Mijn laatste blog is alweer 4 weken geleden, niet te geloven hoe snel de tijd gaat en hoe hard mijn buik groeit!
Het is zo bijzonder, dit kindje in mijn buik. Ik word nu bijna dagelijks wakker met schopjes/ bewegingen, mijn eerste beweging is hand op mn buik leggen (als ie daar nog niet ligt). Ook overdag voel ik babytje heel veel bewegen, hij draait veel en ik heb het idee dat hij ook begint te reageren op stem van mij/ papa en eergisteren ging hij tegen mijn hand aanliggen, met zn ruggetje volgens mij. Soms ligt hij met zn hoofd bovenaan (onder mn ribben) en dan voel ik gewoon de harde botcontouren onder mijn huid. Al deze dingen en nog veel meer van dit soort ervaringen maken mij zo gelukkig, verliefd, gek van verlangen en soms een beetje bezorgd. Is dit het welbekende moederinstinct? Wauw moeder natuur, wat is dit prachtig en bijzonder.
Bezorgd ben ik soms, niet eens over zijn gezondheid want hij voelt zo sterk en krachtig en mijn gevoel is gewoon goed over alles. Maar nu, met 24 weken, je leest zo veel nare verhalen over veel te vroeg geboren kindjes.. Blijf nog maar lekker lang zitten lief babytje, en groei maar goed door, blijf me maar helemáál leeg eten, schop me maar bont en blauw.. Alles voor het liefste wezentje op aarde.
Liefs Mila
reacties (0)