Wat een rollercoaster van emoties ga je toch door als je zwanger bent. Ik heb gisteren mijn 3de bloedafname gehad om mijn HCG te testen. Het in 4 dagen van 990 naar 3225 gegaan, wat heel goed is. Om 12u kreeg ik op die zelfde dag ineens een zuurende steek in mijn baarmoeder. Ik dacht dat het bandenpijn was. Ineens na een half uur zag ik bloed in mijn inlegkruisjes. Vol in paniek natuurlijk. Het was tijd voor mijn Ultrogestan, dus dat heb ik dan ook genomen. Fertiliteit gebeld en zij zeiden dat het van alles kan zijn, maar aangezien dat het niet veel is en al aan het minderen was, dat ik mij geen zorgen moest maken. Ook omdat mijn HCG super stond. Rond 18u had ik niets meer van bloedverlies. Gelukkig, maar ik voel me zo kut. 1ste zwangerschap was een miskraam aan 4 weken en 4 dagen, 2de zwangerschap zwanger van een kindje met down met ASDV en nu 3de zwangerschap (volgestoken met ultrogestan en progynova) krijg ik ineens een bloeding. Ik maak mij zorgen, ik voel mij kut, ik voel mij ziek. Ik ben nu ineens ook een kilo vermagerd door de stress. Ik krijg geen hap door mijn keel ookal probeer ik wat koekjes te eten. Waarom kan een zwangerschap nooit normaal zijn bij mij? 😔 Woensdag krijg ik mijn eerste echo. Ik ben dan 5 weken en 6 dagen ver. Ik ben zo bang dat ze zullen zeggen 'sorry Melissa, het hartje klopt niet'. Sommige vrouwen moeten zoveel doen om gezond zwanger te worden en zijn. Wij zijn nu 2,5 jaar bezig om ons kinderwens in vervulling te laten gaan. Ik sta ieder moment in te storten om te huilen. Ik weet niet wat er met mij aan de hand is. Ik wil het uit me roepen ' laat mij gewoon kunnen genieten van mijn zwangerschap verdomme'.
reacties (17)