Sjakkelientje...25 weken en 1 dag zwanger

Mijn kleine meisje is alweer 25 weken en 1 dag oud en wat is het leuk om weer een meisje erbij te krijgen!

Ik las net mijn 'verslagen' van toen ik zwanger was van Fred en wat een grappige verschillen: geen zwangerschapsyoga, geen hele dagen surfen op internet naar leuke dingen, geen vriend meer (uitleg: Jeffrey was toen nog mijn vriend, maar nu mijn man :-), we zijn dus een bruiloft verder :-)), nog geen verlof, gelukkig geen huiduitslag, geen 3D echo, geen 3 kg erbij, geen zolder die nog gedaan moet worden, maar wel: wel proberen quality time voor mezelf te hebben (lukt alleen niet vaak haha), af en toe surfen en bijna niets kopen, een man, verlof bij 34 weken ipv 23 weken, een gladde buik, misschien nog een zwart-wit echo, 3kg eraf én wel weer pijn in mijn bekken en wél weer klussen maar dan aan andere 'projecten' (we raken nooit uitgeklust haha).

En ondertussen groeit Sjakkelientje lekker door, houdt schopconcerten in mijn buik (vooral de rechterkant van mijn buik is 'vol', daar ligt ze blijkbaar het lekkerste). Ik ben trots op mijn buik. Even afkloppen, maar het lijkt erop alsof het weer zo'n mooie buik is als eerst en daar ben ik blij mee! Sjakkelientje lag mooi op schema bij de 20 weken echo. Gisteren bij de gyn geweest en hb is wederom aan de lage kant, maar in tegenstelling tot de vk vindt hij dat ik geen medicijnen hoef te nemen. En dat doe ik ook lekker niet, want echt fijn naar de wc kan ik toch al niet. De keizersnede wordt idealiter gepland bij 39 weken, dus ik hou 14 december aan, mooi tussen Sinterklaas en Kerst. Alleen de internist is een beetje eigenwijs. Voor de eerste keer heb ik, toen ik een paar weken geleden de uitslag kreeg van bloed ivm schildklierwaardes, niet naar de waardes zelf gevraagd. Hij vindt mij altijd al een kritisch iemand, dus toen hij zei dat ze goed waren, heb ik het voor waar aangenomen. Bij de gyn heb ik toch maar om de waardes gevraagd en nu blijkt dat ze niet de goede kant opgaan (terwijl ook de gyn zei dat ze goed zijn, maar ook toegeeft er geen verstand van te hebben. Ik weet er ondertussen al wel veel van en heb ook een speciale uitgave van 'schildklier en zwangerschap' waarin precies staat beschreven wat en hoe het moet zijn). Ik geef al sinds begin juli aan dat ik me op bepaalde gebieden niet fijn voel (de klachten die ik 1,5 jaar gehad heb en waarvoor ik telkens van het kastje naar de muur ben gestuurd), ik heb extra bloed laten prikken en geloofd wat de internist zei. Nu blijkt dus toch dat ik niet gek ben en mijn lichaam ondertussen goed ken. Afspraak vervroegd naar volgende week vrijdag en hem maar eens even onder zijn neus duwen waarom hij mij op de onderste waardes laat zitten en een waarde laat hebben die te hoog is (voor degene die bekend zijn: TSH is te hoog, T4 op het randje), zonder dat ik verhoging krijg van medicijnen. Mijn eigen schildklier kan het immers niet, dus ik ben afhankelijk van die medicijnen (die je juist tijdens je zwangeschap moet innemen. Gelukkig is Sjakkelientje bijna 6 maanden en dan functioneert haar eigen schildklier helemal zelf). Internisten...het zijn net huisartsen...allrounders, maar geen echte specialisten (ja, die van mij is 'endoscopist' -darmspecialist-, maar zou wel goed geïnformeerd moeten zijn). Er is maar 1 schildklierspecialist en die heeft een wachtlijst van een jaar, dus Miep moet gewoon alert blijven (tot groot ongenoegen van mijn huidige internist). Afijn, zoals jullie al lezen, een hoop frustratie over de geijkte 'dokter-patiënt' rol.....maar van mij is hij nog niet af :-)! Ik ben sowieso niet zo onder de indruk van artsen enz. Het is immers ook maar een baan, net als dat ieder ander een baan heeft. Zij hebben het alleen vaak een beetje hoger in hun bol en daar kan ik niet zo goed tegen. We stonden in dezelfde kroeg tijdens onze studententijd, deden dezelfde wilde dingen en nu zouden ze opeens meer/beter zijn....nou echt niet!!

Fred is ondertussen helemaal in de ban van haar nieuwe kamer. Nee, hij is nog lang niet klaar haha, maar we zijn goed bezig. Het kleine kamertje dat eerst afmoest (kleding-, cq administratiekamer) is vandaag gestuct. Volgende week verven en dan nieuwe kast erin en hup, alle spullen die nu nog op Fred's nieuwe kamer staan, naar het kleine kamertje en dan kunnen we daar aan de slag. Planning=begin november klaar. Heeft ze nog 6 weken om te wennen. Hoop dat dat genoeg is. We zijn op 10 plaatsen in huis bezig geloof ik, waar dat zal ik jullie besparen, maar als het goed is, wordt het mooi :-). Het moet nu alleen wel allemaal tussendoor én Fred is er natuurlijk. Aan haar hebben we echt 'geen kind'. Soms ben ik op zolder aan het opruimen (hij is bijna klaar! We slapen er in ieder geval wel, op het inderdaad 1.40 bed, heel gezellig) en dan moet ik haar gewoon zoeken. Dan is ze lekker aan het 'keutelen' in haar eigen kamer, beneden of waar dan ook. Echt, wat betreft Fred kan ik me geen makkelijker kind in klustijden voorstellen. Ze heeft zelf ook een werkbank, dus soms klust ze lekker mee haha! Sjakkelientje komt in Fred's kamer, en daar hoeven we nagenoeg niets te doen. Heel fijn!

Ok, toch even een klein stukje Fred (dat verdient ze minimaal!): Ze smeert zelf haar brood (soms moet ik helpen) met een kindermes (het mooiste op aarde volgens haar), we hebben een nieuw slaap ritueel (we zetten de wekker 's avonds, idealiter voor 20.00 uur en dan moet ze naar boven. Tanden poetsen, toet en billen wassen -of eerder douchen- en dan lees ik 2 verhaaltjes voor. Dan krijg ik een kroel en een kus en klimt ze zelf in bed, ik stop haar in en soms mag ik 'ik ga slapen ik ben moe' liedje meezingen, anders zingt ze het zelf. De 'Piet' gaat aan -vogel met muziekje-, en na het 'slaap lekker, hou van jou, tot morgen' gaat ze lekker slapen.) Wat een heerlijkheid! Het was de laatste tijd nogal drama, met als gevolg dat ze vaak pas om 21.30 uur of later op bed lag. Nu ligt ze uiterlijk om 20.30 uur te slapen (liefst al om 20.00 uur, maar dat lukt niet altijd), heerlijk! En zij vaart er ook goed bij! Ook is ze into de puzzels (mijn moeder heeft er nog een stuk of 15 van mij van vroeger, fijn zo'n moeder die alles bewaart), 35 stukjes gaat prima. School is af en toe nog even piepen als ik haar wegbreng, maar eenmaal weg, dan gaat het prima. Ze is een lekker kind waarmee ik hele gesprekken kan voeren en prima naar bijv. de Albert Hein kan. Ze drentelt lekker me, keet een beetje, maar zonder dingen te doen die niet mogen. Als ik dit stukje een maand eerder had geschreven, dan was ze er niet zo goed afgekomen haha, maar de laatste tijd is ze super lief en super makkelijk. Helaas schrijf ik er te weinig van op.

Morgenochtend maak ik weer een buikfoto, voor nu zet ik er één bij van 22 weken (pikant ondergoed hahahaha) en één van mijn kleine keutel die haar boterham aan het smeren is.

Het gaat snel, heel snel. Ik moet me er echt van bewust zijn om te genieten, over het algemeen ben ik zo veel bezig en het is echt de laatste zwangerschap. En nu hup lekker naar bed, goed uitrusten. Tot de volgende keer!

Met oma op de fiets

22 weken en 2 dagen zwanger (foto lijkt wel 'langer' dus buik is eigenlijk iets ronder dan op de foto te zien is)

Zelf brood smeren