Mijn eerste bevalling is niet geheel soepeltjes verlopen. Na 3 weken proberen in te leiden hebben ze uiteindelijk bij 42 weken de vliezen kunnen breken.
Hup aan de weeopwekkers en gaan met de banaan... Drama van 0-10cm in 2,5uur was hel.. alleen toen pastte ze er niet door.
De gynaecoloog kwam met de vacuümpomp binnen en ik kon hem wel omhelzen. Eindelijk ze kon eruit dacht ik.
Na 3 pogingen was ze er gelukkig. Resultaat een prachtige dochter en een totaal ruptuur.
Mijn placenta kwam niet dus moest naar de ok. Na de ok vroeg ik hoeveel hechtingen zijn het geworden.
Dat was altijd de info die we als vriendinnen onderling gingen uitwisselen..
Toen had ik nog geen idee.. maar het antwoord vd gynaecoloog was; daar spreken we bij u niet van mevrouw, bij u hebben we een beginknoop gemaakt en een eindknoop.
Later bleek dat ik kinderen maken met een groot hoofd en eigenlijk te groot voor de uitgang ;)
Toen ik eenmaal na 3,5 jaar proberen zwanger was van nr 2 kwam er een plan van aanpak voor de bevalling.
Tussen 37-38 weken poging tot inleiding mocht dat niet lukken keizersnede plannen ergens tussen week 38 en 40.
Inleiden niet gelukt dus datum gepland met 39+5 uiteindelijk braken mijn vliezen met 38+5 in de wachtkamer vd gynaecoloog.
Meteen door na de afdeling en 1,5uur later op de ok.
Ik dacht sneetje maken, kind eruit, dichtmaken en klaar.
Dat ging toch iets anders. Toen ze me eenmaal open hadden liggen kregen ze onze zoon er niet uit.
Ze konden niet aan zijn hoofd trekken omdat zijn handen ervoor zaten.
Daarom gingen ze met 4 man bovenop mijn buik duwen om hem naar beneden te krijgen maar geen resultaat.
Uiteindelijk gingen de gynaecologen in overleg en werd besloten om de tang erbij te pakken en als dat niet lukte zouden ze hem in stuit draaien om hem aan de benen te pakken.
Ik was verbaasd toen ik dat allemaal mee kreeg en had nog nooit gehoord van een tang of vacuüm bij een keizersnede.
Iemand van jullie?
Ook een collega die de opleiding tot verloskundige heeft gedaan was verbaasd.
reacties (0)