Update over ons..
Hoi dames..
Ik heb geschreven dat mijn stemming goed is, maar heb het gevoel dat het niet zo is.. Ik weet het niet..
Sinds Dinsdag ben ik weer terug in Oostenrijk.. Maandagavond moest ik wel wat tranen laten omdat we alweer terug moesten. Ik weet het niet. Ik ben weer zo ontzettend emotioneel..
We vertrokken om precies 7 uur in de ochtend (echte filetijd dus!) Maar heel raar, er waren helemaal geen files! In totaal heeft het 12 uurtjes geduurd. Op de heenweg duurde het 11 uurtjes maar waren we erg moe. Dit keer waren we uitgeslapen en niet moe. Ook heeft Hamza Enes de hele terug weg geslapen. We hebben 2 keer een pauze van een uur gegeven (dus het was eigenlijk 10 uurtjes rijden) Hamza Enes verschoond, flesje gegeven, een beetje buiten rondgelopen met Hamza Enes. 7 uur in de avond waren we thuis.
We hebben wat gegeten en gebeden en daarna meteen in bed..
Ben nog steeds een beetje moe van de reis.
Met Hamza Enes gaat het goed. Af en toe heeft hij een huiluurtje (soms een paar uurtjes) maar voor de rest is ie hartsikke lief en vrolijk. Lacht letterlijk om alles.. Slaapt goed door. Tijdens ons verblijf in NL, heb ik gemerkt dat hij niet van veel drukte houdt. Wanneer er bezoek kwam, werd hij onrustig en bleef maar huilen. Toen ik hem naar boven bracht werd hij weer stil en vrolijk. Hij groeit snel, veel te snel voor mij =D
Een paar daagjes terug deed ik alsof ik aan het huilen was. Meteen begon hij mee te huilen, toen ik weer ging lachen ging hij ook meelachen. Echt zo lief zag het er uit!! =D
Met mijn man gaat het iets minder. Hij heeft het zooooo druk. Ik vind het echt zielig voor hem. Hij moet altijd zo veel in zo weinig tijd doen. Het overgrote gedeelte is vrijwilligerswerk wat voor hem belangrijker is dan zijn eigen betaalde baan.. Ook omdat hij leraar van beroep is, is hij niet klaar met werken wanneer hij thuis komt. Daarbij zit hij nog in zijn laatste jaar van zijn universiteitsopleiding. Hij zal echt hard moeten werken om al zijn vakken af te ronden. Ik weet echt niet hoe hij dat allemaal gaat doen. Wanneer hij in bed ligt, is hij binnen 10 seonden aan het snurken. Zo moe is hij dan.Ik durf hem bijna niet eens meer te vragen om samen iets te gaan doen ofzo..
Met mij gaat het goed/slecht.. Ik weet het niet. Heb erg wisselende stemmingen. Soms denk ik dat ik het zwanger zijn volledig heb geaccepteerd, maar op een andere moment denk ik: waar ben ik toch aan begonnen. Ik heb nog steeds bloedverlies. Elke dag. Soms 2 druppeltjes, en soms lijkt het alsof ik ongesteld ben. 15 april wordt het precies een maand dat ik bloedverlies heb.. In NL ben ik bij de VK geweest. Ze zei dat het waarschijnlijk een gesprongen adertje is, maar waarom het zo lang duurde, kon zij ook niet beantwoorden. Hier kan ik pas volgende week bij de Gyn. terecht. Heb nog steeds geen krampen..
Ook heb ik niet echt zwangerschapsverschijnselen. Alleen sinds een week ietsje pietsje misselijk af en toe, meer niet.
Ik kijk nu via internet voor een nieuwe woning. Ik word gek van ons huis. Het is zooooooooooooooo klein. Geen opbergruimte ofzo. Strijkplank, stofzuiger, strijkijzer.. Eigenlijk alles wat overbodig is, staat gewoon in onze woonkamer omdat we het nergens anders kwijt kunnen. Ik word er echt depressief van. Ik ben Allah dankbaar voor deze woning. Maar met 2 kinderen zal het echt veeeeeeeeeeeeeeeeel moeilijker worden =( Hoop dat ik een ruimere en goedkope woning kan vinden =(
Maar goed, ik maak het niet nog langer.. Ik mis wel mijn familie, maar aan de andere kant ben ik blij weer terug in mijn eigen huisje te zijn..
Liefs van ons..
reacties (0)