Mama

Op 30-11-2014 ben ik mama geworden van eem prachtige zoon. De bevalling ging vlot en voorspoedig. Ik had er zin in en heb met positieve energie en puffen de weeën opgevangen. Ik was de dag ervoor al opgenomen en het proces van inleiden was al begonnen omdat mijn bloeddruk te hoog was geworden en mijn vliezen waren gebroken. Om 2u begonnen de weeën en om 9uur lag hij op mijn buik. Een flinke knul van 4250gram en (zelf gemeten) 54cm. Dekraamweken waren heel bijzonder, zo op een roze wolk, soms keihard huilen hoe mooi hij is en soms in tranen omdat ik niet de juiste voedingsbh kon vinden. Van tevoren waarschuwde iedereen mij steeds dat ik niet moet onderschatten hoe zwaar het moederschap is, gebroken nachten, huilend kind etc.. Na de bevalling (en nogsteeds) kon ik alleen maar denken: wat zonde al die waarschuwingen. Ik dacht dat het vooral terror en moeheid zou zijn het moederschap.. Maar waarom zei nienand hoe ongelooflijk mooi het is? Het is het leven op 1000%, ik heb nog nooit zo veel liefde in mijn leven gevoeld en elke dag wordt mooier. En natuurlijk ben ik moe en is het soms lastig als hij hard huilt en ik niet weet wat er is.. Maar dat hoort erbij en mijn prachtige kind maakt dathelemaal goed!