na de val dagelijks van heb, maar geen ene reet doen, sorry voor mijn taalgebruik.. En dan mijn humeur die ff niet te genieten is, en vooral na het telefoontje... 

Het enige wat ik vroeg is bij ontsluiting evt. te strippen, meer niet... Misschien dat het net het zetje geeft om de boel eindelijk eens te laten doorgaan.. Meer vroeg ik niet... Maar helaas... Ik zal tot maandag moeten wachten, en MISSCHIEN, ja MISSCHIEN dat collega wel wat daarin kan betekenen voor mij, want normaal strippen ze pas bij 41 weken.... 41 WEKEN???!!! Ik dacht het ff niet.... 

Na het telefoontje enorm gehuild, en nu nog steeds.. Mijn lichaam geeft aan dat het genoeg is, er zit een behoorlijk groot kindje in, en nog moet ik wachten... Mijn spieren die verzuren... A fijn... ik wacht ECHT NIET tot week 41... Manlief is het roerend ermee eens, want die ziet me dagelijks aftakelen en vechten tegen de pijnklachten.. Ik krijg werkelijk het ene been amper voor de ander... Fysio had ook gehoopt dat ze me al met 38 weken zouden helpen ivm herstel, maar had zelf het gevoel wie weet komt het weer voor week 39 en dan nog wou ik afwachten... Ja hoe dan?? alleen om even te strippen... Geeft meer onrust werd er gezegd... Ja en... Ben zelf dan de pissang, maar nee er werd geadvisseerd om maar rustig te gaan liggen, en de kleine man 'uit te besteden'...?? 

A.s maandag geef ik aan dat ik er klaar mee ben, en ingeleid wil worden.. Niets geen gestrip dan, inleiden die handel anders bel ik zelf het ZH... Ik moet maar eerst bekijken hoe ik een auto in kom en weer uit zonder te gillen van de pijn... Ik vind dat ik mij heel kranig heb gehouden nu, en mij elke dag weer heb verzet... Misschien begint met mazzel de bevalling zelf nog, maar ga er niet van uit... 

Liefs, sorry voor mijn klaag,zeur,zanikblog... maar moest het ff van me afschrijven....