Depressie

Dag lieve meiden,

Ik ben nu bijna 22 weken zwanger en sinds dat ik 12 weken ben voel ik me anders dan normaal. Ik ben neerslachtig, down, lusteloos, ik vind niets meer leuk. Ik vreet me een slag in de rondte en ik slaap 14 uur per dag.

Mijn 20 weken echo was goed, kleintje was alleen nog een beetje klein maar heeft inmiddels al een groeispurt gemaakt en ligt weer op schema.

Maar waarom voel ik me dan zo klote? Waar is die roze wolk waar iedereen het over heeft? Ik wil me het liefst de hele dag onder de dekens verstoppen! Ik ben agressief naar mijn vriend toe en helemaal niet gezellig!

Volgende week ga ik naar de psycholoog want ik ben bang dat wanneer ik me zo somber blijf voelen dat het kind dit ook merkt en dat ik straks bij de bevalling helemaal in een depressie val!

Help ! Herkent iemand deze gevoelens? En wat kun je er tegen doen?

427 x gelezen, 0

reacties (0)


  • wendy36

    pff herkenbaar, de eerste 3 maanden voelde ik me alsof ik ongesteld moest worden, toen paar weken met die zon erbij ging het wel nu weer bagger, ruzie met vriend tot smijten met dingen aan toe, huilen, me waardeloos voelen, dik, lelijk, onzeker, jemig, vorige zwangerschap straalde ik, was ik blij met iedere ronding en was ik hele dag blij, voel me wel schuldig tegenover dit babytje dat ik niet onbezorgd kan genieten, verder eet ik ook hele dag, zeg maar vreet en vliegen de kiloos eraan, wat ook weer geen goed voor humeur doet, schimmelinfecties van de afscheiding, een zeer stuitje en een bonzend hoofd, groot feest, en ben normaalook een borderliner dus moest ook meteen afkicken van de medicijnen, verder woont vriend nog niet bij me, wel zowat, maar toch, het maakt onzeker, bah he, ach meis, over 5 maanden ligt er weer een mooi kindje, en daarna kan je idd depri worden had ik ook met zoontje, maar dat moet je in de gaten houden, want als je postenale depressie krijgt hebben ze daar goede middelen voor, nou als je van je af wilt kletsen roep je maar hoor, dikke kus op je depri hoofd, wendy

  • ramiza

    veel beterschap en sterkte!

  • mamary

    Goed dat je actie onderneemt, en heel veel succes daarmee !

    Knuffel Sandy

  • Jori

    Ik herken je gevoelens niet, maar wilde je wel succes wensen. Goed dat je naar een psycholoog gaat. Kan alleen maar helpen toch!

  • hugojaco

    hoi... ik herken het nite in de zwangerschap maar depressie op zich komt mij bekend voor.. das heel naar en heel goed dat je hulp gaat zoeken.... Ik wil je heel veel sterkte wensen en probeer van de kleine dingen te genieten? Mischien helpt het ook een dagboekje aan te leggen waarin je elke dag iets opschrijft waar je dankbaar voor bent... Het helpt echt! Heel veel sterkte en kop op voor jou je man en je kids xxx

  • anouk

    ik herken het niet, maar wens je wel veel sterkte