Zwangerschap & Bevalling
Dacht ik bij mezelf, schrijf (typ...) ik eens neer hoe ik mijn zwangerschap beleeft heb en hoe mijn bevalling verlopen is! (ik ben nog niet zo lang lid)
Het was op 23 juni 2009 dat ik ontdekte dat ik zwanger was! Mijn man en ik waren ondertussen al een jaar aan het "proberen" om zwanger te raken. Ik deed een zwangerschapstest en was zó blij met die twee streepjes! Als verrassing legde ik de test in de kast waar een fles champagne klaarstond die we gingen openen de dag dat ik zwanger was. Toen zei ik tegen m'n man "Ga eens dat potje halen in die kast daar". Hij kwam gewoon terug met dat potje, hij had de test niet eens zien liggen :D haha. Ben toen meegegaan met hem en de test getoond! Hij was nogal geschrokken, maar heel blij!
Op 7 augustus had ik mijn eerste afspraak bij de gyneacoloog! Wat was dat spannend, dan zouden we eindelijk te weten komen of alles in orde was met ons kindje en hoever ik nu precies was. Volgens mijn eigen berekeningen dacht ik dat ik 10weken ver was. Ik zat er toch niet zo ver naast want ik was dan 11weken en 5dagen ver! En toen zagen we de eerste echo van ons kindje! Zo mooi, dat was een heel gelukkig moment... Voor zover de gyneacoloog kon zien was alles in orde!Ik was uitgerekend voor 28 februari 2010. Vanaf dan had ik elke maand een afspraak voor een echo. Toen ik 4maanden zwanger was zagen we zelf op de echo dat het een jongen ging zijn! Het was, laat ons zeggen, overduidelijk ;).
Diezelfde dag ben ik nog de eerste kleertjes en bodytjes gaan kopen. Enkele weken daarna hebben we onze kinderkamer besteld en onze geboortelijst aangelegd! Het was heel leuk, maar vermoeiend, zoveel dingen die je nodig hebt (of gewoon wil hebben :D) in alle geuren en kleuren...
Toen ik 6maanden ver was, was de kinderkamer al af, helemaal behangen en geverfd (heb ik samen met mijn moeder gedaan) en de meubeltjes stonden ook al klaar (samen met mijn man ineengestoken). Wat was dat leuk, kleertjes in de kasten leggen enzo... Elke avond stond ik aan de deuropening naar het kamertje te kijken!
Enkele maanden en vele babykleertjes-en toebehoren later, had ik een grote toeter van een buik! Ik kreeg van iedereen eigelijk commentaar...(wat helemaal niet leuk was) Maar ik was echt trots om mijn dikke buik! Ik was 7 à 8 maanden ver en dan kwam de nestdrang in mij naar boven :) Heb het hele huis elke week van boven naar onder gepoetst en kasten uitgekuist enzo... Bijna elke dag stond ik de kleine z'n kleertjes heroptevouwen en terug in de kast te leggen en m'n tas voor in de materniteit maakte ik bijna elke dag opnieuw.
De laatste maand van mijn zwangerschap moest ik elke week op controle en om aan de monitor te liggen. Bij het eerste onderzoek had ik al 1cm opening, maar hij zat nog hoog. De week erna was het al 2cm geworden, maar hij zat nog steeds hoog.
Het was nog twee weken voor mijn uitgerekende datum en toen heb ik samen met mijn man en moeder nog de living/eetkamer en keuken volledig met glasvezel behangen en alle deuren enzo geverfd... amai, ik was moe dan maar was blij dat het nog gebeurd was (nestdrang enzo... haha) Dacht ik 's nachts bij mezelf "als ik nu zou moeten bevallen, ik zou niet kunnen, zo uitgeput dat ik ben". Maar het was nog niet zover! De volgende controle was alles hetzelfde gebleven. De week erna was normaal gezien mijn laatste controle, 2 dagen voor mijn uitgerekende datum. Alles zat nog op zijn plaats (zucht) maar ik had al 3cm opening (jeej!). Diezelfde dag ben ik nog met mijn moeder naar winkels geweest en iedereen vroeg hoelang ik nog moest, wat was ik blij dat ik toen kon zeggen 'ik ben uitgerekend voor overmorgen!'.
Het was zondag 28 februari==> D-day! Ik had 's ochtends een raar gevoel in mijn buik... een beetje menstruatiekramp-achtig.... Maar ik dacht : goh dat zijn zenuwen.(nu weet ik dat het voorweeën waren) Enkele uren daarna ben ik mijn slijmprop verloren. Dacht bij mezelf "wil niks zeggen!" maar stiekem hoopte ik dat het zou doorzetten. Tevergeefs... het ging over. We zijn die dag nog op bezoek geweest bij de ouders enzo en toen we thuiskwamen begon ik weer die krampen te voelen :) Rond 19uur begonnen mijn weeën. Het was nog niet zo hevig en ik ben nog in bad geweest om te ontspannen, na een uurtje lukte dat ontspannen al niet zo goed meer... Mijn man was al helemaal in paniek toen hij zag dat ik al wat aan het wegpuffen was. Dus moest ik van hem mee naar de materniteit al. Daar aangekomen zeiden ze mij dat ik wel al goede weeën had maar had nog altijd 3cm opening en mijn baarmoederhals was nog maar half verweekt. Ik had de keuze, ofwel bleef ik daar, ofwel ging ik nog naar huis waar ik mij nog misschien een beetje kon ontspannen. Het was 22uur toen we weer thuis kwamen, ben nog enkele malen in bad geweest, geprobeerd van nog een beetje te slapen(wat niet lukte) en heb veel rondjes gewandeld en gepuft rond de tafel :D haha. Om 2u30 kon ik het niet meer aan en zijn we terug naar de materniteit gereden. Daar toegekomen deden ze terug een inwendig onderzoek en ik had toen al 5cm. Ik heb me dan omgekleed en heb, om mijn weeën op te vangen, op zo een bal gezeten terwijl mijn man mijn rug masseerde (ik had rugweeën).Dit lukte zeer goed, ik zat zelfs tussen mijn weeën door te lachen en te babbelen met de vroedvrouw! :) Rond 6u30 hebben ze mijn vliezen gebroken, want die stonden op springen en toen begon het echt heviger te worden. Bij het volgende inwendig onderzoek rond 7u30 had ik bijna 10cm... Dus nog even en ik mocht beginnen persen.
Toen had ik het even heel lastig en een grote drang om in iets te bijten... dus heb ik in mijn man zijn hand gebeten HAHA :D:D.
Rond 8uur mocht ik eindelijk persen. 10Minuten later is de gyneacoloog aangekomen en enkele persweeën later zei die 'Ja, ik zie al enkele haartjes...' Dacht ik bij mezelf 'Wat, is dat alles nog maar??' Even later was zijn hoofdje er al uit maar mocht ik niet verder persen want de navelstreng zat rond z'n nekje...:( Ze heeft de navelstreng vlug doorgeknipt en toen mocht ik verderpersen en is Bram geboren, op 1 maart om 8u50!!
Hij woog 3kg980 en was 53cm groot!
Ik vond eigelijk het pijnlijkste bijna toen de gyneacoloog mij moest naaien want ik was van binnenuit een beetje gescheurd. Toen heb ik bijna liggen roepen van de pijn...
Doordat de navelstreng rond zijn nekje zat heeft hij nog aan een monitor gelegen om te kijken of zijn zuurstofgehalte genoeg was. Dat was wel jammer omdat hij dan niet bij mij op de kamer lag. Maar de volgende morgen bleek dat alles in orde was en mocht hij bij mij liggen. We hebben nog 4dagen in de materniteit verbleven en toen mochten we naar huis!
(hehe wat een lang verhaal :D) Groetjes, Melissa
reacties (0)