Zenuwachtig...
Hey meiden,
Hoe gaat het met jullie allemaal?? Hier gaat eigenlijk alles goed, Lucas is sinds Januari begonnen met de Taaltrein en dat gaat super goed. Hij gaat daar iedere maandag en woensdagochtend heen! ( Dit is een speciaal kdv gericht op kinderen met spraak en taal problemen ) Deze groep bestaat ook uit maar 6 kindjes, dus er is genoeg aandacht voor iedereen. Ik kan merken dat Lucas dit enorm helpt, deze instantie gaat straks ook voor Lucas kijken naar welke school hij kan, wij hadden hem al aangemeld voor een reguliere basisschool maar denk dat dat nog iets te hoog gegrepen is. Wij hopen dat hij nog 1 jaar naar de Enkschool mag, dat is ook een speciale school voor dove kinderen, en kinderen met spraak en taal problemen, dat hij daar nog 1 jaar kan peuteren en vanuit dat jaar dan naar een gewone school.. Maar goed dat is nog even afwachten!
Met Nora gaat het ook goed, ze stapt nog steeds stevig langs de tafel heen maar los lopen durft ze nog niet echt. Ze slaapt nu hartstikke goed, en begint al aardig te brabbelen!
Maar nu komt mijn verhaal even, is best lekker om het even van mij af te typen...
Ik was vroeger nooit niet bang voor de dood, niet dat ik er op zat te wachten ofzo, maar ik was gewoon niet angstig ervoor.. Nu sinds dat ik kinderen heb ben ik er best wel bang voor, ik bedoel als ik nu weg zou vallen dan hebben mijn kinderen geen moeder meer, en dat zou ik heel erg vinden!
Ik zou liever pas dood gaan als ze bij wijze van al getrouwd zijn en zelf kinderen hebben..
Dit typ ik omdat ik normaal als ik lichamelijk ergens last van had zoiets had van ach komt wel goed, we gaan gewoon door.. Maar nu als ik wat heb, denk ik gelijk aan het ergste hebben jullie dat ook?!?!
Ik heb nu in mijn nek een bult zitten, lijkt idd op een opgezette klier, maar als ik dan de sypmtomen lees waar je een opgezette klier van moet hebben dat heb ik allemaal niet.
En ik weet als je dingen op internet gaat zoeken, krijg je meestal gelijk het ergste beeld voor je geschoteld.
Maar goed, moet morgen dus naar de huisarts toe, ik wil het toch even na laten kijken!!
Daar ben ik gewoon een beetje angstig voor... Straks is het wel wat ernstigs snap je... Ik hoop dat het meevalt, en over het algemeen ben ik best positief ingesteld, maar goed hopelijk verdwijnt de angst een beetje nu dat ik het heb weg getypt!!
Dikke knuffel Anja
reacties (0)