Mijn kleine Schanulleke al bijna 2!

Mijn kleine Schanulleke wordt groot J!

Was ik in september/oktober uit het veld geslagen door de verloren gegane blog die ik met veel liefde en enthousiasme had geschreven (waardoor ik daarna geen zin meer had om een nieuwe te schrijven en zo in mijn geheugen moest graven), zo realiseer ik me nu dat ons kleine Schanulleke al bijna 2 is en ik toch echt als de wiedeweerga een nieuwe blog moet schrijven. Zou zonde zijn als ik het niet doe, er is alweer zoveel gebeurd.

Eigenlijk wilde ik gisterenavond al beginnen, maar ik had het te druk op de chat –zo vaak ben ik helaas niet online, dus als je het bent, moet je er even gebruik van maken- (dankzij Puck hahahahahahaaha) en nu zit ik dus op mijn werk te tikken (ja, Puck, weer dankzij jou hahahaha) (inmiddels is het alweer 6 dagen later, maar goed…).

Goed…daar gaan we.

Het is waar wat ze zeggen: de ontwikkeling tussen 1,5 – 2 jaar gaat ontzettend snel (en is ontzettend leuk!!). Frederiekje is een ondeugend meisje, die heel lief kan zijn, met wie je goed kunt communiceren (en die ook zelf goed aan kan geven wat ze wil of niet wil haha), die af en toe ook al brutaal is (maar dan op een leuke manier, een beetje uitproberend), niet echt driftig is, maar wel als iets niet gaat/lukt zoals zij het wil dat wel goed laat merken, een echte ‘kroelkip’ is en erg stabiel op haar beentjes staat.

Hieronder volgen in het kort een paar punten (ik zal proberen het kort te houden, wat waarschijnlijk niet gaat lukken hahaha):

Step/klimmen/rennen

Pippie/Friekie/Schanulleke/Schobbejak/Kabouter/Frederiekje is qua beweging echt een snelle (vind ik zelf dan he). Ze stept al sinds vorig jaar september vol trots rond (dan ook echt omhoog komend, omlaag gaand, been soms in gestrekte vorm naar achteren toe wijzend) en rent zichzelf meestal suf. Ook springen in bed is favoriet (met gehijg als gevolg). Traplopen mag ze sinds kort officieel ook van Jeffrey (ondanks dat hij zijn hart vasthoudt) nu ze de deuren open kan maken en ik vaak heen en weer vlieg tussen zolder en benedenverdieping om van alles te doen enz. Ik was al eerder zo’n barbaarse moeder die haar kind het vertrouwen gaf (waarbij je je inderdaad kunt afvragen of het wel verantwoord is en je kunt zeggen dat het nog maar een klein kind is maar toch) en ze gaat er vooralsnog wonderbaarlijk goed mee om. Soms sleept ze pannetjes, knuffels enz. mee naar boven (wat dan weer niet mag). Toen pasgeleden een het circus van Monaco op tv was, ging zij steunend op haar armen, tussen de tafel en de bank heen en weer zwaaien. Ze heeft een goed evenwicht, denkt na als ze aan het klimmen/rennen/springen is en heeft er heel erg veel plezier in. Dat is het belangrijkste. En dat ik daar, als moeder, apetrots op ben, is vooral voor mij leuk (jullie hebben er nu waarschijnlijk genoeg over gelezen haha).

Potje

Even leek het erop dat ze het potje erg leuk vond (plaste er af en toe op, heeft 1x gepoept), maar het potje is uit de gratie geraakt. Wel vindt ze het natuurlijk rete-interessant als mama/papa op de wc zitten, maar zelf: ho maar! Ze is nu wel in een fase dat ze het vies gaat vinden als haar broek vol zit…ben benieuwd!!

Praten

Was ik in september al helemaal trots dat ze ‘opa’ zei, nu maakt ze hele combinaties. Ze is een beetje verliefd op Peter, de timmerman die ons vaak komt helpen als dat nodig is (ze loopt dan echt een beetje verlegen te dralen, waarna ze weer stoer gaat doen, heel grappig om te zien). Als hij er dan is, hoor je de hele tijd: Peter, papa, huis, bouwen, boem boem, mooi! Ze kan ondertussen, naast haar koosnaampje ‘Pippi’ ook ‘Rieke’ zeggen en afgelopen week betrapte ik haar op de eerste ‘Frederieke’. Ze kan ook goed bevelen geven: Mama, zingen beer! (oftewel: lieve mama, zou je alsjeblieft het liedje van Berend Botje willen zingen? Hahahaha!). Het vuurwerk heeft grote indruk gemaakt. Ik heb haar vaak uitgelegd dat er jongens buiten waren die het leuk vonden om ‘boem boem’ te doen omdat het Oudjaarsdag was. ’s Avonds werd ze wakker, helemaal bang, maar dan toch met zo’n lief trillend stemmetje zeggen: Mama, meëren buiten boem boem (meëren zijn meneren). De avonden erna is ze regelmatig wakker geworden en zei (of als ze ’s ochtends wakker werd): mama, boem boem klaar! Ja schat….

Ze houdt ervan om dingen te benoemen en probeert alles na te zeggen. Toen de Kerstboom er nog stond, ging ze alles benoemen: grote boom, kleine boom (klein boompje met lampjes in de vensterbank), Pippi bal (ze had een paar eigen ballen) enz. Bij het zingen van liedjes leert ze elke dag ‘invulwoorden’ bij, waar ik dan weer o zo trots op ben. De prik in december heeft overigens ook grote indruk gemaakt, minstens 1x/dag wordt het genoemd: Mama, Pippi pik soot mama, meisj. (een meisje gaf haar de prik). Arm ding J.

Kadootjes

Ze heeft ondertussen de charme ontdekt van kadootjes uitpakken. Kortom, als we naar een verjaardag gaan wil zij het kadootje natuurlijk uitpakken. Niet echt om te hebben, maar wel om het uitpakken op zich. Toen ik vanmorgen zei dat mama bijna jarig was (dan zingen we: Ei ei ei, en we zijn zo blij, want mama is bijna jarig en dat vieren wij!) en ik vroeg of ik dan een kadootje van haar kreeg, zei ze na een aarzeling: Ja! Lief he!

Dieren

Ik had in de verloren blog al geschreven dat we een keer naar de dierentuin zijn geweest. Daar stond ze oog in oog met een tijger (alleen glas ertussen). Ze was niet bang en deed met haar handje een ‘klauw beweging’ en zei ‘wrauw’.

Ze vindt dieren erg lief, vooral de kat Bram (Baham, eeeeeten). Wonder boven wonder mag ze ook heel veel van/met hem. Zij geeft ‘m altijd eten (ik doe het in een bakje en zij zet het neer) en dat doet ze dan echt met de grootste zorg J.

Lies/School

Vanaf september is ze 1 dag per week naar mijn vriendin Lizette geweest (heeft 2 dochters, 1 van 7 en 1 van 2,5). Daar heeft ze het wel te verduren gehad. Thuis speelt ze met de overbuurjongetjes, er komt wel eens iemand spelen, maar een 2,5 jarige doerak die op moet boksen tegen haar 7 jarige zus is een ander verhaal J. Ze heeft er in ieder geval geleerd om aan te geven wat ze niet wil. Het meisje van 2,5 jaar ging echt moederen over haar, was super lief om te zien: Kom maar lieffie, dan gaan we eten….2 tuttebellen bij elkaar! Vorige week was het zover: ze ging voor het eerst naar ‘school’ (kdv). De ‘wenochtend’ was prima gegaan, maar een hele dag was toch een ander verhaal. Ik heb haar krijsend achtergelaten, in de handen van een leidster. Ze heeft tot 10.00 uur onophoudelijk gehuild (heeft ze nog NOOIT gedaan) en toen ging het langzamerhand beter. De grote kindjes gingen even uitrazen in de hal en zij bleef achter met de kleineren (die kan ze wel aan, dacht ze vast haha). Vanaf dat moment kreeg ze er een beetje vertrouwen in: beetje spelen, beetje praten, beetje fruit eten. Brood ging er goed in en het slapen ging zonder problemen. Ook de middag verliep goed en toen papa en mama haar op kwamen halen, wilde ze natuurlijk niet mee….altijd hetzelfde verhaal volgens mij J. Ben benieuwd hoe het deze week gaat.

Automonteur

Ze heeft een absolute voorliefde voor auto’s. Ze heeft daarom ook al een paar autootjes gekregen, ze speelt altijd met een Fiat 500 schaalmodel die eigenlijk van mij is en doet vaak alsof ze in de auto zit of pakt ze iets wat in haar ogen dan moet doorgaan voor auto: Heng heng heng heeeeeng….

Mijn vader heeft een Alfa (misschien val ik in herhaling) en al heel vroeg kon ze dat zeggen (mijn vader heeft ook bijna niet geoefend hoor hahaha). Ook Jeffrey’s auto herkent ze overal (het merk dan) en mama’s auto noemt ze ‘Pien’ (ik noem haar altijd ‘Pien de Punto’. Als je haar een middag in de auto zou laten klauteren, zou ze helemaal gelukkig zijn denk ik!

Ook als ze banden in een reklameblaadje ziet staan, is het gelijk: mama, auto!!!!! Van mij mag ze automonteur worden hoor!

Boodschappen doen

Fred is een meisje met wie je goed boodschappen kunt doen. Ze loopt heel eigenwijs met haar karretje door de AH, blijft redelijk goed bij me en helpt met boodschappen op de band leggen (tenminste: aangeven dan). Ze vindt het prachtig! Pasgeleden waren de stukjes kaas op die je mag proeven en madam had dat natuurlijk door: mama, kaas op! Jahaa, mama loopt gewoon door. Toen kwam het meisje van de kaasafdeling naar haar toe met een stukje…hoe bedoel je om je vinger winden?!?!

Sneeuw

Gelukkig is ze net zo gek op sneeuw als wij! Mama, seeën!! Nee, Pippi, mama wil nu even zitten… Neeheee, mama! Seeën!! Aaaaaaa

De buurjongens zijn allemaal ouder dan zij en ze is nog een beetje pieperig als ze sneeuw gaan gooien, maar dat zal volgend jaar wel anders zijn.

De laarzen zijn ook favoriet (witte laarsjes, zo schattig!) en het liefste paradeert ze daar de hele dag mee (ook met ALLE andere schoenen/slippers/laarzen).

Maan

De maan is haar nieuwste vriend. Elke keer als ze de maan ziet, zegt ze het wel 20x en moet ik ook 20x komen kijken.

Tasjes

Tja, hoe kan het ook anders…mama houdt van tassen, Frederieke houdt van tassen…alles moet in een tas, ze zeult er van hot naar her mee en ze kan er geen genoeg van krijgen….

Sinterklaas, logeerpartijtje en stickertjes

Sint heeft zijn intocht gedaan…en hoe…J. Dankzij Oma heeft ze haar schoen mogen zetten en heeft ze een hoop kadootjes gekregen. Ze genoot van het uitpakken, maar is er gelukkig niet knettergek van geworden.

Het logeerpartijtje was met een meisje van haar leeftijd. Waar ik bang was voor huilpartijen, haren trekkende kinderen en slechte slapers, gebeurde het tegenovergestelde…ze vonden het prachtig, hebben lief gespeeld, goed geslapen en ze vonden het ’s morgens helemaal geweldig…op naar de volgende partijtjes!

Stickertjes…sinds ze ze heeft ontdekt, is ze in de ban. Het is ook wel een beetje compensatiegedrag (ik mocht het nl vroeger niet, ik mocht nog niet eens een poster ophangen…zij heeft er al één van Woezel en Pip onder dwang hahahaaha), maar ze vindt het supermooi. Ze mag in haar kamer overal stickertjes plakken en doet dat dus ook…..

Staart

De eerste dag dat ze naar school ging, besloot ze ook dat het goed was om een staart in te hebben…niet 1, maar 2 mocht ik er maken. Glorie, glorie! Ze heeft nogal een bos met haar, dus het is fijn als het een beetje leuk zit.

Afgelopen weekend

Het afgelopen weekend was het raak: ze had voor het eerst buikgriep (overgeven). In 1 nacht heeft ze 13x overgegeven. Niet dat ze het erg vond, nee, ze wilde wel even met mama ‘koelen’, maar als papa haar bed dan weer verschoond had, ging ze gewon weer slapen. De dag erna werden wij helaas ziek en hebben mijn schoonouders haar opgehaald: “papa ziek, buikpijn, mama ziek, buikpijn en hoofdpijn”. Ja, het heeft indruk gemaakt! Vanaf zondagavond is het dus ‘bal’ met slapen (zie mijn vraag), maar ik heb mijn hoop gezet op een gestructureerde, consequente aanpak. Vannacht slaapt ze bij mijn ouders en kan ik de nachten vanaf vrijdag en het brak voelen van het ziekzijn een beetje inhalen/verzachten..hoop ik!

nog een beetje ziek met pop Anne op de bank

Bijna 2

Het is genieten om een kleine recalcitrante peuter rond te hebben lopen. Het vergt ook, zoals jullie allemaal ook wel zullen vinden, structuur en herhalen. Als ze iets heeft uitgehaald wat niet mag, kan ze glashard ‘nee!’ antwoorden op mijn vraag: Dit mag je NOOIT meer doen, heb je dat begrepen? Aaaa, dat kan nog wat worden…J.

Ik ben erg benieuwd naar de ontwikkeling….wordt vervolgd!

Bijna wintersport

Over ruim 3 weken gaan we op wintersport. Aangezien ze sneeuw leuk vindt, hebben we goede hoop dat ze het daar ook leuk vindt (vond ze vorig jaar ook, maar toen was ze toch een stuk jonger). Jeffrey had op internet snowboardende ukkies gezien van 2 jaar en een paar maanden. No way Jeffrey…ze gaat eerst een hele week lekker sleeën en over 2 jaar zien we wel weer verder…

Op naar haar verjaardag!