Hier een mama met een zoon, dochter en tweelingdochters. Tussen de oudste en jongste zit 4 jaar :)
Zoek naar leuke activiteiten in huis.. Speelgoed geschikt voor de leeftijd waar ze lang mee zoet kunnen zijn. Lego's deden het goed bij ons. Verder klei, verf, slijm, knippen, plakken etc.
Elektrische hobbelpaarden of wiegjes. Een step binnenshuis.. etc.
Wij hadden een tuin vroeger, daar hadden wij veel spullen waar ze mee zoet waren..
Mijn man tuineerde met ze, of ze bouwden iets van houten planken etc.
Ze zijn nu nog misschien klein, geen idee of dit nog bij je oudste past maar dit is mijn gouden tip. Houdt ze lekker bezig.. gooi desnoods een plastic zeil op de grond en laat ze kliederen.:) Je oudste zal met vingerverf vast wel even zoet zijn. :)))
Hier 11 maanden tussen..
Hoe het makkelijker wordt.. Wij zijn nu 10 jaar verder. Nu is het makkelijk ;-)
Even door de zure appel bijten
Wat lastig zo! Je kan inderdaad niet bij beide kindjes te gelijk zijn, soms moet de 1 helaas gewoon eventjes wachten. Hier zit 13 maand verschil tussen m’n kindjes, en heeft de een soms eventjes pech als ik met de ander bezig ben. Over het algemeen gaat het heel goed, en betrek ik de oudste (inmiddels 1,5 jaar) overal bij. Hij vind het geweldig leuk, en is heel lief maar z’n zusje.
Denk dat het wel handig voor jou zal zijn, dat je oudste kindje niet meer op die manier in slaap hoeft te vallen. Scheelt voor beide denk ik wel.
Wat lastig zo! Je kan inderdaad niet bij beide kindjes te gelijk zijn, soms moet de 1 helaas gewoon eventjes wachten. Hier zit 13 maand verschil tussen m’n kindjes, en heeft de een soms eventjes pech als ik met de ander bezig ben. Over het algemeen gaat het heel goed, en betrek ik de oudste (inmiddels 1,5 jaar) overal bij. Hij vind het geweldig leuk, en is heel lief maar z’n zusje.
Denk dat het wel handig voor jou zal zijn, dat je oudste kindje niet meer op die manier in slaap hoeft te vallen. Scheelt voor beide denk ik wel.
Hmmm.. hier wil de jongste (6 weken) veel bij mama zijn. Dus in de draagzak. De oudste (16 maanden) speelt veel alleen (kan hij gelukkig best aardig) alleen na zijn middagdut vindt hij het ook gezellig dat er samen gespeeld wordt dus dan zit ik erbij met baby in de draagzak of aankleedkussen/babynestje.
Maar dit is niet echt je probleem. Mijn dreumes van 16 maanden krijgt geen flesvoeding of borstvoeding meer maar eet gewoon boterhammen etc. Wel krijgt hij ‘s nachts nog een flesje omdat hij wat ondergewicht heeft.
Je kind moet afleren dat het jou nodig heeft als speen. En ik zou het ook niet bij de baby op dezelfde manier doen. Wij hebben de kids ook niet laten huilen en troosten zeker, maar de borst is voor voeding. En het is ook fijn als een kind zichzelf kan troosten of zelf in slaap kan vallen, daar wordt een kind ook zelf verzekerder van denk ik. Lastige situatie, maar je zult er doorheen moeten. Sterkte!
Zelfstandig laten worden...
Hier was het ook even drama, en dat mag, maar wel grenzen stellen.
In feite heb jij jezelf als speen aan je oudste gegeven... en daar pluk je nu de vruchten van... Ik denk dat het tijd wordt om de regie van je oudste over te nemen . Vraag hulp van bv een slaapcoach, want met de insteek die je tot nu toe had, ga je het niet redden, vrees ik èn doe je beide kinderen tekort. Huilen is echt niet erg. Het is een manier van het uiten van gevoel. En dat mag ze gewoon ervaren. Geef haar de kans om met haar emoties om te leren gaan, ipv ze meteen te dempen.
De oudste zal je moeten leren zonder borst in slaap te vallen, dat is ook zonder baby er bij voor jullie allebei handiger. En ze zal toch ook soms even op haar beurt moeten wachten als je er 2 borstvoeding geeft gaat dat nu eenmaal niet tegelijk.
Probeer de ritmes te schuiven zodat het voor jou handig is. Ik deed ze het liefst tegelijk naar bed. Dan kreeg de baby voeding terwijl ik de dreumes voorlas, dan zaten we met z'n allen op bed. Tijdens kleine slaapjes van de baby had ik dan tijd voor de dreumes, tijdens de middagslaapje van allebei had ik dan tijd om te douchen of de vaatwasser te dien ofzo. Ik zou de baby gewoon boven leggen, en als je daarheen moet dan de dreumes even in de box met een stukje soepstengel ofzo, een liedje van coocmelon aan, zoiets.
Ik heb ze iets verder uit elkaar, het kleinste leeftijdsverschil is hier 1 jaar en 4 maanden. Ik zat als die allebei troost nodig hadden vaak met het voedingskussen op de bank, met aan de ene kant de baby op arm en kussen, en aan de andere kant de dreumes en die met de vrije hand door zijn haar kriebelen. Of de baby in de draagzak en mijn handen vrij voor de dreumes. De baby is vaak al tevreden als ie gewoon bij je is. Ik speelde ook met de dreumes op de grond, met de baby op een kleed naast me tegen mijn been aan. Of de baby in de draagzak en met de dreumes aan tafel samen kleien. Dan voelde de baby nabijheid en kreeg de dreumes mijn aandacht.
En wees niet bang voor huilen, het hoort er bij en het is echt niet erg als ze heel even op mama moeten wachten. Je 'laat je kind niet huilen' als je er niet direct naast staat en het oplost. En meestal als je eerst de een en dan de ander oppakt, heb je ze met een paar minuten allebei alsnog getroost. Die paar minuten maken echt geen probleem.
Kraamhulp adviseerde mij altijd eerst naar de oudste te gaan. Verder zou ik de oudste af gaan leren om aan je borst te slapen en de jongste gewoon boven in haar eigen bed leggen. Verder is het heel logisch dat ze jaloers is. Ze moet ineens aandacht delen
Accepteren hoe moeilijk ook het feit is je hebt nu eenmaal een klein kindje van 15 maanden en 2 baby’s dat betekend idd dat dit lastige situaties met zich mee kan brengen.
Hoe moeilijk ook, accepteren dat je je niet in drieën kan splitsen. Je oudste is nog zo klein en wordt ineens nu zo groot en er word een bepaalde zelfstandigheid en geduld van verwacht en daar is het nog niet toe in staat.
Wat ik vooral lees is dat je oudste zoekende is en op die leeftijd hebben ze nog gewoon heel veel sturing nodig. Ook is er wellicht vtv onderschat wat een tweede kindje op komst laat te weeg zou brengen laat staan twee. Er is een stuk veiligheid weg voor jouw oudste ook zeg je dat ze jaloers is wat geheel begrijpelijk is. Dus haar we bij betrekken, praten met haar, een op een momenten plannen en erkennen van wat ze voelt meer kan je niet doen. Het klikt als nog geen balans hebben in jouw nieuwe situatie. Kinderen vooral zo klein reguleren emoties via ons. Op moment dat een kind boos wordt of jaloers en wij reageren hier zelf ook niet rustig op of geïrriteerd Leert ze indirect hoe om te gaan met emoties.
Jaloezie of boosheid mag er gewoon zijn en hoeft niet altijd ingedrukt te worden. Mama ziet dat je het lastig vind dat ik even geen tijd voor je heb; ik doe me best lieverd. Mama begrijpt dat je graag met mama had willen spelen en dat kan Zometeen maar niet nu. Juist omdat je dochter dit gedrag heeft moet je het juist proberen het positieve te blijven benoemen en bevestigen. Als er continue negatieve prikkels en ervaringen opdoen zal die voor haar normaal worden. Oftewel je komt in cirkel met gedrag. Ook moet je je inbeelden dat voor haar en zowel voor jullie compleet je wereld is veranderd. Jij kan hier bijvoorbeeld vertellen in woorden wat de situatie met je doet. Jouw oudste kan dit hiet wel op de manier die bij 15 maanden hoort. Huilen, schreeuwen, slaan, schoppen etc heel normaal dus er kan niet gezegd worden, mama ik vind het moeilijk, mama waarom heb je ineens minder tijr; mama ik vind dit niet leuk. Het is pittig maar wel volkomen normaal gedrag en daar los van de zorgen moet wel zorgelijk mee om gegaan worden.
Last gaat mee helpen zo ver kan en probeer het je zelf makkelijker te maken door een week planning te maken met taken in en rond om huis en activiteiten voor kids. Kijk naar een achtervanger of extra opvang en vooral ben een beetje lief voor je zelf.
reacties (11)