Zoals jullie kunnen lezen in de titel wil ik graag bam moeder worden.
Ik wil al heel lang kinderen, maar kan steeds geen partner vind die lang genoeg wil blijven waardoor dit ook mogelijk zou kunnen zijn.
Daardoor ben ik informatie gaan zoeken op het internet over bam moeder worden, er is een site die helemaal uitlegt wat het inhoud en wat je dan allemaal te wachten staat.
Ik denk dat ik die site over de afgelopen 2 jaar al heel vaak heb bezocht, nu had ik eind vorig jaar besloten dat ik niet meer op een partner ging wachten en heb me voor het traject bam moeder aangemeld in het AMC in Amsterdam.
Dat besluit heb ik genomen omdat ik merkte dat ik heel ongelukkig werd van het idee dat ik zou moeten wachten met het krijgen van een kind totdat ik een partner zou hebben. Ik ben al 29 jaar en het traject heeft altijd een lange wachttijd daardoor wilde ik ook niet langer meer wachten.
Ik heb de dokter gebeld en gevraagd of hij een verwijsbrief voor mij wilde schrijven en mailen naar het AMC en dat hebben zij gedaan. Nu blijkt dat er teweinig spermadonoren zijn en dat er voorlopig geen plek is voor mij. Daar baalde ik eerst heel erg van toen dacht ik er zullen toch nog meer klinieken in de buurt zijn die dit doen.
Ik ben verder gaan zoeken op internet en heb een kliniek in leiden gevonden en daar heb ik me nu ingeschreven voor het traject.
Daar moet ik eerst een seminar volgen, daarna een formulier invullen en met de verwijsbrief naar hun opsturen. Als zij dat hebben ontvangen nodigen zij mij uit voor een gesprek wat er daarna verder gaat gebeuren weet ik nog niet precies.
Ik vind het heel spannend allemaal omdat ik niet precies weet wat me te wachten staat of hoe lang het gaat duren voordat het allemaal echt in werking word gezet en ik heb alleen aan mijn nicht en mijn beste vriendin verteld dat ik dit wil gaan doen.
Ik denk ook niet dat iemand om mij heen dit snapt omdat zij een vriend hebben en daar een kind mee hebben/krijgen of zij zitten nog niet in deze levensfase (mijn beste vriendin). Ik heb een slechte band met mijn moeder spreek ik bijna nooit dus aan haar kan ik ook niks vragen en dat is ook wel lastig.
Hierdoor denk ik ook weleens ga ik het wel redden alleen, is mijn netwerk om mij heen wel groot genoeg dat als ik ze nodig heb dat ze me dan helpen en hoe moet het met het rond komen in de maand want alles kopen voor je kind kost ook heel veel.
Dus ik zit nog wel met heel veel vragen en dingen waarvan ik niet weet hoe het gaat lopen, maar ik hoop dat als ik het aan de rest van mijn familie/vrienden ga vertellen dat ze blij voor mij zullen zijn.
Hoop dat jullie je ervaringen en verhalen met mij willen delen.
Groetjes,
Melanie
reacties (0)