Bevallingsverhaal

Zo bij deze maar eens even het Bevallingsverhaal beschrijven...
Op maandag 24-8 zouden we worden ingeleid wegens mijn bloeddruk en het minder leven voelen. Helaas was het ziekenhuis vol toen wij verwacht werden. Uiteindelijk zijn we die nacht om 2u gestart en is de balloncatheter ingebracht. Die hele nacht heb ik niet geslapen, dat ziekenhuis bed lag echt voor geen meter en kon alleen op m'n zij liggen maar dan duwde die catheter uiteinden enorm in m'n benen. Hoe dan ook, hele nacht niet geslapen. Om 13.45 controle en toen bleek ik 2-3 cm ontsluiting te hebben, het ballonnetje had z'n werk gedaan en ze braken m'n vliezen. Heb direct een infuus gelegen met oxytocine en dat heb ik geweten!
De weeën werden al snel erger en tegen 17u zat ik er helemaal doorheen al. Om 19u gingen ze controleren en bleek ik 4 cm ontsluiting te hebben. Aangezien het nog sowieso dan 6uur zou duren heb ik gevraagd om een ruggenprik.
20u kreeg ik die. Daarna kon ik even ontspannen. Oxytocine werd verhoogd en om 23u controle had ik 7 cm ontsluiting. Twee uur later had ik pas 8 cm en gaf de verloskundige aan dat het moest gaan doorzetten of ik kreeg een keizersnede.
Gelukkig zette het door en om 1u had ik aan een kant volledige ontsluiting en aan de andere kant nog niet. Kleintje was ook nog niet helemaal ingedaald zat nog te hoog.
De ruggenprik was inmiddels niet meer voldoende om de pijn weg te nemen dus die dosering werd verhoogd.
Om 4u had ik volledige ontsluiting alleen was de kleine nog steeds niet ingedaald dus ik moest op de weeën gaan persen om hem naar beneden te duwen. Na 3 kwartier was hij voldoende gedaald en kon het echte werk beginnen.
De hartslag van onze kleine man was op een gegeven moment boven de 180 en omdat het erg moeizaam ging zou de vacuüm pomp erbij gehaald worden. Ingeknipt en de pomp op z'n hoofdje gezet. Ook had ik koorts gekregen door de ruggenprik en dat was niet goed de kleine man.
Daarna had ik z'n hoofdje eruit, maar z'n schouders bleven steken en omdat hij met z'n neusje de verkeerde kant op keek was het extra lastig hem eruit te krijgen. Speciale grepen/technieken om hem te helpen z'n schouders voorbij het schaambot te krijgen konden niet en omdat de persweeen ook nog eens stopten op dat moment is besloten dat hij eruit getrokken moest worden. Dit ging met behoorlijk veel geweld moet ik zeggen!
Om 5:46 werd onze zoon Sepp geboren. Ik was totaal uitgeput en m'n ogen vielen gelijk dicht toen ik hem op m'n borst kreeg. Daarna moest de placenta eruit alleen had ik geen persweeen meer. Er is aan getrokken etc maar dat hielp niet, het uur was bijna voorbij en er werd al gesproken over alsnog een operatie om die eruit te halen.
Als laatste poging hebben ze Sepp aan m'n borst gelegd in de hoop dat dat naweeën zou oproepen en gelukkig werkte dit. De placenta ging er in aantal keer persen uit.

Omdat Sepp met de pomp gehaald is moest de kinderarts hem controleren. Alles was in orde met ons mannetje! Hij moest nog wel 8u blijven ter observatie maar goed.
Na een aantal uren kwamen ze ons melden dat ik nog 24u moest blijven omdat ik een hoge bloeddruk had gehad tijdens de zwangerschap.

Inmiddels al weer een aantal dagen verder en de kleine man doet het goed! Weinig slaap voor ons en de hechtingen doen wat zeer (ook enorm blauw daar!)
We genieten volop van ons mooie lieve ventje!