Week 7, echo

En dan ben ik ineens al in week 7...

Vanmorgen is het 3 weken geleden dat ik met een positieve test in handen stond, dat mijn knieën alle kanten op zwabberden en ik niet meer recht naar de slaapkamer kon lopen om het geweldige nieuws te vertellen. In 3 weken is mijn hele leven al veranderd en praten we niet meer over ons samen maar over ons gezinnetje. Hoe erg kan je leven veranderen nadat je met een wit plastic plankje met 2 roze strepen richting de slaapkamer zwabberde...

Maar ik voel me heerlijk! Ben bijna niet misselijk of moe. Het besef dat er een klein wurmpje in mijn buik aan het groeien is, kwam gister heel duidelijk over bij de allereerste echo, ondanks dat de gynaecoloog een harde witte buis bij mij naar binnen duwde, had ik alleen maar oog voor het zwart-wit tvtje dat naast ons stond. Mijn vriend keek ademloos mee toen er een zwarte holte in beeld kwam met een klein wit vlokje in het midden. Het was dat de gynaecoloog vertelde dat dit ons kindje was, als ze had gezegd dat het witte vlokje een grote niersteen was, had ik het ook geloofd.

Toch had het vlokje al een mooi knipperlichtje dat steeds aan en uit ging, het hartje!!! Zo mooi om te zien hoe in dat vormloze en totaal onherkenbare witte doperwtje al zo hard bezig was om te leven en te groeien. Mijn hart smolt en ook vriendlief kon niets meer uitbrengen. De gyncaecoloog heeft het beebje gemeten en dat was 6,4 mm. Dat is prima voor precies 7 weken. Over 2 weken mag ik terugkomen en wordt er gekeken of de wurm goed is gegroeit, zo ja dan mag ik verder bij de verloskundige-pratijk blijven en hoef ik verder niet meer bij de gyn te komen. Is wel zo prettig vind ik.

Dus ik mag nog steeds niet klagen, alles gaat zoals het hoort te gaan en het besef dat dit geluk voor mij (ons) is weggelegd, komt steeds meer. Ik heb altijd gedacht dat ik geen kinderen zou kunnen krijgen, geen idee waarom niet, maar ik kon het me niet voorstellen dat dit geluk voor mij zou zijn weggelegd. En toch... misschien heb ik het toch misgehad en worden 'wij tweetjes' toch echt volgende kerst 'wij drietjes'.

Zucht <3