Week #24

Halloo week #24!
Spannend! Weer een mijlpaaltje bereikt. Vanaf nu zullen de doktoren proberen om het leventje te redden!
Ik hoop, hoop zo ontzettend dat we daar niet achter te hoeven komen, maar toch!

Gisteren, op mijn moeder's verjaardag, weer flink verwend voor de baby!
Oma in spé houdt niet van haar verjaardag, maar dit jaar wel!
Ze liep met een big smile door het dorp! Kennelijk vindt ze 44 wel een mooie leeftijd om oma te worden, hihi.
Resultaat mag er zijn, een grote schaap voor in de slaapkamer. Eindelijk 2 mutsjes, een jasje, boxpakje en een setje!

De baby wordt trouwens met de dag eigenwijzer! Ik voel soms helemaal niets en probeer dan contact met baby te maken, zoals geluidsdoosje of mijn handen op mijn buik of even op mijn zij liggen, helemaal niets!
Man legt handen op de buik en het is alsof baby papa heeft gemist.. Begint dan te draaien en te doen!
Dus toen ik dat doorkreeg moest mijn man wat vaker contact maken met baby, baby heeft nu ook geen zin meer in papa. Flauwert.
Zit ik door de reclame te spitten, ja hoor daar is baby dan eindelijk! Bleh, vind het niet fijn om baby niet te voelen.
Ben gelijk ongerust en mis baby enorm.

Ik ben zo zo zo stapelgek op je, Lieveling. Ookal verstop je je soms voor mij!
Ik vind het zo gezellig met jou. Ik hoop dat ik nog nog minimaal 14 weken voor mezelf mag houden.
Ik wil je echt nog niet delen hoor!