Onze Mees

Onze Mees, soms overspoelt me het gevoel van liefde. Zoals nu.

Hij ligt lekker te slapen in zijn eigen bedje, blij dat hij in zijn eigen bedje ligt. Na een heerlijke vakantie in het zonnige Spanje en o zo verlangende weer lekker naar huis. Onze eerste vakantie met z'n drieën. Hoe bijzonder. Wij, als echt gezin op vakantie. Wie had dat gedacht. Als 15 en 17 jarige pubers, verliefd maar o zo onbezonnen. Heftige pieken, maar ook heftige dalen. Zo jong en al zo samen. Nu 8,5 jaar verder, met een kroonjuweel op onze relatie. Mees. Wat een wonder. Maar soms ook zo normaal, dat je vergeet hoe mooi en bijzonder alles in ons leven is. Nog steeds en hopelijk nog zo lang heel gelukkig, eerst met z'n tweetjes en nu met zijn drietjes. Soms overkomt me opeens een heel warm gevoel, hoeveel ik van deze twee mannen houd. Wie had dat ooit gedacht, dat we na al die jaren nog steeds zo gelukkig zouden zijn. Wat houd ik van mijn leven. Wat houd ik van mijn lieve Mees. Wat houd ik van mijn lieve Bas. Na veel ongeluk toch nog zoveel geluk. Dat is het waard om eens bij stil te staan.

Liefs