Mina Muts 10 maanden

Jullie zullen wel denken...Mina Muts???? Ja, het is zo'n ongelofelijk eigengereid, heerlijk vrolijk mina mutsje. Vannacht bezorgde ze me weer eens grijze haren (blijven verven!!) door om 23.30 uur wakker te worden en pas om 02.15 uur verder te willen slapen. Deze ontwikkeling begon afgelopen zondag. Normaal gesproken gaat ze tussen 19.30-20.30 uur naar bed. Fles drinkt ze op haar kamer, ze zwaait naar de kikker, het schaapje en het varkentje, je legt haar in haar slaapzakje, speen in haar mond, knuffel half over haar gezichtje, knuffelauto (van papa) tegen haar hoofdje aan, 'slaap lekker lieffie, tot morgen, hou van jou', lichtje uit en slapen maar. Die vlieger ging zondag nog wel op, maar hij vloog niet heel erg lang. Ik was behoorlijk gesloopt, dus ik ging gezellig om 21.15 uur naar bed. Om 22.30 uur begon het feest. Wakker. Huilen. 15x eruit (ik weigerde om haar eruit te halen), speentje erin. Slapen. Wakker. En de riedel begon weer van voor af aan. Maandagavond precies hetzelfde (ik probeerde het weer....slapen om 22.00 uur, jammer!). Dinsdag volgens mij geen problemen. Woensdag natuurlijk ook niet (ze sliep toen bij mijn ouders, nooooit problemen, gelukkig!). Donderdag: mama vrij. Ik ging haar ophalen bij mijn ouders om vervolgens naar een vriendin te gaan. Die vriendin heeft ook een kindje, 3 maanden jonger, dus we hadden er zin in. Zij woont op 2 hoog, in zo'n oud herenhuis, dus het was een gesleep van jewelste met campingbedje enz. Op een gegeven moment dacht ik Friekie (sorry, we noemen haar bijna geen Fredje meer, maar Friekie of Pippi) te zien wrijven in haar ogen. Na een gevecht met dat ##*#*#*#*# bedje, legde ik haar erin. Huilen. Ok, dan nog even spelen, speentje erin, dag schatje, tot zo...huilen. En zo ging het een half uur door. Nou, ik ken mijn kind, ze is doorgaans een fantastische slaper, dus dan kan ik het op zo'n moment gewoon vergeten. Uit bed (kindje van vriendin die bijna nooit slaapt, heeft de hele middag doorgeslapen!). Ok, dan niet. Ze wordt dan ook niet dreinerig ofzo, dus ze ging lekker spelen. 's Avonds was een ander verhaal. Aangezien ze die dag alleen in de auto geslapen had, dacht ik dat ze wel moe zou zijn 's avond. Fout gedacht. Om half acht geprobeerd haar op bed te leggen. Resultaat: krijsen. Jeffrey en ik stonden allebei bij haar bedje om haar gerust te stellen, maar ze bleef maar huilen en stopte alleen maar als je haar oppakte. Terugleggen had echt geen zin, want dan begon ze nog een tikje harder te huilen. Dan zul je misschien zeggen: "Laat haar even lekker huilen, ze valt vanzelf wel in slaap." Nou, dat hebben we geprobeerd, meerdere malen zelfs, maar dan stond ze met slaapzak en al in haar bedje. Helemaal overstuur. Uiteindelijk hebben we haar dus mee naar beneden genomen en heeft ze nog heel lief in de box gezeten tot 21.30 uur. Daarna was op bed leggen geen probleem. Vrijdag heeft ze alleen in de wandelwagen geslapen toen ik boodschappen ging doen in het dorp (als een mummie in de kou, maar ze sliep heerlijk). Vrijdagavond hebben we haar om 21.15 uur op bed gelegd, ging prima. Tot 00.00 uur. Jeffrey ging met mijn vader een dag (!!) snowboarden in Oostenrijk en vertrok rond middernacht. En opeens ging de sirene weer af. Huilen, huilen, huilen. Friekie eruit gehaald, papa en opa gedag gezegd, gezellig nog even met mama gezeten en toen weer lekker naar bedje. Om 2.00 uur werd ze nog even wakker, ze lag op haar buik, zwaar zoekende, speentje erin en hup, ze ging op haar buik slapen (nog niet eerder gedaan). Daarna nog een keertje wakker geweest, maar ze ging gewoon weer verder. Gisteren, zaterdag, in totaal een klein uurtje overdag geslapen. 's Avonds ging het als volgt: fles om 20.00 uur, ging prima, ook ging ze goed slapen. Om 23.15 uur ging de sirene weer af. En dan kun je haar haar speentje geven wat je wilt, maar ze is dan echt overstuur. Dus hop, ok, als dit een sprongetje is of wat het ook moge zijn en het duurt niet zo heel lang, dan mag je er wel weer uit (ik ben eigenlijk van de consequente aanpak, maar het moet niet consequent om het cosequent zijn zijn, snap je, dus als er echt iets aan de hand is, dan is het zo). Papa was er natuurlijk niet en aangezien mama een chronisch slaaptekort heeft en zooooo graag wilde slapen, wilde ik heel graag dat ze weer ging slapen. Eventjes nog gekroeld, kerstboom gekeken, en weer naar bed. Niet dus. Ok, in ons bed dan. Ook niet. Op die momenten is ze wel rustig, lacht ze zelfs af en toe, maar slapen, ho maar. En 15x geprobeerd haar in bed te leggen. Elke keer totaal overstuur. Dit heeft tot 01.30 uur geduurd. Ik heb echt een keer wanhopig met harde stem gezegd: "WAT IS ER NOU MET JOU AAN DE HAND, HOU OP!" (voel ik me ook niet echt lekker bij), maar ze zegt natuurlijk niets terug. Het is nu 10.40 uur en ze ligt nu lekker te slapen (vind je het gek). En ik ben zoooo bang dat ze haar ritme aan het omdraaien is. Maar angst is een heel slechte raadgever. Ze is tot nu toe zo'n goede slaper geweest! Tips zijn dus meer dan welkom. Ik heb ook geprobeerd elke 2 minuten te gaan kijken om haar gerust te stellen dat mama er is, lampje aangelaten, laten huilen, speeltje gegeven, niet strak ingestopt, dekentje ipv lakentje (ze heeft een winterslaapzak waarbij ze geen dekentje nodig heeft), verwarming wel/niet aan, zingen, bedje verschoven (slechte aardstralen?), enz enz enz. Moeders met slechte slapers: ik heb diep respect voor jullie!!!!!!!

Ok, dit was het slaaphoofdstuk (of beter gezegd het 'niet slapen'hoofdstuk), nu de rest.

't Is een snelle tante. Ze kruipt vliegensvlug (haar pamperkontje schudt dan zo lief heen en weer), gaat overal aan staan, loopt (langzaam maar toch) de tafel rond. Wilde ze zich eerst nog wel eens laten vallen, nu laat ze zich heel behoedzaam zakken en kruipt dan weer verder. Afhankelijk van hoe ver de salontafel van de bank verwijderd staat, steekt ze over. En dan ben ik zo trots!! Ik weiger om alles van tafel te halen, dus dat resulteert vaak in: uh uh, nee Frederieke (en dan serieus blijven kijken) en prijzen als ze het niet doet en weer weg kruipt. De kerstboom is natuurlijk helemaal mooi en gisteren had ze al een paar kerstballen te pakken, het loedertje. Ze heeft een voorliefde voor scharnieren, schroefjes, allemaal kleine dingetjes, om die te aandachtig te bekijken. Heeft ze niet van mij haha. Eergisteren pakte ze een verwarmingsbuis vast, die was warm, dus werd het huilen. Maar ja, aldoende leert ze. Dat doet ze dus niet snel nog een keer denk ik :-). Eergisteren is ze ook van het logeerbed gevallen dat op zolder staat. Ik draaide me heel even om om iets te pakken en boem, daar lag ze. Mooie schram op haar kin en een plek op haar wang (er stond een wasmand met boeken naast het bed en die boeken staken erboven uit). Even huilen (oogjes heel hard dichtgeknepen, mond wagenwijd open en wat een verdiet en geluid!), maar na 30 seconden is het ook weer over. Lopen doet ze heel goed, heel kordaat en vrolijk stapt ze rond, het liefste in draf. Ook dat kan haar niet snel genoeg gaan. Soms loopt ze al een stukje aan één hand. Ik ben erg benieuwd of ze voor haar eerste verjaardag loopt!

Ze kan heerlijk rustig in de box spelen. En zit ze niet rustig te spelen, dan staat ze wel te dansen aan de spijlen. Hoe wilder, hoe beter is haar motto. En dan krijg je zo'n heerlijke tandvleeslach, geweldig! Tandjes heeft ze nog niet, wel bijt ze op alles wat los en vast zit (maar dat doet ze ook al tijden, dus iedereen die tot nu toe gezegd heeft: "Nu zal het niet lang meer duren," heeft het niet bij het rechte eind gehad). Dansen vindt ze helemaal fantastisch en dan inderdaad zo wild mogelijk. Op de kop, heen en weer hossend, ze schatert dan helemaal.

Eten is een feest. 's Morgens krijgt ze van mij een fles en als Jeffrey thuis is, krijgt ze Brinta. Tussendoor ergens wat fruit en 's middags eet ze 2 boterhammen met beleg (tot nu toe smeerbaar, maar bij mijn ouders heeft ze deze week gebraden gehakt gegeten, heerlijk vond ze dat). Tussendoor drinkt ze een beker sap/siroop met water/verse sinaasappelsap (al sinds ze 6 maanden is, is dit haar favoriet, raar kind, ze heeft er ook geen last van). 's Middags nog wat lekkers (Nijntje koekje oid) en 's avonds een gezonde prak (witlof met ham en kaas, snijboontjes zijn haar favoriet) en vla toe (vanille vindt ze heerlijk!). Dan voordat ze gaat slapen nog een fles en slapen maar (hahaha, nu dus niet). Eten gaat dus echt heel goed gelukkig!

Elke keer als de telefoon gaat, zegt ze heel enthousiast 'papa!' (ook als ik bel haha). Verder brabbelt ze lekker en lijkt het erop alsof ze 'bal' bedoelt als ze 'ba' zegt. Ze vindt het helemaal mooi als je onder haar kinnetje tikt. Dan maakt ze geluid, waardoor ze dan wawawawawawwawawawa zegt, alsof ze praat, zo lief!

Ze zit graag aan tafel te spelen in haar kinderstoel. Meestal krijgt zij eerst eten van Jeffrey/mij en kookt de ander. Daarna eten wij en blijft zij gezellig aan tafel zitten. Vind ik zo leuk! Ze heeft ook een voorliefde voor planten, bomen en bloemen. Mijn moeder, haar oma dus, ik echt een tuinfreak en loopt met haar altijd de tuin in om alles te laten zien én te voelen. Overal mag ze aan aaien en dat vindt ze prachtig! Krijgt ze misschien de groene vingers die ik niet heb haha.

Favoriet is ook het spelletje 'zo groot!'. Dan doet zij haar armen in de lucht, boven haar hoofdje, knuistjes stevig in elkaar en dan doen wij het na. En lachen dat ze dan doet! Deze week ontdekte ze ook hoe het is om een voorwerp aan mama te geven, die dan netjes 'dankjewel' zegt en het dan weer aan haar geeft en 'alsjeblieft' zegt. Schateren gewoon! Prachtig vindt ze het om dingen over en weer te geven. Ben benieuwd hoe lang dat duurt haha.

Ze vindt het heel mooi om met andere kindjes te spelen en kijkt vaak haar ogen uit. Het gaat er nu wat minder wild aan toe, dus niet meer constant aan de haren trekken, maar veel kijken. Vanaf 1 maart gaat ze 1 dag per week naar het kinderdagverblijf. Ik denk dat het heel goed is voor haar om met kindjes te zijn ipv altijd met volwassenen, om te leren wachten, te leren delen en gewoon lekker te spelen. Als kind ben ik nooit naar een kdv geweest, mijn moeder was thuis, maar 1 middag in de week mocht ik naar de 'overblijfcentrale', een oude school met bieb, gymzaal enz. Geweldig vond ik dat!

Friekie heeft nu wisselend maat 74-80 en is rond de 9,5-10 kg.

O ja, ik vergeet bijna te vertellen dat ze in bad gaan echt super vindt. Omdat ze er zo'n waterfestein van maakt (zo hard mogelijk in het water slaan), hebben we haar nu in de douchebak gezet (met badje en al). Douchegordijn er een beetje voor, handdoeken ervoor en spatteren maar.

Na zo'n horrornacht als vannacht gaan we vanmiddag lekker naar mijn schoonouders. Eerst nog even de boel opruimen, douchen, spullen pakken en weg. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar op zich loopt het hier allemaal wel, maar er blijft weinig/geen tijd over voor mezelf. En als die er wel is, dan ben ik te moe.

Vanavond komt Jeffrey weer thuis, zo rond een uur of 23.00 denk ik. Kan hij gelijk met Friekie rond gaan lopen, mocht dat nodig zijn, gna gna en ga ik lekker op zolder slapen....:-)