selaam/ hey dames..
Ff een update van ons =)
Ten eerste; mijn laptop is nog altijd kapot. Ik kan alleen via mijn mobiel internetten en dat beperkt..
Meer dan een maand geleden had ik een vraag gesteld. Mijn schouder zat compleet vast. Ik heb alles gerpobeerd. Was bij de dokter en nu ga ik naar fysio. Maar de pijn is niet minder geworden. Integendeel, het is naar beneden getrokken. Nu kan ik mijn hele linkerarm en hand amper bewegen. Zelfs lachen is erg pijnlijk. En slapen is al helemaal een drama. Na 3 uurtjes slapen wordt ik wakker met een helse pijn en kan niet meer doorslapen.. Door de dag heen voel ik mijn pijn minder, waarschijnlijk omdat ik continu bezig ben met andere dingen.
Hamza Enes begint echt woordjes goed na te zeggen.. Maar niet alleen zeggen, hij weet dan ook waar ik het over heb
Ayak = voet
Kulak = oor
Kardes =broertje
Baba = papa
Dede = opa
Anene = oma (zo spreekt hij het uit)
Yat = ga liggen
Yerine koy = zet terug
Teyze = tante
Otur = ga zitten
Annah = Allah
Abi = broer
Amin (na elk gebed zegt hij uitzichzelf gelijk Amin)
Emme = speen
En de woorden waar hij wel de betekenis van weet maar nog niet kan uitapreken:
Corap = sokken
Disari = buiten
Ayakkabi = schoenen
Araba = auto
Masa = tafel
Kapat = sluit, doe dicht.
Selam = groeten bij binnenkomen en vertrekken. Soms zegt hij het wel, maaar meestal zwaiit hij alleen.
Ook kan hij duitse woordjes zoals: Tschüs, hallo, auto, dokter, ja, nein, schuhe.
Ik praat Turks tegen hem en mijn man Duits.
Hij is hartstikke lief tegen MY, maar wanner hij jaloers is, geeft ie hem ook gelijk een klap als we niet oppassen.
Hij probeert ons bij alles na te doen =)
Hij weegt momenteel 13,6 kg.
MY kan al sinds anderhalve maand ik kruippositie komen. Maar sinds 3 weken komt hij ook een beetje vooruit. Na 3 stappen gooit hij zich wer op de grond. Maar achteruit gaat hij overal naar toe. En dan zit hij weer eens vast met zijn billetjes.
afgelopen donderdag waren mijn ouders zus en zusje hier met de 2 zoons van mijn zus. Zaterdag avond gingen ze weer terug. En juist zondag, dus gisteren, voel ik de eerste tandje van Muhammed Yahya. Hij is doorgekomen. Maar de andere kant is ook al dik en de bovenvoortandjes zijn ook helemaal opgezwollen =)
Hij lacht heel veel, MasaAllah =)
Hij is niet zo vlot met bijvoeding. Hij eet elke dag een beetje pap en een beetje fruit. Maar lang niet altijd. Hij is nog steeds tevreden met zijn flesje. Maar verzadigd is hij er niet meer mee.
Dit was het zp een beetje. Eigenlijk iS het meer, maar vergeet een heleboel.
13 julie ga ik naar turkije en kom 7 augustus weer terug InsaAllah
Wanneer mijn laptop gerapereerd is, maak ik een fotoblog InsaAllah..
reacties (0)