Week 17 is begonnen, terug van vakantie

Hoi BB vriendjes en vriendinnetjes!

Week 17 is een feit, vandaag begonnen :)

Ik voel me een stukje beter, ook al moet ik nog steeds veel overgeven, de ergste misselijkheid is gelukkig voorbij (lang leve Efesamene!!). We zijn afgelopen donderdag thuisgekomen na onze laatste vakantie met zijn tweetjes. We hebben afeglopen 4 weken Denemarken, Zweden en Noorwegen rondgereist. Wat was het daar mooi zeg!! We hebben van alledrie de landen onder anderen de hoofdsteden bezocht en natuurlijk de prachtige fjorden van Noorwegen. Overweldigend, een ander woord kan ik niet verzinnen. We hebben heel veel wilde elanden gezien en een bever, echt super! 

Ik had stiekem een beetje gehoopt op een huwelijksaanzoek van mijn lieve vriendje, maar die bleef uit... nou ja... bijna dacht ik dat het zover was. We stonden op een pontje over een fjord heen naar een klein kerkje toe en toen kwam hij naast me staan en vroeg. Wil je..met me... trouwen? Ik kreeg al bijna tranen in mijn ogen totdat ik naar beneden keek, naar zijn handen. Meneer had een heel raar lelijk stalen ringetje vol smeer en olie van de boot afgehaald en stond daarmee in zijn handen. Ik keek weer naar zijn gezicht en hij stond keihard te lachen. Ik lachtte maar een beetje mee, en hij zei dat het een grapje was.... Nou, geen leuk grapje, en al helemaal niet bij een vrouw die graag wil trouwen voordat de kleine er is en BOMvol hormonen staat. Heb er later ook flink om moeten huilen en hij had erge spijt van deze rotgrap.

Maar goed, zijn ogen zijn wel een beetje open gegaan en gister zei hij ineens uit het niks dat we misschien toch eens moeten praten over een huwelijk :D Zou mijn grote droom (naast ons lieve beebje) dan toch ook uitkomen? Zal dit dan écht míjn jaar gaan worden??! Ik hoop nog op niks, ik heb gezegd dat hij eerst op zijn knie moet. Maar wie weet!!!

Ben vrijdag bij de verloskundige geweest, ik was een beetje ongerust, ik ben nog niks aangekomen, integendeel, ik ben na de vakantie bijna 3 kilo afgevallen. Nu hebben we wel flink gewandelt, maar toch. Ik heb ook nog totaal geen buik en heb mijn kindje nog niet voelen schoppen of iets... aanstaande-mama-stress dus... Heb daarom de verloskundige gebeld en die had nog een plekje gelukkig. Daar aangekomen heb ik een mooi krachtig hartslagje gehoord van 160 slagen per minuut, en mijn baarmoeder was prima gegroeit, al tot boven mijn navel!! Ik blijk wel een hoge en smalle baarmoeder te hebben, maar dat was niet erg volgens haar. Bij de een is die wat breder en bij mij wat smaller. Dat ik nog niets ben aangekomen en mijn buik niet dikker is, is ook niet erg, dat komt vanzelf wel. Ik ben weer helemaal gerustgesteld.

We willen heel binnenkort een pretecho laten maken, mijn vriend heeft een kennis/klant van zijn werk die een eigen echo-studio heeft voor zwangeren, en hij gaat haar morgen bellen om een afspraak te maken! Dan zullen we er hopelijk ook achter komen of het een meisje of een jongetje gaat worden! Mijn gevoel zegt een jongen, maar mijn vriend weet zeker dat het een meisje zal worden, ach, het is beide meer dan welkom :)

Nou iedereen nog een fijne zondag!!!

Liefs!!!!!!!