Frederieke ruim 4 jaar

De laatste keer dat ik een update heb geschreven die ging over mijn eigenwijze pietepeuterige, maar o zo lieve Fred is al heeeeel lang geleden ;-).

Er is veel veranderd in de afgelopen anderhalf jaar. Ik herinner me nog dat ik een zon had getekend en uitgeknipt waarbij ik had geschreven: voor mijn zonnestraaltje, 28-10-2010. Tja...toen was ze nog alleen en had nog geen zus. Fred heeft wel moeten afzien in het eerste jaar dat Floore er was. Ik kolfde 4x/dag het eerste half jaar en veel draaide om Floore. Ik vond het belangrijk dat Floore een start kreeg met de aandacht die Frederieke destijds ook heeft gekregen. Natuurlijk probeerde ik Frederieke er zoveel mogelijk bij te betrekken, want voor haar was de verandering des te groter. Ik ging met haar samen op stap, naar vriendinnen in Nijmegen. En wat was ze trots dat ze mee mocht. Aan het einde van de dag gingen we samen pannekoeken eten. Ook J. betrok Frederieke in het autowassen, ze gaan altijd samen naar de garage om winter- en zomerbanden te wisselen, ze mocht (en mag) als enige bij opa en oma logeren (de ouders van J), want die vinden Floore nog een beetje te klein en dus eng om te laten logeren, ze gaat er regelmatig op uit met hen enz enz. Het afgelopen jaar was het jaar tussen 3 en 4 jaar. Velen van jullie zullen dat jaar ook ervaren hebben als jaar waarin je steeds meer merkt dat ze toe zijn aan de basisschool. Zo ook bij Fred. Niet zozeer al vanaf haar 3e, maar meer richting haar 4e verjaardag. Tijdens de zomervakantie (ze was toen 3 jaar en 4 maanden) was het tijd om het zonder luier te proberen. En het lukte (het plasgedeelte althans)! Ik ben er nl. van overtuigd dat je moeite kunt doen tot je erbij neervalt, maar ze doen het toch pas als zij het willen. Gelukkig lagen we op 1 lijn...:-). Het andere gedeelte kwam een paar maanden later en weer een maand later ook 's nachts. 'Gelukkig' op tijd voor de basisschool! In september/oktober/november van vorig jaar heeft ze echt de 3 terror maanden gehad. Echt helemaal niets was goed, vreselijk!! Alles, maar dan ook alles, van 's morgens vroeg tot 's avonds laat en 's nachts was een drama. Voor haar niet leuk en voor ons niet leuk. Je kon me opvegen. Gelukkig ging het weer over, want ik was de wanhoop nabij.

Sinterklaas en Kerst waren erg gezellig. Dat ze kritisch is, blijkt wel uit haar opmerinkingen hoe Sinterklaas dan de cadeautjes door de brievenbus kon doen. Ze vond het ook nogal raar dat Sinterklaas op het dak kon lopen, laat staan Americo. Daarna begonnen we met uitkijken naar de wintersport. Papa had haar een snowboard gegeven. Ja, een heuse echte. Al een keer gaan oefenen in de Indoorbaan en ze vond het geweldig! Motorisch gezien is ze erg goed, dus ik was erg benieuwd hoe ze het in Oostenrijk ging doen. Nou, het snowboardfeest ging niet door, want ze zag een paar kinderen skiën en toen wilde ze dat ook :-). De meesten hebben het op FB wel gezien...daar ging ze hoor, op haar skietjes, wedstrijdje geskiet. O wat was ik trots!! Nog geen 4 en gewoon al (zo goed) kunnen skiën! Talent van haar moeder ;-)).

Het is een pientere meid, een denkertje. Eentje die in sociale omgangsvormen, lees op school bijvoorbeeld, wat aanmoediging nodig heeft. Ze moet zich eerst veilig voelen en alles 'geanalyseerd' hebben, dan komt ze los. Jullie hebben het volgens mij allemaal wel gelezen bij de maand tot maand hoe dat de eerste weken op school ging. Nadat ik de juffrouwen een kort briefje heb geschreven, hebben ze haar wat meer aangemoedigd, aangereikt en dat gaat prima. Ze heeft het ontzettend naar haar zin, alhoewel elke dag begint met 'mama, ik wil vandaag niet naar school'. Niet dat ze dat meent, maar het is meer een openingszin van de dag. Ze heeft een ongelofelijke lange draai, net als haar vader. Ik moet haar om 07.15 uur wakker maken om om 08.15 uur klaar te zijn om haar jas aan te laten doen. En dan is het vaak nog racen. Langzamerhand gaat ze het me makkelijker maken. Ze kleedt zich zonder al teveel morren aan (ze heeft bijvoorbeeld sokken zonder naadjes, die met naadjes zijn een drama haha), piept nog wel over het feit dat of haar onderbroek/broek/schoenen niet lekker zitten en het is minstens 1x/ochtend huilen, maar het gaat steeds beter!

Ze is ook een pietjeprecies, op het autistische af (sorry als ik daarmee iemand tegen de schenen schop). Als ze haar mouwen oprolt, moeten ze op de milimeter gelijk zijn, haar kleren moeten qua kleur bij elkaar passen, als er een plekje in haar onderbroek zit, moet die gelijk uit enz. Ze kan al 2 jaar vouwen als de beste, puzzels maakt ze met de hoogste concentratie (zelfs die de juf voor onmogelijk houdt), ze moet en zal alle letters goed schrijven (als er eentje bij zit die ze niet mooi heeft geschreven volgens zichzelf, dan wordt ze boos en moet het opnieuw), ze zal nooit iets kapot maken, ze vouwt heel graag het wasgoed op waarna het netjes op een stapeltje ligt (ja, ook de mouwen van een shirt netjes naar binnen gevouwen). Tja, een klein strebertje waarbij ik wel goed op moet letten dat ze niet doorslaat, dat 80% ook goed genoeg is en dat ze geen faalangst gaat ontwikkelen...beetje 'anger management' zou ook goed zijn....ik zie duidelijk de invloeden van mijn ouders, J en mijzelf...:-).

Tegelijkertijd is ze een heerlijke kleuter die de wereld aan het ontdekken is! Ze 'besloot' op de dag van de lente dat ze zonder zijwieltjes ging fietsen. Ik had geen tijd om naar haar toe te gaan, want ik gaf Floore de fles. Toen ik beneden kwam, fietste ze door de tuin heen. Dit nog op haar kleine (12 inch) fietsje. 2 dagen later 'besloot' ze dat ze op haar nieuwe, grote fiets ging fietsen zonder zijwielen (eerder liep ze nog te stressen dat het niet lukte, heb haar maar gewoon laten gaan). Ik heb haar toen geholpen met hoe weg te fietsen en hoe te stoppen, want ze kan immers niet bij de grond met haar voeten. Een kwartier later had ze het onder de knie. Ja, daar ben ik dan echt heel trots op!!

Je merkt ook duidelijk de invloed van school! Ze heeft het over verliefd zijn, soms zijn kinderen opeens stom en haar vriendje niet meer om een dag later weer helemaal iets anders te zeggen :-). En ja, ze heeft donderdag haar eerste speeldate! Ik was en ben daar nog helemaal niet mee bezig, we hebben zo'n 10 kinderen in de straat wonen die allemaal voor bij ons op het (wandel)pad spelen en dan via het 'gangetje'/'slob' naar het plein bij ons achter gaan en daar ook spelen en dus vermaak genoeg. Maar ze werd gevraagd door een meisje en ze vond het geweldig! We (haar moeder en ik) stelden voor dat ze ook eerst bij ons mochten spelen, maar nee, hoor, ze ging daar naar toe, het schatje. Zoals ik al zei...Fred is er eentje die alles op haar eigen tempo beslist en als ze het doet, doet ze het goed.

Dit weekend reden we langs een huis met versieringen van een meisje dat 4 was geworden. Het gesprek tussen ons:

Mama, ik wil daar wel wonen.

Nou, dat is wel erg ongezellig, dan moet ik je missen.

Er komt wel weer een ander kindje bij je wonen mama.

Ja, maar dat wil ik niet, ik wil jou.

Nou, dan gaan we met z'n allen daar wonen.

Dat past niet hoor, ze hebben niet genoeg ruimte. We hebben toch een eigen huis.

Dan verkopen we dat toch?

Of we kopen een ander huis bij de huizenwinkel en dan gaan we daar met z'n allen in wonen. Maar eh, mama, hoe krijgen we dat huis van de winkel eigenlijk hiernaar toe?

Nou, dat kan niet he. Of je koopt een bestaand huis, of je laat er één bouwen.

Eén laten bouwen kost wel veel geld he mama.

Ja

En je geeft het liever uit aan andere dingen he mama.

Ja

Je mag wel van mij geld lenen hoor mama.

Schatje :-)! Ik hoor ook 100x per dag 'mama'. Of aan het begin van iets of aan het einde van een zin....

Fred krijgt ook sinds een half jaar ofzo zakgeld. Ze wilde nl. regelmatig iets hebben. Om haar besef bij te brengen dat je niet alles zomaar kunt/wilt kopen, hebben we zakgeld ingesteld. 1 Euro per week en dat gaat hartstikke leuk!

Ze is dol op haar zus, al vanaf het begin. Ze spelen samen, ook toen Floore nog heel klein was, was er al leuke interactie. Echt moederen doet ze niet, al probeert ze het soms wel. Het valt me op dat Floore, ondanks dat ze de leeftijd nog niet heeft bereikt waarop ze écht samen spelen, toch echt al samen speelt. En lachen dat ze kunnen met z'n tweeën, echt heel leuk! Soms spelen ze soort van tikkertje/verstoppertje, onder de tafel door en dan hebben ze de grootste lol! Ze vindt het niet erg als Floore later naar bed gaat dan zij. Nog niet...:-). Over naar bed gaan gesproken...ging ze eerst rond 21.00 en soms wel 21.30 uur naar bed, nu ligt ze tussen 19.30-20.00 uur. HEERLIJK!! Lang leve school!!

Ze is erg bezig met getallen, rekenen, klok leren kijken, 'lezen', een leergierig typje. Maar omdat ze best een strebertje is, wil ik dat ze vooral ook kleuter is. De straat bij ons is geweldig om op te groeien. Zaterdag hadden we 7 kinderen in de tuin die ze weleens even vertelde wat ze vooral wel/niet moesten doen en dat ze vooral naar haar moesten kijken. Wat een verschil met school! De juffrouwen zouden hun ogen niet geloven! Overigens vertelt ze alleen in grote lijnen wat ze op school doet, maar je merkt het aan de liedjes die ze zingt gedurende de dag, als ze in haar handen klapt en zegt dat we allemaal stil moeten zijn, en alle namen die de revue passeren wat ze allemaal op school doet en ziet. Erg leuk! Bij haar op school mogen ze een boterham meenemen voor 's ochtends en fruit. Steevast, volgens een vast patroon, neemt ze een boterham met kaas mee en 10 kleine tomaatjes. Geen discussie over chocoladepasta, want 'dat mag niet he mama'. 'Enne mama, Oumar had een koek bij zich, dat mag toch ook niet?!' Moraalriddertje ;-). Nu ze 2 maanden kaas met tomaatjes heeft meegenomen, verbreedt ze weer haar horizon en vindt ze banaan en cervelaat op haar boterham ook goed. Zoals ik al zei, ze moet eerst wennen, dan is er pas ruimte voor meer mogelijkheden :-). Alles op haar eigen tempo. Mooie meid.

Ook met haar ogen gaat het steeds beter. We hoeven nu nog maar 2x/week 2 uur een sticker te plakken (we komen van 7x 4 uur af). We vergeten het wel eens en halen het dan weer in. Ik zie de verbetering gewoon. Heel fijn! Over twee weken heeft ze weer een oogmeting. Ik ben erg benieuwd! De sterkte zal niet zijn afgenomen denk ik, maar ze kijkt tenminste weer recht. Ze is erg gehecht aan haar bril en heeft al ruim 2 jaar dezelfde. Ik wil nu graag een nieuwe, maar zij moet daar zelf ook aan toe zijn, anders heeft het geen zin :-).

Ze heeft nog steeds haar imaginary kikker vriend. Alhoewel...er zijn er al een paar dood gegaan en nu zijn er babykikkertjes. Die gaan soms ook dood, maar er komen altijd weer nieuwe. En soms komen de dode ook weer terug...tja, kinderlogica. Mama had vroeger ook imaginary friends haha! Over monsters/draken/spoken hoor ik haar momenteel niet meer, maar een paar maanden geleden moest ik elke avond een verhaal vertellen over een ridder die naar het spoken/monster/draken/krokodillenbos ging en daar een kikker tegenkwam en die hij wilde opeten, maar vervolgens toch ging redden. Daarna ging de ridder met de kikker mee naar huis en kregen ze soep van de kikkermoeder. Ze kauwde het hele verhaal dus al voor, maar tóch moest ik het nog een keer vertellen...:-).

En nu, met dit (relatief) lekkere weer is na school tot aan het eten en na het eten tot een uur of 19.15 uur buiten met de kinderen uit de straat. Heerlijk naar buiten!! En die vitamine D die ik meer vergeet dan geef, krijgt ze dan gelukkig in de buitenlucht wel :-).

Ik zal vast nog dingen vergeten zijn, maar ik ben blij dit geschreven te hebben. En voor jou Fred, als je dit leest als je groot bent, mama is trots op jou en blij met zo'n eigengereid persoontje!!

Favoriete speelgoed in grote lijnen: fiets, blaadjes met pen/viltstiften, boekjes, soms Playmobil, kappop, verkleedkleren. De tv/dvd-periode is weer wat minder geworden...:-).

Ik zal vanavond achteraf foto's toevoegen in deze blog.