19w3d. Blij en toch niet graag zwanger

Na 4 miskramen ben ik de hele zwangerschap door steeds enorm bewust van alles in mijn lijf .. wat ik voel waarom voel ik dit etc .. ik merk ook dat ik het lastig vind en gewoon wil genieten maar het niet zo goed kan .. ik probeer me eebij neer te leggen en te accepteren.. daarnaast ga ik naar een osteopaat ipv een fysio therapeut .. dat helpt hier 20x beter dan de fysio ..

Oh, dat is echt heeel heeel vervelend zo misselijk zijn. Dat staat het genieten ook echt in de weg. Ik heb dit bij 1 zwangerschap gehad,

Wat was dat vreselijk zwaar zeg. Ik ben toen met 23 weken gestopt met werken, omdat ik uitgeput raakte, ik kon ‘s nachts ook niet slapen van de misselijkheid. En ik moest het. Of een tijdje volhouden. Toen ik meer mijn rust kon pakken, ging het wel wat beter en kon ik ook kleine geniet momentjes pakken, maar het werd geen feest. Hoe blij ik ook was met de baby in mijn buik.

Hele dikke knuffel!

Wat vervelend dat je je zo rot voelt. Je mag best klagen. Ik had precies hetzelfde als jou bij mijn zwangerschappen.

Wie zegt dat je niet blij bent met je zwangerschap,omdat je uit dat je je niet goed voelt. Houd moet en hou vol🍀♥️

ahhh wat sneu dat je je zo rot voelt meid .

dat gun je niemand .

zou je een weekje vrij kunnen krijgen ? is lasig in het onderwijs dat begrijp ik heel goed . maar miss even rust dat goed doet voor je .

en kwa misselijk zou je niet eens met de dokter kunnen praten ? normaal bij veel overgeven/ misselijk kun je medicatie krijgen miss hebben ze wel tips of medicatie er voor . want moet wel dragelijk blijven

zou je in weekend overdag nog kunnen bij tanken miss . het nadeel van zo veel wakker zijjn heeft veel effect op je lichaam . en dat voel je door van allerlei klachten

ik hoop dat je snel beetje opknapt en toch nog kan genieten .

Ik doe met je mee.. m'n eerste zwangerschap prima grotendeels, maar nu.. erger me rot aan m'n lijf en wat ik moet inleveren..

Doordat ik met n kleine sjouw kan ik m'n normale manier van leven bij lange na niet meer opbrengen, vaak harde buiken etc. Nu inmiddels wel zover dat ik stap terug moet zetten, na weekend vol tranen, dat wel..

Net zo ver als jou overigens..

Sterkte meid! Nog een paar dagen dan kunnen we beginnen met aftellen!

Probeer het allemaal los te zien van elkaar, wat vind je precies niet leuk? Dat je kilo's bijkomt en moeilijker vooruit komt? Dat je continu ziek bent & elke geur een trigger is om over te geven? Dat jouw zenuwen zodanig knellen door al het opgehoopte water, dat je nachtelang wakker ligt van de pijn & zelfs geen vork kunt vastnemen? Dat je ondanks oververmoeidheid gewoon de dagelijkse dingen moet zien klaar te krijgen?

Allemaal dingen dat echt niemand leuk zou vinden. We zijn allen dankbaar voor onze ogen, ledematen, ons hoofd. Dat wil niet zeggen dat we het niet vervelend mogen vinden als we een migraine hebben, of spierpijn, of whatever. Ik vind de zwangerschap ook niet fijn. Dat mag gewoon gezegd worden zodat mensen ook begrijpen hoe zwaar het is. Net omdat de zwangerschap letterlijk het normaalste ding ter wereld is, onderschatten veel mensen de impact op een individu. Mensen denken vaak dat het niets is, omdat "iedereen" het doet. Maar we doen het niet omdat het leuk is hoor. Meer nog: we doen het, ondanks dat we dit vreselijk vinden. Dat is pas badass. Je bent wél gemaakt voor een zwangerschap, je hebt gewoon een kindje kunnen maken en dat is uiteindelijk het doel van een zwangerschap.

Sommige mensen gaan fluitend door de zwangerschap heen, voor anderen is zwanger zijn juist helemaal niet leuk, en 'alleen maar' vermoeiend, zwaar, en stom.

Gelukkig zegt dat niets over hoe gewenst het kindje is, en hoe je je later over dit kind zult voelen. Sommige mensen functioneren zwanger gewoon beter dan anderen!

Voel je vooral niet schuldig!

Ik ken iemand die 7 jaar is bezig geweest voor een kindje, vele miskramen gehad (meer dan 10) en nu twee kindjes heeft. Zij zegt eerlijk dat ze niet gemaakt is om zwanger te zijn (ze vond het vreselijk!) en ook niet gemaakt voor kleine baby's.

Pas goed op jezelf en neem een stapje terug! Ik vond het zwanger zijn ook helemaal niks ik had dit ook nooit gedacht. Maar echt je vergeet alles weer want mijn kindje is nu 3 maanden en we hebben het alweer over de tweede

Ik heb ook twee zwangerschappen gehad waarbij ik me super slecht voelde, vond het enorm afzien (misselijk, moe, hoofdpijn, depressief, pijn in mijn lijf). Ik heb me ook twee keer (gedeeltelijk) ziek moeten melden. Klinkt alsof jij dat misschien ook moet doen. Zorg goed voor jezelf en de kleine. Ja, het is enorm zwaar, maar over een paar maanden ben je super blij en heb je het er allemaal voor over gehad. Heel veel sterkte!!

Je vraagt teveel van jezelf... Zwanger zijn kan ontzettend zwaar zijn...en jij blijft werken alsof je het niet zwaar hebt... Tijd om keuzes te gaan maken. Dit redt jouw lijf niet. Dat is duidelijk. Sterkte!