Nu ben ik er flauw van. Ik ben zwanger :D

Ik laat me teveel bang maken.

Ik ben een doodgewone jonge vrouw zonder bijzondere medische voorgeschiedenis en ik ben nu zwanger.

Ik ben ook een typje die snel van het ergste uitgaat, zeg maar, jezelf indekken.

Mijn ouders zijn ook reuze blij... maar geven mij met alle liefde mee: he, wacht maar even af.. er kan nog van alles gebeuren. Het is nog zo pril.

Dan lees ik de berichten op babybytes, positieve en negatieve verhalen. Als kleine hypogonder lees ik die negatieve verhalen en ga ik erover dromen. Ik word huilend wakker want in mijn droom ben ik mijn kindje verloren. (die dromen gaan trouwens echt nergens meer over, als ik ga slapen weet ik dat ik een paar intressante bioscoopfilmen te zien krijg over mijn eigen leven.) Een ander moment word ik ook wakker want ik had zojuist een dochter op de wereld gezet. 

Dus ik ben er een beetje flauw van. Jemig, ik ben zwanger! Dat is een mooi gegeven. En dat zeurderig gevoel in mijn buik. dat is mijn baarmoeder die aan het werk is want ik krijg vast een flink groot kind. En dat ik minder misselijk ben is omdat ik mijn eetgedrag erop aanpas.