Ik word gek!Knettergek!!!

Dag dames,

bij deze een waarschuwing, dit wordt een klaagblog... Het moet van me af, want zoals de titel jullie waarschijnlijk al doet vermoeden: ik word gek... Of beter gezegd knettergek! Eventjes kaderen, we hebben 2 lieve, prachtige dochters van 5 en 7 en we hebben lang gewacht om de knoop door te hakken om voor een derde te gaan. We waren ( en zijn natuurlijk) in de wolken met kapoen nummer drie onderweg. Want he, mijn droom, waar ik zolang naar uitkeek werd EINDELIJK werkelijkheid! Joepie!

PRIK, en dan wordt dat ballonnetje van een idyllische zwangerschap doorprikt. Niet de misselijkheid en de vermoeidheid die ik de vorige keren had... Nee! Dit keer gaan we all the way! De tweede en derde maand ben ik niet kunnen gaan werken omdat ik wel drie keer op een dag flauw viel. Ohja en extra bonuspuntes voor mij, want blijkbaar kan ik me toch 24/24 ellendig en misselijk voelen, wie had dat gedacht!?!? Dus moest ik om hulp vragen om de kids op school te krijgen ( ahja, want als je zoveel flauw valt mag je niet met de auto rijden...) Maar goed, niet te veel klagen, want de baby is gezond. Ik wilde zo graag zwanger worden, dan moet ik er dit maar bijnemen.

Ik was keiblij toen ik terug aan het werk kon, het was vermoeiend, maar oh zo heerlijk. Want ik ben namelijk een van de gelukkigen die zijn job echt supergraag doet! 

En toen een bultje hier, een bultje daar... Geen probleem , waarschijnlijk een insektenbeet. Even smeren en dan door. Maar twee dagen later stond heel mijn been vol. Excuseer twee benen, die komen namelijk per twee. En ja hoor, ook de bultjes mag je dan dubbel tellen.

Hop naar de dokter, want de jeuk was niet te houden ( vond ik toen al...) Verdict? Vlooien!

VLOOIEN?!? Meen je dat nu ?

Dus hop, iedere dag alles liggen poetsen met azijn, iedere dag de grond stomen, tientallen ladingen was, want he alles moet gekookt worden. Daarbij dan ook nog de strijk en een logeerbeurt bij de familie toen manlief heel ons huis met een speciale spray tegen vlooien behandeld heeft. Een nieuwe topmatras voor ons bed. Enfin... De hele reutemeteut!

Maar er blijven beten bijkomen ( welkom paranoia!) en het jeukt nog harder. Dus opnieuw naar de dokter. (Dit keer van wacht). JA, het zouden toch vlooienbeten zijn. Doorzetten! En een tubetje zalf. Hilarisch! De tube zalf was op na het insmeren van de helft van mijn lichaam. Want ja ondertussen staan ook mijn voeten, armen en buik vol. Ik daag jullie allemaal uit voor het rippel stippelspel!

In het weekend heb ik zo veel zitten wenen, terwijl ik anders nooit zo snel ween omdat het me niet gaat. Maar ik kan dit niet meer aan, de jeuk, het niet-slapen. MAnlief heeft een afspraak bij de dokter gemaakt op maandag en toen...

werd ik eindelijk serieus genomen. Dit zijn geen vlooienbeten! De dokter verschoot heel hard toen ze me zag. In plaats van tien minuten ben ik 40 minuten binnen geweest. Doorgestuurd naar gyn, direct doorgestuurd naar dermatoloog. De doktersafspraak was om vier uur en plotseling had ik binnen vijf uur een afspraak bij gyn en dermatoloog gehad. Beide stonden met hun mond vol tanden  en wisten niet wat dit zo kon zijn. Zo erg hadden ze het nog nooit gezien ( zeker niet zo vroeg in de zwangerschap-16 weken).

Dus hebben ze een biopsie genomen en weet ik vrijdag normaalgezien meer. Ondertussen krijg ik zwaardere medicatie en HALLELUJA, ze hebben het licht gezien en gaan niet meer voor tubes crème, maar voor een grote pot.

Ondertussen probeer ik het onder controle te houden met koude douches ( AAARGH!) en ijszakjes. En duim en bidt dat de prognose dat dit waarschijnlijk tot het einde van mijn zwangerschap ( lees- nog 24 weken) gaat duren, niet kan kloppen.

Want om deze klaagblog af te sluiten, ik word gek, KNETTERGEK!